Edyta Stein pracowała nad swą książką „Wiedza Krzyża” w okresie poprzedzającym jej aresztowanie i jej siostry Róży, które nastąpiło 2 sierpnia 1942 roku. Niektórzy badacze uważają, że było tak również ostatniego dnia jej pobytu w Karmelu echteńskim. „Wiedza Krzyża” pozostała ostatnim z tekstów, które składają się na imponujące oeuvres Edyty Stein. Nie można stwierdzić z całą pewnością, czy przyszła święta przeczuwała nadciągający koniec; dzięki relacji jednej z karmelitanek wiemy jedynie, że s. Teresa Benedykta pracowała nad rękopisem w wielkim pośpiechu i z niezwykłą intensywnością.
Interpretując dzieła św. Jana od Krzyża, rozwija swoją koncepcję „wiedzy Krzyża” jako teologię Krzyża oraz jako naukę życia w znaku Krzyża. Studium to jest zarówno znakomitym wprowadzeniem w dzieło Ojca Zakonu Karmelitańskiego, jak i świadectwem głębokiego doświadczenia wewnętrznego i jasności myślenia Autorki. Co więcej, śledząc życie i naukę św. Jana od Krzyża, Edyta Stein odsłania własną drogę i wykazuje, że krzyż nie jest symbolem śmierci, lecz żywym znakiem mistycznej rzeczywistości.

W niniejszym dziele Edyta Stein nie usiłuje wielostronnie przedstawić ani życia, ani doktryny św. Jana od Krzyża; także w tym ostatnim ze swych pism stara się – podobnie jak już w swoim najważniejszym dziele „Byt skończony a byt wieczny” – ukazać jedność i różnorodność ludzkiej istoty. Jak sama pisze w przedmowie, wszelkie jej dążenia wiążą się z problemem poznania „praw bytu i życia duchowego”.

Klaus Mass OCD