Wyjrzeć przez okno autorstwa Anny Kulki-Doleckiej (psycholożki i trenerki rozwoju osobistego, z powodu nieuleczalnej choroby synka Pawła będącej od 2008 roku wraz z rodziną pod opieką Domowego Hospicjum dla Dzieci im. ks. Dutkiewicza SAC w Gdańsku), to najnowszy tytuł w serii „Biblioteki Fundacji Hospicyjnej”. Książka pokazuje drogę, jaką musi pokonać opiekun rodzinny, aby oswoić codzienną grozę lęku o dziecko i jednocześnie zadbać o szczęśliwe życie własne i swoich bliskich. Zawarte teksty, napisane z nieprzeciętnym literackim talentem, splatają osobiste doświadczenie autorki z posiadaną wiedzą merytoryczną. Każdy rozdział-opowieść otwierają: zdjęcie wykonane przez Grzegorza Doleckiego, męża Ani, oraz rozmowa autorki z redaktorką Magdą Małkowską, w której kolejne teksty są uzupełniane lub komentowane.
Każdy rozdział-opowieść porusza inny temat, wskazuje trudny moment („smoła lęku”) i proponuje rozwiązanie („zielone doliny życia”). I chociaż zrodziły się one z określonej sytuacji autorki, mają charakter uniwersalny, gdyż pokazują, jak w sytuacji kryzysu zadbać o szczęście, wykorzystać dany nam czas i własny potencjał. Uczą, jak komunikować się z sobą samym i ze światem, by otwierać kolejne okna, dające nadzieję, motywację do zmiany, wyzwalające radość. (Alicja Stolarczyk)



Najważniejsze jest zasadnicze przesłanie, ważne dla każdego, niezależnie od rodzaju kryzysu przyniesionego mu przez życie: chorobę ukochanego dziecka, własną niedołężność, krach w firmie, porzucenie czy cokolwiek, co przewróciło dotychczasowy ład, cel i sens. Żal, bezradność, lęk, wykluczenie można zastąpić świadomym dążeniem do bycia szczęśliwym. Trzeba jednak podjąć trud: przyjrzeć się sobie i rozejrzeć wokół. Otworzyć spiżarnię swoich przeżyć i sprawdzić, co mamy, a o co warto zadbać. Co oferuje nam świat? Ania pokazuje okna, które otworzone, przyniosły jej radość i moc. Niewątpliwie każdy ma swoje wyzwania, możliwości i braki, ale przecież z wielu doświadczeń, o których pisze autorka, można skorzystać niemal wprost. Jedyne, czego nie zrobi za nas nikt, to podjęcie decyzji.

A gdy wszystko układa się świetnie, przesłanie Ani nie traci na aktualności. Wówczas również trzeba podjąć trud: przyjrzeć się sobie i rozejrzeć wokół. Sprawdzić, co mamy, a o co warto zadbać i… może podarować czas komuś, kto właśnie walczy o chwilę odpoczynku, potrzebuje pomocy przy zakupach czy opieki nad zdrowymi dziećmi. Opiekun rodzinny nie musi być sam. Chyba już pora pootwierać okna.
(z przedmowy do książki)