Fascynująca opowieść o losach uczestniczki Powstania Warszawskiego, która przez pięćdziesiąt cztery lata przechowywała krzyż Virtuti Militari Henryka Dobrzańskiego, Hubala. (...) W czasie okupacji Kaja nosiła krzyż jak amulet, w Powstaniu przechodziła z nim kanałami walczącej Warszawy. Po upadku Powstania znalazła się w Białymstoku, gdzie kilka godzin później została aresztowana i zesłana do obozu NKWD Nr 41 w Ostaszkowie. Krzyż Hubala ukryła w obcasie buta. Do Polski wróciła w 1946 roku z malarią i tyfusem, ważąc 38 kg. Została cenionym architektem i brała udział w odbudowie Warszawy.
Autorka pokazuje dzielną kobietę i jej niezwykły sposób na życie, optymizm i wiarę w przyszłość. Sceny z tej książki na długo zapadają w pamięć czytelnika.