Grupa dyskusyjna Konkursy LubimyCzytać.pl

2275

Dyskusji

1090019

Czytelników

Inne

Kategoria

Należysz

[Zakończony] Wróg z kosmosu - wygraj książkę "Piąta fala. Bezkresne morze

utworzył 14.01.2015 o 11:48

Zdecydowana większość opowieści science fiction o spotkaniu z kosmitami przedstawia obcych jako antagonistów, wrogów, którzy za wszelką cenę chcą unicestwić nas, nasz kulturowy dorobek, a nawet całą planetę.
Ale czy obcy, jeśli ich spotkamy, na pewno będą chcieli zniszczyć naszą cywilizację?
Czekamy na teksty o objętości do 2000 znaków ze spacjami.

Nagrody

Autorzy pięciu najciekawszych tekstów otrzymają po egzemplarzu książki.

Piąta fala. Bezkresne morze

Autor : Rick Yancey

Porywająca kontynuacja „Piątej fali”! Ci, którym udało się przeżyć kolejne fale inwazji Obcych, zrozumieli, że by przeżyć w nowej rzeczywistości, nikomu nie można ufać. Konflikt dwóch cywilizacji wkracza na zupełnie inny poziom. Ocaleć może tylko jedna ze stron. Dlaczego bezcieleśni Obcy chcą wymazać z powierzchni Ziemi ostatnie ślady ludzkiej cywilizacji? Jak Cassie i jej przyjaciele zamierzają przetrwać okrutną zimę i czy uda im się znaleźć sposób na pozbycie się najeźdźców? Jeden z najlepszych cykli science fiction ostatnich lat to pasjonująca opowieść o sile ludzkiego uporu i odwadze mimo wszystko.

szczegóły książki

Regulamin

Konkurs trwa od 14 do 20 stycznia włącznie. W konkursie mogą wziąć udział jedynie osoby posiadające adres korespondencyjny w Polsce.
Odpowiedzi muszą być napisane samodzielnie. Kopiowanie części lub fragmentów tekstów, recenzji innych osób jest zabronione. Teksty nie mogą przekraczać 2000 znaków ze spacjami.
Każdy użytkownik może zgłosić tylko jedną pracę.
Zwycięzców wybiera administracja serwisu lubimyczytać.pl. Decyzja jest nieodwołalna.
Dane adresowe zostaną wykorzystane przez serwis lubimyczytać.pl i Wydawnictwo Otwarte.
Adres zwycięzcy powinien zostać nadesłany do dwóch tygodniu od daty ogłoszenia wyników konkursu. Po tym terminie administracja lubimyczytać.pl dopuszcza wybór kolejnego laureata lub nieprzyznanie nagrody.

Lista wypowiedzi [61]

Sortuj:

1057

107

Graczkaktóragra

17.01.2015 10:15

Do: Kierownik działu ds. Kosmitów (NASA)
Od: Gert Miltong
Temat: Zapis transmisji tajemniczego nigdy niewyemitowanego ostatniego odcinka "New York News"

- W dzisiejszym odcinku "Wiadomości" przeprowadzimy wywiad z ekspertem ds. Obcych. Powitajmy Pana Johna Finthmanna!
Do sali wszedł powolnym krokiem, poważny mężczyzna. Miał na sobie garnitur i wypolerowane na błysk buty. Zasiadł w fotelu obok kamery.
- Panie Finth, większość naszych widzów zastanawia się jak mogą wyglądać kosmici. Czy ma Pan jakąś konkretną teorię? - zapytał reporter.
- Nie tyle, że teorię, a mam dowody - uśmiechnął się naukowiec - Kosmici wbrew powszechnemu wierzeniu, nie mają czułek na głowach, dużych czarnych oczu i nie są zieloni. "Obcy" to kolonia na innych planetach. Ich ewolucja poszła w inną stronę. Zamiast stawać się coraz większymi i silniejszymi stworzeniami, są coraz mniejsi i... Niebezpieczniejsi.
- Sugeruje Pan, że kosmici to kolonia bakteri?
- Dokładnie tak. Bardzo inteligentna i rozwinięta technologicznie kolonia. Zakładam, że za parę lat będą już potrafili przemieszczać się między planetami.
- W jaki sposób są niebezpieczni?
- Cóż. Po pierwsze: nie wynaleziono jeszcze broni, która potrafiłaby ich zniszczyć. Po drugie: potrafią wniknąć niczym zaraza do ludzkiego umysłu i nim sterować w taki sposób, że nikt z jego bliskich nie pozna, że jest zarażony. Wystarczyłoby, żeby zajęli jakiegoś wpływowego człowieka, a będą automatycznie sprawować władzę nad światem.
- Jak rozpoznać zarażenie?
- Nie jest łatwo. Można to zrobić na dwa sposoby. Pierwszy z nich jest bardziej bezpieczny, ale nie ma przy nim takiej gwarancji, jak przy drugim. Trzeba pomachać do niego ręką i złapać się za kolano. Jeżeli odmacha Ci i potrze delikatnie ucho, to znak, że może być, ale nie musi, zaatakowany. Drugi jest o wiele bardziej niebezpieczniejszy, ale daje stu procentową pewność. Trzeba najzwyczajniej w świecie sprawdzić to przez rendgen.
- Dobrze. Ostatnie pytanie: jak się bronić?
- Niestety muszę to powiedzieć, ale nie da się bronić.
W studiu na moment zapadła cisza. Dołująca cisza. Wszyscy kamerzyści umilkli.
- Dziękuję za rozmowę - odparł niepewnie reporter i pomachał do naukowca. Żeby rozluźnić atmosferę złapał się za kolano.
Finthmann całkowicie poważny odmachał mu i wyszedł ze studia.
Tylko dobry obserwator dostrzegłby, że przy wyjściu delikatnie potarł swoje ucho.

więcej

Śmietanka

17.01.2015 11:25

Obcy.
Wyglądają ja inni.
Zachowują się jak inni.
Są wszędzie, w każdym miesicie, na każdej ulicy. Zasiadają w rządzie, uczą w szkołach, tworzą nową technologię, piszą książki, to artyści i najlepsi aktorzy.
Obserwują Nas. Cierpliwie czekają w ukryciu. Aby zadać ostateczny cios.
Nie wszyscy wiedzą że istnieją. Niektórzy wiedzą ale wolą myśleć że to tylko nasz wytwór...

więcej

128

Wiki

17.01.2015 11:46

Oczywiscie , że nie. Ja mam własnie inną wyobraźnie jesli chodzi o obcych na naszej cywilizacji. Ja mam wrażenie, że będą chcieli ją udoskonalić. Mało tego, z ludzi zrobić swoje roboty ale na pewno nie niszczyć. Za dużo by mieli do stracenia. Nie opłacało by im się. Myslę, że chcieli by sie od nas czegos nauczyć, i nauczyć czegos nas. Może i współpracować, chociaż z...

więcej

310

elwrona

17.01.2015 18:19

Ekran kinowy rozświetlił blask widowiskowej eksplozji. Na czarnym tle naznaczonym milionem białych punkcików gigantyczny statek matka pozaziemskiej cywilizacji. Po zmianie ujęcia widać tłumy na ulicach i powiewające amerykańskie flagi i uszczęśliwionych mieszkańców - hmm. Nowego Jorku. No tak. Kosmici, zawsze atakują Amerykę, zawsze mówią po angielsku z rosyjskim akcentem. – Na ekranie pojawiły się napisy końcowe i w Sali zapaliły się światła. – Po co ja w ogóle chodzę na te filmy? Chyba bawią mnie te dziecinne historie o tym, że ludzie są w stanie zażegnać każde niebezpieczeństwo, przetrwać każdą katastrofę. Przynajmniej na filmach. Urocza jest ta przypadłość. Ludzie władcy wszechświata i okolic. Nie bój się drogi obywatelu. Amerykańska armia powstrzyma każde zagrożenie, nawet to z świata, którego nie są w stanie zobaczyć przez swoje zaawansowane teleskopy. Phi. Nie są w stanie zapanować nad tym co dzieje się w ich własnym ogródku. Wojny na tle religijnym, bieda, głód, choroby i klęski żywiołowe. Na dzień dzisiejszy są o jeden krok od tego by sami unicestwili świat w którym żyją. Zatruwają go jak wirus i nie potrzeba będzie gości z kosmosu aby ich unicestwić. Ciekawe czy naprawdę wierzą w to, że byliby w stanie odeprzeć taki atak. Atak cywilizacji, która buduje statki kosmiczne wielkości i największych metropolii, zdolnych pokonać miliony lat świetlnych w czasie mrugnięcia okiem. Te ich zabawki na proch. Ot takie głośniejsze kapiszony i bomby atomowe. Od początku wiedziałem, że ten eksperyment się nie powiedzie. Zbyt okroiliśmy ich genom. Za bardzo przypominają zwykłe zwierzęta. Nie pomogły, żadne nasze ingerencje aby przyspieszyć ich postęp. Każde odkrycie naukowe przekuwają w broń, narzędzie destrukcji. To nie mogło się udać. Umysł to balast i tak podążanie kierowani instynktem. Na szczęście tam na górze to dostrzegli. Projekt ma być zamknięty i powtórzony w innym miejscu, a ja wrócę do domu. Nie będzie inwazji i wojen. Po prostu wyciągną wtyczkę. Tyle..

więcej

877

Levi95

17.01.2015 21:07

Płynę. Uciekam. Boję się.
Co mam robić? Jak postąpić? Jak długo jeszcze będę musiał się przed nimi ukrywać? A może już mnie widzieli? Czy przeżyję?
Te dziwne istoty, kim one w ogóle są? Czy to możliwe, że są z obcej cywilizacji? Dlaczego to właśnie ja musiałem sprawdzać, czy te dziwne znaki, te anomalie pogodowe, te zniknięcia zwierząt, czy to wszystko ma jakieś wyjaśnienie?! Gdybym tylko mógł cofnąć czas, nie przybyłbym tu. O Boże! Nie chcę umierać. Chcę to przetrwać! Proszę, niech mi ktoś pomoże!
Ale wiem, że to niemożliwe. Jestem tutaj sam, nikogo tu nie ma, nikogo poza tymi dziwnymi obcymi.
Czy oni mnie widzieli? Wydaje mi się, że tak. Zanim wskoczyłem do wody miałem wrażenie, że jedne z ich wielkich, czarnych, niemal pustych oczu wpatruje się w moje brązowe. To była jedna chwila, jeden moment, ale jednak mnie widział. Czy to oznacza dla mnie koniec?
Płynę, choć zaczyna mi brakować siły. Jestem coraz bardziej zmęczony. Czuję, że moje mięśnie powoli wiotczeją, a płuca powoli zapełniają się wodą. Mam wrażenie, że każdy skrawek mojego ciała przepełniony jest bólem. Czuję jakbym palił się od środka. Wiem, że już nic nie zrobię, że nie uda mi się dopłynąć do brzegu.
Przestaję walczyć. Poddaję się. Zamykam oczy. Woda pokrywa mnie całego.

Nagle jakaś ręka łapie moją dłoń. Nie wiem kto to. Jedynie z czego zdaję sobie sprawę to, to że ktoś wydostaje mnie z jeziora. Budzę się i po raz kolejny dzisiaj widzę parę przerażająco czarnych oczu wpatrzonych we mnie.
- Wszystko w porządku? – słyszę jak z tych jakże dziwnych ust wydostaje się cichy dźwięk.
- Dlaczego? – pytam zamiast udzielić odpowiedzi.– Dlaczego mnie uratowałeś?
- A dlaczego nie? Przecież Ty też masz prawo żyć. – patrzy mi w oczy. – Tak samo jak my. – Kiwam potakująco głową nie mogąc znaleźć żadnych innych słów
- Nigdy nie chcieliśmy Was skrzywdzić i nigdy tego nie zrobimy. – dodaje jeszcze ta niewielka, czarnooka postać, po czym nagle znika pozostawiając mnie samego w ciemności.

więcej

146

Moriarty

18.01.2015 00:11

26 października:
Ukradli mikrofalówkę. Właściwie nie wiem po co. Nie wiem również po co był im toster, frytkownica i suszarka do włosów. Wiem, że to byli oni. Zostawiają fluorescencyjne ślady na podłodze w dziwnym kształcie, zupełnie, jakby nie mieli stóp tylko macki. Cieniutkie macki sunące po podłodze z przerwami. Wystarczyłoby dorysować do tych kresek nożyczki...

3...

więcej

Pat

18.01.2015 12:23

Drodzy!!!
Gdy czytacie te słowa nasi ludzie są już dosłownie wszędzie. W Waszych domach, szkołach i zakładach pracy. Przyczajamy się w wielu miejscach od milionów lat. Czekamy na odpowiedni moment, by zaatakować. W ciele Twojej matki, teściowej, szefa, w ciele Twojego nowonarodzonego dziecka czy ukochanego psa. Zupełnie nie zdajecie sobie sprawy, jak niewielu jest wśród was prawdziwych ludzi. Ujawnimy się, gdy nadejdzie odpowiednia pora. Zegar tyka już o dłuższego czasu, a my spokojnie czekamy, obserwując, co dokładnie się u Was dzieje. Zgnilizna, w którą z roku na rok coraz bardzie popada Wasz świat, przeraża nas coraz bardziej, dlatego postanowiliśmy nieco przyspieszyć obrót wskazówek zegara i zaatakować w ciągu kilku najbliższych minut. Za chwilę Wasze monitory zgasną, zabranie prądu i wody, zrobi się naprawdę ciemno i duszno. Pozostaje Wam tylko tkwić tutaj dalej, czytając komunikaty do samego końca albo ruszyć się z miejsca i starać się coś zrobić w tej sytuacji. Zalecamy Wam jednak pozostanie na miejscach i poddanie się naszej woli. Inwazja stała się faktem i nic nie można w tej sprawie zrobić. Bohaterowie to ci spośród Was, którzy z pewnością zginą pierwsi, pchani do przodu przez niezrozumiałe nawet przez siebie zamiary, czy intencje. Niczego nie próbujcie, nic z nami nie zaczynajcie, bo nie warto. Szkoda Waszych ciał, mogą się nam jeszcze do czegoś przydać, gdy wreszcie wyssiemy z Was całe życie. Zaraz poczujecie delikatne ukłucie; zrobi Wam się ciemno przed oczami, a to będzie znaczyło, że ci spośród Was, którzy łudzili się jeszcze, że to ponury, komputerowy żart, będą musieli szczerze przyznać, że biorą udział w inwazji na Ziemię, o której pewnie kiedyś będą się uczyć Wasze wnuki, o ile w ogóle będziecie je mieć.
Odwróćcie się teraz powoli i odważnie spójrzcie śmierci w oczy. Jeśli nie macie odwagi, patrzcie na ekran tego monitora. Będziemy odliczać dla Was ostatnie minuty Waszego życia:

10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
0

Ekran robi się czarny, a wraz z nim cała Ziemia.

więcej

Dagie_14

18.01.2015 14:09

Rzeczywiście, prawie każda książka, czy film science fiction przedstawia kosmitów jako wrogów, którzy chcą unicestwić planetę Ziemię. Wyobrażamy ich sobie jako istoty które dawno wyprzedziły cywilizację ludzką. Mimo to, każdy musi mieć jakieś indywidualne wyobrażenia. Osobiście, gdybym pisała książkę science fiction raczej zdecydowałabym się napisać coś o „przyjaznych”...

więcej

972

646

Grazia_czytaninka_

18.01.2015 15:10

"Ale czy obcy, jeśli ich spotkamy, na pewno będą chcieli zniszczyć naszą cywilizację?"
Najpierw powinniśmy sobie zadać pytanie czy my kiedykolwiek spotkamy tych obcych? A może już na każdym kroku i pod różnymi postaciami ich spotykamy? W sumie każdy człowiek, którego nie znamy osobiście jest dla nas obcym,tak samo jak i każde zwierzę. A może to właśnie ten obcy kryje się...

więcej

996

114

Darsky

19.01.2015 11:08

Dawno, dawno temu, za galaktykami i gwiazdami, żyły sobie w przestrzeni kosmicznej, stworzenia, zupełnie nie podobne do niczego znanego ludziom. Ich ciała były połączeniem fantastycznych form w całość zupełnie nieprawdopodobną. Stworzenia te, choć wielkie i potężne, znane były ze swej łagodności i szacunku do każdej żywej istoty. Ich kosmiczne zadanie polegało na szerzeniu pokoju w kosmosie i ratowaniu planet, którym grozi zagłada. Niezwykle rozwinięta technologia, w połączeniu z inteligencją nieznaną na Ziemi umożliwiły tym istotom docierać w krótkim czasie nawet do odległych, zapomnianych i maleńkich galaktyk, takich jak Droga Mleczna.
I właśnie w tej galaktyce niniejsza historia się rozegrała. Kosmiczny pojazd, a w nim trzech członków załogi otrzymało sygnał, że w jednej z maleńkich galaktyk znajduje się niepozorna zielona planeta, na której może rozwinąć się życie. Co prawda, planeta ta była bardzo malutka, zaledwie wielkości dwóch splecionych dłoni przybyłych istot, ale jednak MOŻE SIĘ NA NIEJ ROZWINĄĆ ŻYCIE, więc choćby to miała być planetka dla żyjątek niewidocznych gołym okiem to i tak warto dać jej szansę. Potrzeba jednak bodźca, jakiejś siły, która to życie stworzy.
I tak oto, wielka kosmiczna istota wzięła delikatnie w dłonie małą zielono-niebieską kulkę. Podała ją drugiej wielkiej kosmicznej istocie. A ta podała ją trzeciej wielkiej kosmicznej istocie. Następnie troskliwie umieszczono planetkę na orbicie, trzeciej w kolejności od jasnej, gorącej gwiazdy.
Z uczuciem dobrze spełnionego obowiązku odlecieli dalej.
Tymczasem bakterie z dłoni wielkich nieznanych istot dostały się na wnętrza niepozornej kulki. Woda, tlen oraz światło umożliwiły ich szybki, zaledwie trwający kilka milionów lat, rozwój oraz ewolucję.
Wielkie kosmiczne istoty nadal podróżują po odległych planetach i zaszczepiają na nich życie, które tak umiłowały. Nawet do głowy by im nie przyszło, by unicestwić jakiś świat, nawet ten najmniejszy i najbardziej kruchy.

więcej