Jaki uroczy tytuł – pomyślałam biorąc do ręki Bajki z lewej kieszeni…

Aleksandar Prokopiev jest prozaikiem, eseistą, autorem scenariuszy teatralnych i filmowych oraz tekstów piosenek (m.in. Rzadko cię widuję z dziewczętami – piosenki, którą wszyscy znają, ale nikt nie wie kto ją napisał). Za swoją najnowszą książkę pt. Mały człowiek. Bajki z lewej kieszeni otrzymał międzynarodową nagrodę Balkanika – najbardziej prestiżowe wyróżnienie na Bałkanach. Sam o swoim zbiorze opowiadań pisze tak: „Zachęcam czytelników, ponieważ książkę pisałem z miłością i myślę, że pokazane w niej losy będę zawsze w jakiś sposób znane, bliskie, rozpoznawalne, bez względu na to gdzie i w jakim czasie się żyje”. I myślę, że w tym krótkim zdaniu zawarł całą istotę swoich krótkich opowieści. Przekonany o tym, że jak powiedział Picasso, „cuda są wszędzie”, kreuje świat pełen goryczy, smutku i przemocy, ale i miłości, nadziei oraz spełnionych marzeń. Przez trawestację znanych bajek, takich jak Królewna Śnieżka, Dzikie łabędzie czy Piotruś Pan, odnajdujemy drugie dno ich pierwowzorów, ciąg dalszy, codzienne życie bohaterów, o którym często zapominamy. Poznajemy więc historię widzianą oczami myśliwego pozostającego we władaniu Złej Królowej, dorosłe życie Szczerbatego – życie bez Nibylandii, bez pozbawionego skrupułów, egoistycznego Piotrusia Pana. Jest też Autobajka, najpiękniejsza i najmądrzejsza w całym zbiorze, przez którą autor uczy swojego czytelnika postrzegać własne życie jako bajkę, bajkę, którą kształtujemy my sami, bo przecież „Bóg dał człowiekowi wybór, by sam decydował w jakiej formie będzie istniał na ziemi. Jeżeli wybierze żyć jak roślina, będzie rośliną, jeżeli wybierze żyć jak pies, będzie psem. Ale jeżeli wybierze bycie człowiekiem, wtedy wybiera też i sposób swego istnienia”.

„Wszyscy wierzą, słabiej lub mocniej, że nawet dzisiaj bajki mogą mieć swoje miejsce w rzeczywistości. Choć wiadomo, że ich scenariusze w mniejszym lub większym stopniu się zmieniają”. Dajmy zatem prowadzić się naszej codziennej bajce…

Justyna Techmańska

Jaki uroczy tytuł – pomyślałam biorąc do ręki Bajki z lewej kieszeni…

Aleksandar Prokopiev jest prozaikiem, eseistą, autorem scenariuszy teatralnych i filmowych oraz tekstów piosenek (m.in. Rzadko cię widuję z dziewczętami – piosenki, którą wszyscy znają, ale nikt nie wie kto ją napisał). Za swoją najnowszą książkę pt. Mały człowiek. Bajki z lewej kieszeni otrzymał...

Bajki słone, pieprzne, gorzkie. Bajki na codzienność. Bajki dla dorosłych.

Bajki dla dorosłych, a ja chyba mam w sobie jeszcze za dużo dziecka, żeby w nie wpaść. Bajki wcale nie straszne, tylko takie gorzkie.

Bajki długie i bajki króciutkie na zmianę, jakby Prokopiev mówił kodem Morse'a. Bajki do czytania pojedynczo, jeden wieczór i jedna bajka, powolutku. Bajki, z których po kilku dniach zostaje tylko pamięć, że były.

Bajki, które jeszcze kiedyś przeczytam, kiedy indziej, gdzie indziej, jak sama będę już inna. Bo teraz było dziwnie.

Bajki słone, pieprzne, gorzkie. Bajki na codzienność. Bajki dla dorosłych.

Bajki dla dorosłych, a ja chyba mam w sobie jeszcze za dużo dziecka, żeby w nie wpaść. Bajki wcale nie straszne, tylko takie gorzkie.

Bajki długie i bajki króciutkie na zmianę, jakby Prokopiev mówił kodem Morse'a. Bajki do czytania pojedynczo, jeden wieczór i jedna bajka, powolutku. Bajki, z...

To nieprawda, że bajki są dobre tylko dla małych dzieci. Wszyscy karmimy się historiami i opowieściami. Dlaczego by nie uraczyć się od czasu do czasu prawdziwą bajką napisaną dla dorosłych? Wszak okazji wiele: wieczorna herbata, spotkanie z przyjaciółmi, kolejka u dentysty...

To nieprawda, że bajki są dobre tylko dla małych dzieci. Wszyscy karmimy się historiami i opowieściami. Dlaczego by nie uraczyć się od czasu do czasu prawdziwą bajką napisaną dla dorosłych? Wszak okazji wiele: wieczorna herbata, spotkanie z przyjaciółmi, kolejka u dentysty...

Intrygująca książka, właściwie książeczka.Pełna niepokoju i tajemnic do rozszyfrowania. Zakończonych nagle akcji, których drugiego dna musimy poszukać sobie sami. Większość z nich to rzeczywiście typowe bajki, z tym że nic w nich nie jest kolorowe ani jasne. Nic się dobrze nie kończy i przyznam, że lektura tej książki mimo, że niezwykle intrygująca, zmęczyła mnie psychicznie. Zbyt mroczne historie na piękne letnie dni.

Intrygująca książka, właściwie książeczka.Pełna niepokoju i tajemnic do rozszyfrowania. Zakończonych nagle akcji, których drugiego dna musimy poszukać sobie sami. Większość z nich to rzeczywiście typowe bajki, z tym że nic w nich nie jest kolorowe ani jasne. Nic się dobrze nie kończy i przyznam, że lektura tej książki mimo, że niezwykle intrygująca, zmęczyła mnie...

Musiałam odłożyć tą książkę.
To ciekawe, że taka mała lektura wywołała we mnie tyle kontrowersji.
Przyznam, że nie dam rady jej TERAZ przeczytać do końca, a jestem w 3/4 drogi. Wystarczyłoby mi jakieś trzydzieści minut i po kłopocie...

Książka ta męczy mnie w pozytywnym znaczeniu. Widać, że każda opowieść ma jakieś drugie dno, skrzętnie ukryty morał, jednak ja nie mam teraz siły na takie historie, troszkę cięższy język i odszyfrowywanie zagadkowych bajek.

Musiałam odłożyć tą książkę.
To ciekawe, że taka mała lektura wywołała we mnie tyle kontrowersji.
Przyznam, że nie dam rady jej TERAZ przeczytać do końca, a jestem w 3/4 drogi. Wystarczyłoby mi jakieś trzydzieści minut i po kłopocie...

Książka ta męczy mnie w pozytywnym znaczeniu. Widać, że każda opowieść ma jakieś drugie dno, skrzętnie ukryty morał, jednak ja nie mam...

polecam mi osobiście bardzo się podoba

polecam mi osobiście bardzo się podoba

Piękny ukłon dla wszystkich Dorosłych, którzy widzą bajki wokół siebie, gdy tylko przymkną oczy i dla tych, którzy nie zapominają, że życie z bajki niekoniecznie jest słodkie, czyste i wolne od wad. Pozostawia po sobie nadzieję, że mniej czy bardziej każdy z nas ma to bajkowe życie, którego nam kiedyś życzono.

Piękny ukłon dla wszystkich Dorosłych, którzy widzą bajki wokół siebie, gdy tylko przymkną oczy i dla tych, którzy nie zapominają, że życie z bajki niekoniecznie jest słodkie, czyste i wolne od wad. Pozostawia po sobie nadzieję, że mniej czy bardziej każdy z nas ma to bajkowe życie, którego nam kiedyś życzono.