Upłynęło już sporo czasu od śmierci założyciela Wspólnoty z Taizé, ale jego słowa są wciąż aktualne. W tej książce można znaleźć jego najważniejsze teksty pisane przez lata w kolejnych dziełach. Odkrywamy w nich, że jego myśl wyrażona często językiem poetyckim, odżywiana jest wspólną modlitwą i codziennym życiem ze swymi braćmi. Inspiracje znajdował w kontakcie z tysiącami młodych ludzi ze wszystkich kontynentów, których spotykał w Taizé, a także wtedy, kiedy przebywał wśród najuboższych i kiedy odwiedzał chrześcijan w Europie Środkowej i Wschodniej, doświadczanej wówczas przez komunistyczne reżimy.
Dla założyciela Taizé życie wewnętrzne i solidarność międzyludzka miały jedno i to samo źródło: miłość Chrystusa, ten ogień który pali się nawet wtedy, kiedy ludzkość pogrążona jest w ciemności, ogień, który nigdy nie gaśnie.