Ależ to było rozkoszne! No bo jakże by nie miało być, skoro to komiks o kotach? A koty są rozkoszne... oczywiście nie bardziej niż lisy :) (są numerem DWA). Zatem ruszamy z Misiem z Ursusa w krainę kocich snów. A kocie sny są cudne. Pełne dowcipu i przekornego humoru, ujmują serce czytelnika. Są takie swojskie i ciepłe, tak bliskie... że samemu chciałoby się być kotem (chyba, że jest się lisem). Sny malowane, sny kolorowe... sny narysowane przez kochającego koty Tomasza Niewiadomskiego. Zasłynął on stworzeniem postaci Ratmana (nie mylić z prosiakowym Ratboy'em). W moim odczuciu komiksy te wpisują się w nurt frywolnej, wesołej kreski... mającej w sobie dziecięcą prostotę i jednocześnie dojrzały humor dorosłego. Spadkobiercy Bohdana Butenki. Zaliczyłbym do tego nurtu Wilq'a, Wampirus Wars... a nawet Jeża Jerzego. Troszkę trącają sentymentalną nutkę, kiedy jako uczeń klasy 5 i 6 rysowałem w zeszytach komiksy o szkole i bijatykach kolegów. Może dlatego mi się tak podobają... przypominają mi również komiksy Joann Sfar.

Te proste rysunki mają w sobie bajeczną magię... idealnie docierają do mojego wewnętrznego dziecka, jednocześnie bawiąc dorosłego. To komiks z rodzaju tych, które czyta się i nie męczą... a po lekturze chce się samemu rysować. Och gdyby tylko na to znaleźć czas.

Zatem jeśli kochasz koty, przeczytaj koniecznie.... bo jak nie to...

Ależ to było rozkoszne! No bo jakże by nie miało być, skoro to komiks o kotach? A koty są rozkoszne... oczywiście nie bardziej niż lisy :) (są numerem DWA). Zatem ruszamy z Misiem z Ursusa w krainę kocich snów. A kocie sny są cudne. Pełne dowcipu i przekornego humoru, ujmują serce czytelnika. Są takie swojskie i ciepłe, tak bliskie... że samemu chciałoby się być kotem...