W Azji

Wspaniała kronika azjatyckiego życia Terzaniego. Polecam.

Wspaniała kronika azjatyckiego życia Terzaniego. Polecam.

Pokaż mimo to

Doskonały obraz Azji pięknej, lecz tonącej w slumsach. Odważnej, ale jak bardzo zastraszanej. Pełnej pogody ducha, niezmąconego spokoju i jednocześnie okrutnej i niesprawiedliwej. Każdy reportaż czyta się z zaciekawieniem, a niekiedy również z rozrzewnieniem za krajami, które zmieniły się bezpowrotnie.

Doskonały obraz Azji pięknej, lecz tonącej w slumsach. Odważnej, ale jak bardzo zastraszanej. Pełnej pogody ducha, niezmąconego spokoju i jednocześnie okrutnej i niesprawiedliwej. Każdy reportaż czyta się z zaciekawieniem, a niekiedy również z rozrzewnieniem za krajami, które zmieniły się bezpowrotnie.

Pokaż mimo to

"Mówią, że wraz z rozwojem narzędzi elektronicznych dziennikarstwo się zmienia, że pogoń za sensacją wypaczyła etykę zawodową i że wkrótce znikną tacy jak ja - krążący jeszcze po świecie i ścigający jakieś małe prawdy. (...) A jednak mam pewność, że mimo hipermaterializmu i amoralności obecnych dzisiaj w każdej dziedzinie, wartości ducha nie przeminęły i także ten zawód, jak inne, na przekór wszystkim komputerom wnoszącym chłód do naszego świata, może nadal być wykonywany z uczuciem i namiętnością, może nadal być postrzegany jako misja, służba publiczna, sposób na życie. A im więcej telewizja będzie przesyłać do naszych domów skrótów wydarzeń - podanych błyskawicznie, ale powierzchownie - tym bardziej będą potrzebni ci, którzy jadą na miejsce, aby zobaczyć, powęszyć, przejąć się jakąś historią daleką, albo bliską, a potem ją opowiedzieć tym, co jeszcze chcą słuchać."

Te słowa napisał nieodżałowany Tiziano Terzani w roku 1998. To było jego motto życiowe i ten zbiór tekstów obejmujący korespondencję z różnych krajów Azji pisanych w latach 1965 - 1997, jest najlepszym przykładem takiego właśnie dziennikarstwa. Terzani był dziennikarzem rzetelnym, obiektywnym, niestrudzenie poszukującym odpowiedzi na najtrudniejsze pytania i pragnącym zrozumieć każdego swojego rozmówcę. Kolejny raz zachwycił mnie swoją otwartością i zaangażowaniem w sprawy spotykanych ludzi. Jeździł wszędzie tam, gdzie rozgrywała się historia, ryzykował życie na terenach ogarniętych wojną. Rozmawiał z przywódcami wszystkich stron konfliktów: rewolucjonistami i terrorystami, generałami armii rządowych i bandytami. Wszędzie starał się zachować obiektywizm i uczciwie opisać przyczyny i przebieg działań zbrojnych. Ta książka jest nieocenionym źródłem informacji o miejscach takich jak: Chiny, Indie, Japonia, Kambodża, Korea, Wietnam, Laos, Tajlandia, Pakistan, Sri Lanka, Wyspy Kurylskie czy Sachalin. Terzani nie ograniczał się do opisywania aktualnych wydarzeń w danym regionie. Chciał, aby europejscy czytelnicy jego tekstów zrozumieli więcej. Dlatego kreślił tło historyczne, opisywał nieraz bardzo egzotyczną kulturę i zwyczaje ludzi, których odwiedzał. W tym celu przeniósł się z rodziną na kilka lat do Chin, potem do Japonii i Indii, nauczył się języka chińskiego i japońskiego. Całym swoim życiem udowodnił, że dziennikarstwo nie było dla niego tylko sposobem na zarabianie pieniędzy, ale prawdziwą misją.
Teksty w tym zbiorze są bardzo różne. Opisują wydarzenia dramatyczne, jak masakra na placu Tiananmen, czy rzezie dokonywane przez dziecięcych żołnierzy Tamilskich Tygrysów, po zdumiewające relacje z japońskich szkół i fabryk toalet. łączy je jedno - wszystkie są świetne. Wiele razy sprawdzałam w internecie jak teraz wygląda sytuacja w opisywanych przez Terzaniego miejscach. Niektóre wojny zakończyły się, inne niestety trwają nadal, jak konflikt o Kaszmir między Indiami a Pakistanem. Dla mnie to właśnie najlepiej świadczy o wartości reportażu, że zmusza do myślenia, pobudza ciekawość i powoduje, że czytelnik dalej szuka informacji w innych źródłach.
Bardzo gorąco polecam zarówno wielbicielom literatury faktu, jak i czytelnikom, którzy zazwyczaj stronią od tego gatunku. Czytajcie Terzaniego!

"Mówią, że wraz z rozwojem narzędzi elektronicznych dziennikarstwo się zmienia, że pogoń za sensacją wypaczyła etykę zawodową i że wkrótce znikną tacy jak ja - krążący jeszcze po świecie i ścigający jakieś małe prawdy. (...) A jednak mam pewność, że mimo hipermaterializmu i amoralności obecnych dzisiaj w każdej dziedzinie, wartości ducha nie przeminęły i także ten zawód,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Terzani był chyba jedynym dziennikarzem, który miał szansę na własne oczy obserwować wszystkie najważniejsze wydarzenia w Indochinach w 2-giej połowie XX wieku i mógł na własne oczy śledzić odchodzenie Chin od maoizmu. Już to dawało mu unikalną możliwość syntetyzowania i porównywania sytuacji, ale nie to jest głównym powodem dla którego warto po prawie półwieczu sięgnąć po jego teksty.
Terzani był cierpliwy, potrafił słuchać i obserwować, starał się być bezstronny i ciekawy wszystkich argumentów. I przede wszystkim potrafił zajrzeć głębiej za pozory i fasady budowane przez poszczególne azjatyckie narody i kraje. Nie udało mu się oczywiście uniknąć błędnych wniosków, m.in. wieszcząc w połowie lat 70-tych, że już niedługo Japonia stanie się największą gospodarką świata (co było nota bene praktycznie konsensusem wśród światowych ekonomistów), ale jego obserwacje dotyczące m.in. stosunku Azjatów do boat people, czy obserwacje dotyczące japońskiej „pamięci historycznej” czy rasizmu są bardzo trafne i unikalne nawet obecnie.

Terzani był chyba jedynym dziennikarzem, który miał szansę na własne oczy obserwować wszystkie najważniejsze wydarzenia w Indochinach w 2-giej połowie XX wieku i mógł na własne oczy śledzić odchodzenie Chin od maoizmu. Już to dawało mu unikalną możliwość syntetyzowania i porównywania sytuacji, ale nie to jest głównym powodem dla którego warto po prawie półwieczu sięgnąć po...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

The best of słynnego włoskiego reportera i dziennikarza. Trochę komunistycznych Chin, trochę Indii, za chwilę przeskok do Japonii i ZSRR... To właśnie poszatkowanie denerwowało mnie podczas lektury strasznie. Zupełnie różne kraje zostały wepchnięte do jednego słoika i aż szkoda, że poruszamy się w ich historii tak pobieżnie. Wiem, że lektura "W Azji" powinna zachęcić czytelnika do zapoznania się z innymi książkami Terzani, ale mnie nie zachęciła.

The best of słynnego włoskiego reportera i dziennikarza. Trochę komunistycznych Chin, trochę Indii, za chwilę przeskok do Japonii i ZSRR... To właśnie poszatkowanie denerwowało mnie podczas lektury strasznie. Zupełnie różne kraje zostały wepchnięte do jednego słoika i aż szkoda, że poruszamy się w ich historii tak pobieżnie. Wiem, że lektura "W Azji" powinna zachęcić...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejna publikacja Terzaniego, dzięki której wędrujemy ścieżkami Azji przypominając sobie o faktach, które już dawno miały miejsce i albo już o nich zatarł się ślad w naszej świadomości, albo nie słyszeliśmy o nich tego, czym tutaj dzieli się z nami Autor. Fakty dotyczące zdarzeń w Wietnamie, Malezji, Laosie, Kambodży, Chinach, Korei Północnej i Południowej, Japonii oraz Birmie, aż po Pakistan, Indie i Sri Lankę przedstawiane są w różnej formie począwszy od listów do żony, poprzez reportaż, aż po wywiady. Zawsze ujmuje mnie pewną świeżością i bezpretensjonalnością w swoich zapiskach w dziennikach z podróży. Choćby się powtarzał, nigdy nie będzie to tak samo oddany tekst, a co najważniejsze nie będą to nudne, pozbawione zasadniczej treści zapisy o żaleniu się, jak to ciężko być włóczykijem. Tiziano Terzani jest nie tylko reporterem, podróżnikiem, ale i pasjonatem. Wszystko, co napotkane na drodze potrafi zaprezentować w równie zajmujący sposób.
Przeprowadza nas przez ustroje, dyktatury, rządy, które upadały i te, które nadal trwają, polityków, którzy nie przyznają się do błędów i wciąż wyciągają rękę po cudze, błędne decyzje, militarne roszady, spekulacje i fałszywe intencje sojuszników. A wszystko zaprezentowane w układzie chronologicznym. Poznajemy kraje Dalekiego Wschodu poprzez wymiar lat siedemdziesiątych, osiemdziesiątych oraz dziewięćdziesiątych w różnym stadium rozwoju, gdzie nie zapomina się o ciążącej na nich historii, błędach, często rujnujących przyszłość oraz przyglądającemu się tym wydarzeniom Zachodowi. Doświadczamy zmian, które niszczą narody, ich tożsamość, będąca mniej istotną niż rozwój gospodarczy.
Europejski dziennikarz, jak mało który, nie tylko opisywał ważne momenty z dziejów narodów, ale próbował zrozumieć ludzi poprzez ich kulturową odmienność. Pragnął przybliżyć nam tę mentalność, elementy charakterystyczne, niepowtarzalne, a determinujące takie, a nie inne zachowanie. To co może być mało zrozumiałe dla Europejczyka jest właściwe Azjatom i na odwrót.

"W Azji" to trzydzieści lat podróży, przyglądania się sytuacji politycznej, zbierania informacji, obserwowania zmian, jakie dokonują się pod rządami rożnych opcji, z reguły niszczącej własny kraj. To chwilami zatrzymanie się na pojedynczych jednostkach, które wnoszą charakterystyczny rys do opowieści reportera. Teksty opatrzone lakonicznymi wypowiedziami ludzi napotkanymi w drodze są jak żywe organizmy, dające świadectwo tego, jak żyje się narodom w najtrudniejszych warunkach. Reporter jest tylko przekaźnikiem tego co doświadcza jakiś kraj w danym momencie, jest naocznym świadkiem pewnych zdarzeń, natomiast ich mieszkańcy są źródłem głębszej wiedzy, którą tak chętnie posiłkuje się w swoich publikacjach dla oddania szerokiego spektrum zagadnienia. Dodatkowym plusem tego typu publikacji, gdzie mamy do czynienia z krótkimi formami przedstawiającymi zasadnicze wydarzenia w historii narodów powiązanych wspólnymi wątkami jest możliwość szybkiego zapoznania się z nimi bez wchodzenia w drobiazgowe opracowania.

Kolejna publikacja Terzaniego, dzięki której wędrujemy ścieżkami Azji przypominając sobie o faktach, które już dawno miały miejsce i albo już o nich zatarł się ślad w naszej świadomości, albo nie słyszeliśmy o nich tego, czym tutaj dzieli się z nami Autor. Fakty dotyczące zdarzeń w Wietnamie, Malezji, Laosie, Kambodży, Chinach, Korei Północnej i Południowej, Japonii oraz...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna! Polecam wszystkim, którzy interesują się pracą korespondenta wojennego.

Świetna! Polecam wszystkim, którzy interesują się pracą korespondenta wojennego.

Pokaż mimo to

Aby w pełni zrozumieć o czy redaktor wspomina w swych artykułach, nieustannie musiałam zaglądać do innych źródeł, bowiem współczesna (po drugiej wojnie światowej) historia wielu krajów azjatyckich jest dla mnie - przeciętnej Polki - absolutnie nieznana.

Aby w pełni zrozumieć o czy redaktor wspomina w swych artykułach, nieustannie musiałam zaglądać do innych źródeł, bowiem współczesna (po drugiej wojnie światowej) historia wielu krajów azjatyckich jest dla mnie - przeciętnej Polki - absolutnie nieznana.

Pokaż mimo to

tak zwyczajnie krótko jednym słowem - CiekawA

tak zwyczajnie krótko jednym słowem - CiekawA

Pokaż mimo to

Świetne reportaże i obserwacje Autora z życia Azji (Chiny, Indie, Japonia, Kamboża, Korea, Laos, Pakistan, Tajlandia, Wietnam) na przestrzeni lat 1965 - 1997.

Świetne reportaże i obserwacje Autora z życia Azji (Chiny, Indie, Japonia, Kamboża, Korea, Laos, Pakistan, Tajlandia, Wietnam) na przestrzeni lat 1965 - 1997.

Pokaż mimo to