Afryka Wschodnia, gdzie autorka wyemigrowała po II wojnie światowej, była dla Ady Wińczy drugą ojczyzną. Tutaj zajęła się między innymi polowaniami na dziką zwierzynę i organizacją safari. Jest to główny temat „Opowieści z sawanny i buszu”.
Książka podzielona jest na dwie części. Pierwszą na pewno powinni przeczytać myśliwi, wegetarianom radzę jednak już w tym miejscu odłożyć ją na półkę. Część ta zawiera trafne, ciekawe opisy afrykańskiej zwierzyny okraszone opisami jej zabijania. Powstały w ten sposób kontrast nie wszystkim przypadnie do gustu.
Druga część to opis czternastu wschodnioafrykańskich parków narodowych, akcentujący ich różnorodność i specyfikę każdego z nich - dobra wskazówka dla kogoś, kto wybiera się na safari, a nie może się zdecydować dokąd pojechać. W tej części wegetarianie również mogą trafić na „skwarkę”. Zdecydowanie lektura dla mięsożerców.