Dramat A. de Musseta, wpisujący się w modny w XVIII w. gatunek literacki - ilustrowania przysłów. W scenerii malowniczego pałacyku rozgrywa się miłosna tragedia pomiędzy synem barona Oktawem, jego siostrzenicą Kamilą i jej mleczną siostrą Rozalką. Zamiarem barona jest doprowadzenie do ślubu Oktawa i Kamili. Tymczasem wychowywana w klasztorze, gdzie wpojono jej lęk przed mężczyznami i przekonanie o ich niewierności, dziewczyna okazuje kuzynowi chłód. Zniechęcony nieskutecznością swoich argumentów, że “miłość to rzecz szlachetna i święta”, nawet gdy wiąże się z bólem i cierpieniem, Oktaw przenosi swe zainteresowanie na Rozalkę. Ta stanie się ofiarą prowadzonej przez tamtych dwoje gry; zbyt dumni, by przyznać, że im na sobie zależy, udają obojętność. Gdy wreszcie wyjawią swoje prawdziwe uczucia i pojednają się, oszukana Rozalka popełni samobójstwo. Na skutek dręczącego zakochanych poczucia winy ich drogi rozejdą się na zawsze.