"Drogi Pamiętniczku!

Wczoraj Claude oświadczył mi się (nad stawkiem, przy świetle Księżyca…). Decyzja została podjęta. Posłucham głosu serca i opuszczę dom, by być z ukochanym.

Rodzice dali mi jasno do zrozumienia, że jeśli zwiążę swoją przyszłość z Claude, wówczas będę zdana tylko na siebie. To nieprawda! Odpowiadać za mnie będzie przecież także mój narzeczony (jak to pięknie brzmi!); on nigdy mnie nie opuści i będzie już zawsze się o mnie troszczył.

Losowi wdzięczna jestem za to, że mimo tak młodego wieku, już mam swojego księcia z bajki. Jakie to romantyczne; znamy się zaledwie dwa tygodnie, a już jestem pewna, że to właśnie z nim pragnę spędzić resztę swoich dni. Co z tego, że będę musiała przeprowadzić się do zupełnie obcego kraju! Z opowieści mojego ukochanego wynika, że Francja to wspaniałe miejsce! Na pewno będzie nam dobrze, bo będziemy razem. Razem, już na zawsze!

Wyruszamy jutro o świcie. Rodzice chyba coś przeczuwają, bo wspólna kolacja trwała dłużej, niż zwykle. Nie zostawię listu pożegnalnego. Odwiedzę ich w kolejne wakacje, to już niedługo. Nie będą zadowoleni, że…"


Po policzku Sophie spłynęła gorzka łza.

To była pierwsza wizyta w domu rodzinnym, od czasu napisania tego tekstu w pamiętniku. Fakt wystawienia domu na sprzedaż zmusił ją do zrobienia porządku w starym pokoju, który rodzice zostawili nietkniętym przez te wszystkie lata. Kochali ją tak bardzo. Sophie uświadomiła sobie to dopiero teraz, kiedy ich już nie ma. Przeprowadzka do Francji i rozpoczęcie zupełnie nowego życia, okazało się zupełnie inne, niż jej oczekiwania. Z Claude wiodła szczęśliwe życie do czasu, gdy nie zdiagnozowano u niego choroby. Z czasem mężczyzna zupełnie uzależnił się od żony, ona musiała dbać o niego, bo czuła się za niego odpowiedzialna.

Sophie straciła tych, którzy darzyli ją tak wielką miłością. Zawiodła ich i już nie ma szans na poprawę. Jedna, zła decyzja, spowodowała, że jej życie stało się szare. Gdyby tylko w przeszłości potrafiła zakochać się rozważnie…


Wybrane tytuły:
"Klątwa tygrysa" Colleen Houck
"Kobieta w lustrze" Eric- Emmanuel Schmitt
"Mistrz" Andy Andrews
"Delirium" Lauren Oliver
"Wyliczanka" John Verdon

"Drogi Pamiętniczku!

Wczoraj Claude oświadczył mi się (nad stawkiem, przy świetle Księżyca…). Decyzja została podjęta. Posłucham głosu serca i opuszczę dom, by być z ukochanym.

Rodzice dali mi jasno do zrozumienia, że jeśli zwiążę swoją przyszłość z Claude, wówczas będę zdana tylko na siebie. To nieprawda! Odpowiadać za mnie będzie przecież także mój narzeczony (jak to...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Czy wolałbym, aby moja kobieta była kobietą rozważną czy romantyczną? Sam jestem romantykiem, więc oczekuję od mojej ukochanej tego samego. Śniadanie do łóżka, świeże kwiaty w wazonie, kolacja przy świecach – to wszystko stanowi o wartości prawdziwego związku i jego żywotności. Nie jest tajemnicą, że rutyna jest w stanie zabić każde uczucie, a romantyczne porywy serca pozwalają wzniecić na nowo ogień miłości.
W sprawach codziennych kobieta zaś powinna być rozważną – a wydanie wszystkich pieniędzy z mojej karty kredytowej na pewno nie jest przejawem rozwagi. Czasami potrzebuję, by ktoś mną porządnie potrząsnął, a któż mógłby to zrobić skuteczniej niż ukochana, z której zdaniem się liczę? Powinna trzymać żelazną ręką także finanse w naszym związku. Opłaty za energię elektryczną, wodę i wywóz śmieci zdecydowanie nie są moją domeną.
Nie oznacza to bynajmniej, że jestem poligamistą. Nie szukam dwóch różnych kobiet, ale tej, która połączy w sobie i rozwagę i romantyzm – to nie jest specjalnie trudne, bo, jak powszechnie wiadomo, kobieta zmienną jest. To, że pokazuje odmienne oblicza, pozwala tylko jeszcze bardziej i jeszcze mocniej ją kochać.

1. Charlaine Harris - Czyste sumienie
2. John Verdon - Wyliczanka
3. John Leake - Pisarz, który nienawidził kobiet. Podwójne życie seryjnego mordercy
4. Sara Shepard - Kłamczuchy
5. Diane Ducret - Kobiety dyktatorów

Czy wolałbym, aby moja kobieta była kobietą rozważną czy romantyczną? Sam jestem romantykiem, więc oczekuję od mojej ukochanej tego samego. Śniadanie do łóżka, świeże kwiaty w wazonie, kolacja przy świecach – to wszystko stanowi o wartości prawdziwego związku i jego żywotności. Nie jest tajemnicą, że rutyna jest w stanie zabić każde uczucie, a romantyczne porywy serca...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Być romantyczną, biegać boso w porannej rosie nie martwiąc się o przeziębienie.
Szukać księcia w każdym nowo poznanym mężczyźnie.
Zimnej kalkulacji pozbawionej uczuć robić szalik na drutach, żeby ją trochę ocieplić:)

Bardzo nie rozważnie jest być romantyczną.

Ciotka Julia i skryba, Rozmowa w Katedrze, Raj tuż za rogiem - Vargas LLosa
Wiersze wszystkie- Czesław Miłosz
Gorączka. W świecie poszukiwaczy skarbów - Michniewicz

Być romantyczną, biegać boso w porannej rosie nie martwiąc się o przeziębienie.
Szukać księcia w każdym nowo poznanym mężczyźnie.
Zimnej kalkulacji pozbawionej uczuć robić szalik na drutach, żeby ją trochę ocieplić:)

Bardzo nie rozważnie jest być romantyczną.

Ciotka Julia i skryba, Rozmowa w Katedrze, Raj tuż za rogiem - Vargas LLosa
Wiersze wszystkie- Czesław Miłosz
...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Rozważna? Oczywiście, że tak. Czy można przejść przez życie bez rozwagi? Jeszcze w dzisiejszych czasach, gdzie na każdym kroku "czychają" na nas przeciwności losu? Ale romantyzm w tym wszystkim też musi znaleźć miejsce. Cóż to za życie bez chociażby odrobiny romantyzmu? Smutne, ponure, bez "skrzydeł". Człowiek, jak ptak, musi latać, chociaż w trochę innym tego słowa znaczeniu.

Rozważna? Oczywiście, że tak. Czy można przejść przez życie bez rozwagi? Jeszcze w dzisiejszych czasach, gdzie na każdym kroku "czychają" na nas przeciwności losu? Ale romantyzm w tym wszystkim też musi znaleźć miejsce. Cóż to za życie bez chociażby odrobiny romantyzmu? Smutne, ponure, bez "skrzydeł". Człowiek, jak ptak, musi latać, chociaż w trochę innym tego słowa znaczeniu.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

To było jak sen. Niewyobrażalny, piękny sen. Gdy podszedł do mnie po raz pierwszy poczułam jakby rozpierająca mnie radość miała sprawić, że uniosę się do góry. Byłam jak balonik napełniony helem- bezwładnie lecący w górę. Szumiało mi w głowie. Byłam pijana, pijana ze szczęścia. Ot, banalne uczucie. Cóż jednak poradzić. Uwielbiałam bujać w obłokach. Jednak dopiero to spotkanie... Dopiero pierwsze pocałunki delikatnie jak skrzydła motyla muskające moje wargi pokazały mi jak wielką romantyczką jestem. Nie da się ukryć, że już od dziecka marzyłam o księciu. Oglądając bajki stawiałam się na miejscu księżniczki. Jednak dopiero...Dopiero w jego silnych ramionach rzeczywiście nią byłam. Będąc z nim nie straszny był mi cały okrutny świat. Byłam bezpieczna...w końcu. On był moim własnym eldoradem, moją arkadią. Tylko przy nim ogarniał mnie niczym niezmącony spokój. Wraz z miesiącami znajomości urósł do rozmiarów mojego własnego słońca. Uwielbiałam grzać się w jego promieniach. Jego blask rozświetlał nawet najgłębsze ciemności. Uwielbiałam to. Nie przeszkadzały mi plotki, że z mojego słońca korzystają też inni. Nie wierzyłam w to. Przecież to były tylko plotki... Moja idylla nie trwała jednak zbyt długo. Ujrzałam moje słońce, moje słoneczko, moje... ogrzewające inną. Upił ją szczęściem tak samo jak niegdyś było to ze mną. Gdy zaśmiała się po pocałunku jakby cały świat się rozświetlił na podobieństwo jej włosów w kolorze zboża. Też tak kiedyś musiałam wyglądać. Ale...dlaczego? Co się stało, że moje hebanowe włosy przestały błyszczeć w jego oczach? Jego blask już mnie nie dosięgał. Stałam w cieniu- odrzucona i opuszczona. Uszło ze mnie całe powietrze. Czyjaś szpilka sprawiła, że straciłam wszystko, co mnie wypełniało. Na domiar złego przyjemne łaskotanie w brzuchu przerodziło się w coś na kształt niestrawności. Bąbelki radości szumiące mi w głowie także odeszły. Cholerny romantyzm. Żadnego z niego pożytku tylko zawód, zdrada i zgaga. Od dziś będę rozważna.

Książki:
*Zawsze przy mnie stój- Carolyn Jess-Cooke
*Delirium- Lauren Oliver
*Nie jestem seryjnym mordercą- Dan Wells
*Nigdy i na zawsze- Ann Brashares
*Stokrotki w śniegu- Richard Paul Evans

To było jak sen. Niewyobrażalny, piękny sen. Gdy podszedł do mnie po raz pierwszy poczułam jakby rozpierająca mnie radość miała sprawić, że uniosę się do góry. Byłam jak balonik napełniony helem- bezwładnie lecący w górę. Szumiało mi w głowie. Byłam pijana, pijana ze szczęścia. Ot, banalne uczucie. Cóż jednak poradzić. Uwielbiałam bujać w obłokach. Jednak dopiero to...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Rozważna czy romantyczna? Oto jest pytanie. Gdybyście zapytali - być albo nie być? – byłoby dużo prościej. Bo tak naprawdę – jestem rozważna bo:
- Nie rzucam pracy z byle powodu i od razu – ale jestem romantyczna, bo jak moja dusza dusi się w ciasnym pomieszczeniu i rano otwierając oczy pomyślę – „znów muszę iść do pracy” to wiem że jest to jeden z ostatnich moich dni tam.
- Nie podejmuję pochopnie decyzji – lub tak mi się wydaje – jednak wszystkie najlepsze decyzje podjęłam pod wpływem impulsu i nawet po głębszym namyśle skłaniam się ku pierwszej myśli. Wierzę w przeznaczenie i że nic nie dzieje się przypadkiem i bez przyczyny – a jednocześnie nie lubię falbanek:). I wiecie co? Nim zaczęłam pisać byłam przekonana że ja jestem tą rozważną, mocno stąpającą po ziemi i trzeźwo myślącą kobietą. Nie to że od razu feministką – ale rozważną, dojrzałą emocjonalnie i wiedzącą czego chce kobietą. I tak naprawdę taka jestem – tylko że to absolutnie nie przeszkadza mi to być romantyczką. I przeciw jest chyba tylko to że nie chciałabym żyć w epoce falbanek i wachlarzy i nie lubię romansideł - ale reszta to ja. Uwielbiam śpiew ptaków o poranku, rosę na trawie i zachód słońca nad morzem. Uwielbiam poezję i malarstwo (sama trochę piszę i maluję), wzruszam się na myśl o łódce pod pełnymi żaglami na morzu – i aż mnie w gardle ściska że mnie tam nie ma. Kocham piach pod stopami i pustą plażę przed burzą. Oczy mojego faceta gdy patrzy ma mnie tak jak nikt inny mimo że o tym nawet nie wie. Kocham wolność, słońce i bycie sobą, głos Tarji Turunen i ognisko nocą. Więc chyba jednak jestem romantyczna. I mimo że chwilami rozważna, to chyba jak każdy kto czyta książki – więc jest skłonny do wzruszeń - zawsze będzie bardziej romantyczny niż rozważny (bo któż tak naprawdę rozważny wyda lwią część wypłaty na zakup książek?):).

Książki
Czesław Miłosz – Przekłady poetyckie
Szymon Hołownia Marcin Prokop – Bóg, kasa i rock’ n’roll
Candace Bushnell – Carrie w wielkim mieście
Candace Bushnell – Dzienniki Carrie
Miron Białoszewski – Tajny dziennik

Rozważna czy romantyczna? Oto jest pytanie. Gdybyście zapytali - być albo nie być? – byłoby dużo prościej. Bo tak naprawdę – jestem rozważna bo:
- Nie rzucam pracy z byle powodu i od razu – ale jestem romantyczna, bo jak moja dusza dusi się w ciasnym pomieszczeniu i rano otwierając oczy pomyślę – „znów muszę iść do pracy” to wiem że jest to jeden z ostatnich moich dni...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Osobiście jestem kobietą rozważną o romantycznej naturze. Zdaję sobie więc sprawę, że wiele z moich marzeń jest wytworem czystego idealizmu. W takim wypadku zdaję się na moją wyobraźnię i nie podejmuję decyzji, które mogłyby kogoś zranić. Choć pozostaję rozważna, moja romantyczna natura nie pozwala mi selekcjonować uczuć na te mające sens oraz na te nie warte zachodu. Całe piękno miłości polega właśnie na tym, że zakochujemy się zanim zdamy sobie z tego sprawę. Nawet jeśli uczucie nie zostanie odwzajemnione, sprawia, że nasze zmysły się wyostrzają. Powietrze jak gdyby piękniej pachnie, a trawa wydaje się być zieleńsza. Jaka więc jestem, rozważna czy romantyczna? Gdybym musiała wybierać, jaka bym pozostała? Jeżeli tylko starczyłoby mi odwagi pozostałabym romantyczna. Uważam bowiem, że wszystkie niepowtarzalne doznania, dla których warto żyć, znajdują swoje źródło w trzech nieodłącznych cechach romantyzmu: niepewności, nadziei i ekscytacji.

Książki:
Dziewczyna, która pływała z delfinami - Sabina Berman
„Pan raczy żartować, panie Feynman!” Przygody ciekawego człowieka - Richard P. Feynman
Bóg, kasa i rock'n'roll - Szymon Hołownia, Marcin Prokop
O pięknie - Zadie Smith
I love you Phillip Morris. Prawdziwa historia przekrętów, miłości i ucieczek z więzienia - Steve McVicker

Osobiście jestem kobietą rozważną o romantycznej naturze. Zdaję sobie więc sprawę, że wiele z moich marzeń jest wytworem czystego idealizmu. W takim wypadku zdaję się na moją wyobraźnię i nie podejmuję decyzji, które mogłyby kogoś zranić. Choć pozostaję rozważna, moja romantyczna natura nie pozwala mi selekcjonować uczuć na te mające sens oraz na te nie warte zachodu. Całe...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:

Bierzemy dość spory kawałek wyobraźni. Ważne żeby była świeża i soczysta. Najpierw solidnie płuczemy ją w strumieniu kreatywności, potem kładziemy na placku pozytywnego myślenia i rozwałkowujemy. Kiedy jest już cienka i plastyczna posypujemy ją dużą ilością odwagi, odrobiną spontaniczności i dodajemy pełne 2 miarki zmiksowanych marzeń, miarkę pasji, kroplę ryzyka, garść wiary we własne możliwości, oraz 3 łyżki zdrowego rozsądku.
Następnie formujemy całość w kształt prostokąta, doprawiamy sporą ilością sproszkowanej romantyczności , szczyptą potencjału indywidualnych zdolności, szklanką satysfakcji i ponownie rozwałkowujemy, żeby całość była jeszcze cieńsza.
Tak przygotowaną masę umieszczamy w specjalnej formie wysmarowanej harmonią, polewamy emocjami i następnie wkładamy do pieca z gorącym temperamentem czekając, aż nasz sukces pięknie wyrośnie. Po wyjęciu otrzymujemy pachnący klucz, który otwiera drzwi do stylu bycia, dodającego pewności siebie i utrzymującego na optymalnym poziomie: automotywację, wewnętrzną energię i równowagę we wszystkich sferach życia.
I właśnie to jest przepis na sukces - umiejętne połączenie rozwagi i romantyzmu z pozostałymi cechami charakteru.
Kobieta, która zrobi to właściwie:

• po pierwsze: osiągnie spokój i zaakceptuje samą siebie
  

• po drugie: odnajdzie swoje miejsce w życiu i nauczy się czerpać z tego radość
  

• po trzecie: po prostu będzie szczęśliwa

Ktoś kiedyś powiedział: "Trzeba marzyć na miarę czasu i przestrzeni. Nie można zbyt wysoko bujać w obłokach, bo upadek z nich jest najczęściej bolesny…" To prawda.
Nie trzeba bowiem z niczego rezygnować, czy na siłę dokonywać wyborów i kreować się na kogoś kim się nie jest, po prostu należy zachować we wszystkim umiar, dlatego :

krótko, konkretnie i na temat:
romantyzm + rozwaga = idealny na życie schemat!



* wybrane tytuły:

• A.Skworz i A.Niziołek „Biblia dziennikarstwa”
  

• D.Wills „Metamorfozy. Marilyn Monroe”
  

• P.Sztompka „Socjologia codzienności”
  

• M.Vargas Llosa „Szelmostwa niegrzecznej dziewczynki”
  

• M.Vargas Llosa „Raj tuż za rogiem”

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA:

Bierzemy dość spory kawałek wyobraźni. Ważne żeby była świeża i soczysta. Najpierw solidnie płuczemy ją w strumieniu kreatywności, potem kładziemy na placku pozytywnego myślenia i rozwałkowujemy. Kiedy jest już cienka i plastyczna posypujemy ją dużą ilością odwagi, odrobiną spontaniczności i dodajemy pełne 2 miarki zmiksowanych marzeń, miarkę pasji,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jakże oczywista jest odpowiedz na to pytanie!
Żyjemy w XXI wieku, w czasach, gdzie słowo miłość uległo dewaluacji do tego stopnia, iż stało się synonimem podniecenia. To przykre, lecz prawdziwy romantyzm umarł. Za to intensywnie promowany jest pseudoromantyzm, objawiający się płaczem na „Titanicu” i podcinaniem sobie żył w imię uczuć. A przecież Szekspirowi nie o to chodziło. Dlatego uważam, że lepiej już być osobą rozważną.
Ludzie rozsądni mają wszystko poukładane. Dzięki temu współcześnie lepiej sobie radzą. Wypełniony PIT leży w urzędzie na długo przed 30 kwietnia, a w domu nigdy nie zabraknie cukru akurat w czasie świąt, gdy wszystkie sklepy są zamknięte. I komornik też raczej nie zapuka.
Poza tym są niezastąpionymi przyjaciółmi, można na nich liczyć. Przyjęło się, że to osoby romantyczne okazują uczucia, a te roztropne kierują się chłodną kalkulacją. Błąd. Spotykam ludzi, którzy uważają się za romantyków, lecz mają na względzie tylko SWOJE uczucia. Dlatego przy pierwszej pozornej depresji kończą z opakowaniem Ibupromu w żołądku żeby zwrócić na siebie uwagę. Rozważni nie zmieniają zdania co pięć minut ze względu na swój obecny stan emocjonalny. Mają na uwadze ludzi wokół siebie i bije od nich prosta, poczciwa empatia.
Dla mnie zdrowy rozsądek to udane życie. Może nie jest spektakularnie, ale miłość osoby rozważnej jest trwała i prawdziwa, nie kończy się z pierwszą kłótnią. Jest zbudowana na solidnych fundamentach i nie zdmuchnie jej byle wiatr umierającego pożądania. Nie ma fajerwerków, ale jest zrozumienie. Należy pamiętać, że fajerwerki w końcu gasną. A uczucie osoby rozważnej jest jak lampka LED: taka niepozorna, ale pozostaje na długo.
Kończąc, pragnę zaznaczyć, że życie z rozwagą to życie w równowadze. A ta jest niezwykle istotna nie tylko w przyrodzie. Równowaga jest nam potrzebna do tego, byśmy mogli znaleźć swoje miejsce na Ziemi. I żyć, nie tylko istnieć. Dlatego przestańmy gonić za blichtrem Romeo, a rozejrzyjmy się lepiej za skromnym panem Darcy’m.

Książki:
Abaddon, Anioł Zagłady – Ernesto Sabato
Fiodor Dostojewski - Bracia Karamazow
Anne Rice - Pokuta
Anne Rice - Kuszenie
Lauren Oliver - Delirium

Jakże oczywista jest odpowiedz na to pytanie!
Żyjemy w XXI wieku, w czasach, gdzie słowo miłość uległo dewaluacji do tego stopnia, iż stało się synonimem podniecenia. To przykre, lecz prawdziwy romantyzm umarł. Za to intensywnie promowany jest pseudoromantyzm, objawiający się płaczem na „Titanicu” i podcinaniem sobie żył w imię uczuć. A przecież Szekspirowi nie o to...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Rozważna czy romantyczna? Wybieram rozważną! Tylko czy z tą etykietką warto kroczyć przez życie będąc kobietą? Wybór trochę na przekór, wbrew panującym stereotypom, na dodatek pod górkę i jeszcze obciążony odpowiedzialnością (zwłaszcza z tych, co bujają w obłokach). Warto więc porzucić romantyczność – umiłowanie do ulotnych uczuć i nietrwałych emocji? Odpowiedź brzmi: zdecydowanie tak! Bo czy - po pierwsze - to nie rozsądek zawsze fascynował wielkich filozofów? Czyż to nie rozum zdominował całe stulecia umysłowych debat? Po drugie: powiedzmy sobie szczerze, kto w rezultacie tak pięknie urządził świat tym szalonym romantykom? Rozwaga to misja i odwaga, to decyzje i prawdziwe życie! Brzmi nieprawdopodobnie – a jednak! I po trzecie: czym jest rozwaga, jak nie stabilnym sposobem dążenia do tych samych celów, które obrali sobie romantycy? Warto więc przysiąść, rozsądnie podumać, a następnie uargumentować naszą decyzję, zamiast myśleć o niebieskich migdałach, a marzenia się spełnią! Bo choć różnią nas metody, to plan zawsze jest ten sam – dogonić marzenia i uczynić nasz świat piękniejszym. Jednak my, ci rozważni, możemy cieszyć się już z samego działania – tym piękniejszy będzie sukces!

Książki:
Abaddon, Anioł Zagłady – Ernesto Sabato
Chwila / Moment - Wisława Szymborska
Białe Zęby – Zadie Smith
Hańba - John Maxwell Coetzee
Godzina detektywów - Jürgen Thorwald

Rozważna czy romantyczna? Wybieram rozważną! Tylko czy z tą etykietką warto kroczyć przez życie będąc kobietą? Wybór trochę na przekór, wbrew panującym stereotypom, na dodatek pod górkę i jeszcze obciążony odpowiedzialnością (zwłaszcza z tych, co bujają w obłokach). Warto więc porzucić romantyczność – umiłowanie do ulotnych uczuć i nietrwałych emocji? Odpowiedź brzmi:...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej