Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

karcia
mike-bike
Anex

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

karcia
mike-bike
Anex

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Nie za często coś mi się śni, albo rzadko pamiętam to co mi się śniło. Jednak zauważyłam, że moje sny, które pamiętam często są związane z tym co aktualnie zaprząta mi głowę, o czym myślę, czym się przejmuję.
Gdy urodziłam dziecko i byłam jeszcze na urlopie macierzyńskim większość czasu spędzałam w domu, nawet mąż przejął robienie zakupów. Jedyną okazją do wyjścia gdzieś dalej niż tylko na spacer były wizyty z dzieckiem u pediatry czy na rehabilitacji. Po kilku miesiącach takiego zamknięcia marzyłam o tym by gdzieś wyjść sama, chociaż na parę godzin. Wtedy przyśnił mi się on - mój piękny sen. Podróżowałam w nim po całym świecie i zwiedziłam wszystkie miejsca o których marzyłam. Zobaczyłam wielkie metropolie jak Paryż, Nowy Jork, Ateny, Sydney ale i naturalne cuda ja Puszczę Amazońską, Sacharę, Himalaje. Te podróże odbywały się na takiej samej zasadzie jak w książce "Jumper". W jednej chwili mogłam przenieść się z jednego miejsca do drugiego. Mogłam powspinać się w górach, wykąpać w oceanie i poleniuchować na rajskiej wyspie. To był piękny sen, a po przebudzeniu czułam się bardzo wypoczęta i zrelaksowana. Mam nadzieję, że ten sen będzie w pewnym sensie proroczy i wkrótce zobaczę chociaż ułamek tego co zwiedziłam w śnie. Na razie jednak przejęłam robienie zakupów i odbieranie paczek z paczkomatów by mieć chwilę bez dzieci. A ostatnio nawet udało się wyjechać na kilka wycieczek m.in do zoo.

Nie za często coś mi się śni, albo rzadko pamiętam to co mi się śniło. Jednak zauważyłam, że moje sny, które pamiętam często są związane z tym co aktualnie zaprząta mi głowę, o czym myślę, czym się przejmuję.
Gdy urodziłam dziecko i byłam jeszcze na urlopie macierzyńskim większość czasu spędzałam w domu, nawet mąż przejął robienie zakupów. Jedyną okazją do wyjścia gdzieś...

Co noc miewam sny, które są przeróżne. Niestety przeważnie to koszmary do których nie chcę wracać po przebudzeniu. Nie mam pojęcia czemu tak często mnie nawiedzają. Jednak zdarzają się też bardzo miłe i spokojne marzenia senne. Najbardziej fascynują mnie sny, w których świadomie mogę kierować swoim zachowaniem. Te akurat przytrafiają mi się niezwykle rzadko.
Myśląc o pytaniu konkursowym przypomina mi się sen, który jest banalny. Mieszkam w pięknym oszklonym domu, umiejscowionym na łące w pobliżu lasu. Niedaleko przepływa delikatny strumyczek. Jest słonecznie i bardzo jasno. Otaczająca zieleń jest świeża i soczysta. Moje ciało otula przyjemne ciepło i czuję zapach ziemi, roślin i słońca. Tak, słońca. Jestem spokojna, szczęśliwa i w pełni zrelaksowana. Właśnie to uczucie jest w tym śnie dla mnie najpiękniejsze. Może dlatego, że w rzeczywistości bardzo tego potrzebuję. Jestem na takim etapie, że to odpoczynek jest dla mnie marzeniem. Nie potrzebuję mocnych doznań, latania w chmurach, spotkania wszechmocnego maga czy podróży po zaczarowanym królestwie. Przynajmniej narazie. Ale za jakiś czas jak już odpocznę, kto wie co mi się przyśni i stanie największym sennym marzeniem.
Życzę wszystkim pięknych snów.

Co noc miewam sny, które są przeróżne. Niestety przeważnie to koszmary do których nie chcę wracać po przebudzeniu. Nie mam pojęcia czemu tak często mnie nawiedzają. Jednak zdarzają się też bardzo miłe i spokojne marzenia senne. Najbardziej fascynują mnie sny, w których świadomie mogę kierować swoim zachowaniem. Te akurat przytrafiają mi się niezwykle rzadko.
Myśląc o...

Śniło Wam się kiedyś, że dostaliście siekierą?

Mi tak. Dwa razy. I pewnie nie wspomniałabym o tym tutaj, gdyby nie fakt, że za drugim razem zamiast się obudzić przeniosłam się do przepięknej osady zawieszonej między wodą a wyspami. Właśnie trwało ważne zebranie zwołane z powodu przybycia ekipy nurków. Z początku wydawało się, że mają dobre intencje a ich przybycie to wyjątkowe wyróżnienie dla wioski. Szybko, jednak okazało się, że chcą oni ukraść podwodne skarby, które zatonęły lata temu! Razem z moim nowym przyjacielem (który o dziwo nazywał się tak jak mój kot) szybko zeszliśmy pod wodę (zyskując przy tym oczywiście umiejętność oddychania pod nią). Gdy zeszliśmy na dół zabezpieczyliśmy starożytny posąg, przedstawiający pradawnego księcia, na którego dłoni niespodziewanie pojawił się napis, który uzmysłowił nam, że nurkowie tak naprawdę szukają tu czegoś innego a mowa tu o..... POTOMKU KSIĘCIA! Nurkowie już mieli atakować! Szczęka posągu opadła i zaraz miała wydobyć się z niej jakaś wskazówka. Może zmąciło się a wokół słychać było okrzyki zaniepokojonych, ale też gotowych do walki ludzi i już wszystko miało się wyjaśniać, historia miała obrócić swój bieg. I w tym momencie właśnie rozległo się przeraźliwe wycie.... BUDZIKA!

Bardzo chciałabym przeżyć te wydarzenia, gdyż z pewnością wprowadziłyby nieco magii do mojego życia. Wciąż tylko zastanawiam się; czy przeżycie tej przygody, naprawdę byłoby warte dostania siekierą?

Śniło Wam się kiedyś, że dostaliście siekierą?

Mi tak. Dwa razy. I pewnie nie wspomniałabym o tym tutaj, gdyby nie fakt, że za drugim razem zamiast się obudzić przeniosłam się do przepięknej osady zawieszonej między wodą a wyspami. Właśnie trwało ważne zebranie zwołane z powodu przybycia ekipy nurków. Z początku wydawało się, że mają dobre intencje a ich przybycie to...

  Któż nie chciałby trafić do krainy, w której sny się spełniają? Chyba tylko ten, komu na ogół śnią się koszmary 😂  Ja też je miewam, ale czasem „źle” zaczynają się także piękne sny 😊 Ten „wyśniony” rozpoczął się dość zwyczajnie. Pierwszy obraz w mojej głowie to kadłub okrętu do złudzenia przypominającego Czarną Perłę, co nie dziwi, gdy ma się do czynienia z fanką Jacka Sparrowa. 😎 Obecność na otwartym morzu zawsze budzi we mnie niepokój (nawet we śnie), bo nie umiem dobrze pływać a w krytycznych sytuacjach
panikuję i idę na dno… Dlatego beztroskę czułam do momentu, gdy na niebie świeciło słońce a w żagle wiał tylko lekki wiatr. Jak to na morzu bywa, dobra pogoda nie trwa wiecznie i wnet zerwała się wichura, nad okrętem pojawiły się czarne chmury, a fale zdawały się połykać okręt. Przez sen czułam jak serce bije mi coraz szybciej i szybciej, i nic nie mogłam z tym zrobić. W pewnym momencie w okręt uderzył piorun, zapanował chaos a ja momentalnie znalazłam się sama pośród szalejącego żywiołu. Gdy dotarło do mnie, że nie mam już sił z nim walczyć, poddałam się – ze spokojem. Jakie było moje zdziwienie, gdy zanurzając się w wodzie coraz głębiej zamiast dostrzegać przytłaczający mrok, robiło się coraz jaśniej, a moich płuc nie zalewała woda tylko nauczyłam się nią oddychać. Po kilku długich minutach łagodnego zanurzania – sięgnęłam dna. Ale nie byle jakiego dna, a jak się później okazało bruku mitycznej krainy zwanej Atlantydą, której odkrycie od zawsze było moim marzeniem 😍 Ten sen był tylko preludium do kolejnych, niesamowitych historii, które sobie tam wyśniłam. Poznałam króla Atlasa i wiele innych postaci, o których nie raz słyszeliśmy bez świadomości, że tam mieszkają i technologicznie nadal nas wyprzedzają 😅   

  Któż nie chciałby trafić do krainy, w której sny się spełniają? Chyba tylko ten, komu na ogół śnią się koszmary 😂  Ja też je miewam, ale czasem „źle” zaczynają się także piękne sny 😊 Ten „wyśniony” rozpoczął się dość zwyczajnie. Pierwszy obraz w mojej głowie to kadłub okrętu do złudzenia przypominającego Czarną Perłę, co nie dziwi, gdy ma się do czynienia z fanką Jacka...

W moim śnie ćwiczę na egzamin na samochody ciężarowe i wyruszam w  podróż dookoła świata, gdyż  mój instruktor chce mnie nauczyć  jeździć w każdych warunkach pogodowych. W wolnym czasie czytam książki motywacyjne i robię szkolenia motywacyjne  dla każdego kto szuka swojego powołania w życiu. Moje przemówienia są lajkowane w każdym zakątku świata i ludzie dzięki mojej przebojowości zaczynają wierzyć  w siebie. Każdy dzień praktyki w aucie uczy mnie pokory i wytrzymałości. Dodatkowo zbieram siły do napisania pierwszej książki motywacyjnej na bazie doświadczeń zdobytych w trakcie podróży i gościnności ludzi z Europy i Azji . Pod koniec mojego snu okazuje się że uczestnikami moich szkoleń stają się także  aktorzy i sportowcy. Misja osiągnięta i wstaję z podniesioną głową ze spokojem o realizacji moich marzeń.

W moim śnie ćwiczę na egzamin na samochody ciężarowe i wyruszam w  podróż dookoła świata, gdyż  mój instruktor chce mnie nauczyć  jeździć w każdych warunkach pogodowych. W wolnym czasie czytam książki motywacyjne i robię szkolenia motywacyjne  dla każdego kto szuka swojego powołania w życiu. Moje przemówienia są lajkowane w każdym zakątku świata i ludzie dzięki mojej...

Stoję boso w ciemnym korytarzu, na dywanie, który widział lepsze dni. Na ścianach wiszą lampy gazowe, pulsujące ciepłym światłem, w powietrzu unosi się zapach kurzu i kadzidła. Idę dalej, ale korytarz wydaje się nieskończony. W końcu natrafiam na uchylone drzwi i zaglądam do środka, moje stopy ślizgają się po parkiecie.

Nowy pokój jest dobrze oświetlony, okna ciągną się od podłogi aż do sufitu, który jest tak wysoki, że nie widzę, gdzie się kończy. Tutaj ściany są ozdobione pastelową tapiserią, a obok wejścia widzę zapalony kominek. Z miejsca, w którym jestem, widzę drugie piętro, na które prowadzą szerokie schody. Wszędzie stoją biblioteczki, z książkami wciśniętymi na każdą półkę.

W samym środku widzę drewniane podwyższenie, na którym leży jedna, ogromna książka, bardziej dziennik niż powieść, a obok niej – pióro. Gdy po nie sięgam, samo się napełnia tuszem w kolorze, o którym pomyślę. Na kartach dziennika widzę spis książek, niektóre wpisane wraz z autorem i datą publikacji, część widnieje tylko jako tytuł, a niektóre są opisane wyłącznie po gatunku i fragmencie historii. Uzupełniam jedną z rubryk tytułem książki, którą chciałam przeczytać i słyszę, jak mechanizm się uruchamia. Po chwili słyszę kliknięcie, a panel w środku podwyższenia odsuwa się, dając mi dostęp do książki.

Zabieram ją do najbliższego fotela, na którym leżą już puszyste koce i poduszki i zaczynam lekturę.

Stoję boso w ciemnym korytarzu, na dywanie, który widział lepsze dni. Na ścianach wiszą lampy gazowe, pulsujące ciepłym światłem, w powietrzu unosi się zapach kurzu i kadzidła. Idę dalej, ale korytarz wydaje się nieskończony. W końcu natrafiam na uchylone drzwi i zaglądam do środka, moje stopy ślizgają się po parkiecie.

Nowy pokój jest dobrze oświetlony, okna ciągną się...

Jeden z snów, które kiedyś mi się śniły, szczególnie zapadł mi w pamięć. W tym śnie uciekam przed kimś kto chce mnie złapać, nie pamiętam przed kim, ale nazwijmy go porywaczem. W pewnym momencie zdaję sobie sprawę że przecież to tylko sen, a skoro tak to mogę wymyślać co tylko chcę i tak się stanie. Byłam w budynku, pełnym schodów, korytarzy, więc trudno było mi z niego uciec, dlatego wymyśliłam sobie że pojawia się zjeżdżalnia, którą szybko ucieknę. Jak pomyślałam tak się stało, pojawiła się zjeżdżalnia, wskoczyłam w nią i jadę. Już myślę że mój problem się skończył, ale nagle zdaję sobie sprawę, że jadę bardzo wolno. Szybko myślę żeby przyspieszyć i przyśpieszam, ale wtedy okazuje się że porywacz też jedzie za mną. Od razu myślę co jest przecież nie tak miało być i wyobrażam sobie ścianę za mną, która zatrzyma porywacza i tak się dzieje. Kończę zjeżdżać, wyskakuję i nagle widzę że porywacz jakoś rozwalił ścianę i jest znowu za mną. Sprawiam, że on chodzi bardzo wolno i szybko odbiegam. Prawie uciekam z budynku, ale on znalazł skrót i znowu mnie ściga. Wyobrażam sobie, że porywa go gdzieś wiatr i jestem bezpieczna. W końcu wychodzę z budynku, ale porywacza przywiało z powrotem i wtedy się budzę. Naprawdę żałuję, że nie dowiedziałam się jak skończy się mój sen. Podobało mi się w nim to, że nie byłam bezbronna, miałam wpływ na to co się dzieje, ale nie całkowicie. Nie potrafiłam sterować innymi, przez co moja senna przygoda była dla mnie bardzo ciekawa. 
 

Jeden z snów, które kiedyś mi się śniły, szczególnie zapadł mi w pamięć. W tym śnie uciekam przed kimś kto chce mnie złapać, nie pamiętam przed kim, ale nazwijmy go porywaczem. W pewnym momencie zdaję sobie sprawę że przecież to tylko sen, a skoro tak to mogę wymyślać co tylko chcę i tak się stanie. Byłam w budynku, pełnym schodów, korytarzy, więc trudno było mi z niego...

Kiedy byłam małą dziewczynką, często powracał do mnie sen, w którym byłam Czarnym Kapturkiem. Beztrosko przemierzałam ciemny las, w którym życie jakby zamarło. Jedynie gdzieś wysoko w górze, między koronami drzew latały ptaki, ale nie wydawały żadnych dźwięków, rzucały tylko niewielkie cienie na piaszczystej drodze. Niczym niezrażona pokonywałam odległość do miejsca, którego właściwie nie znałam, a z tyłu towarzyszyły mi dwa szare wilki. Chciałabym, żeby ten sen zdarzył się naprawdę, po to by poczuć tę pewność siebie i odwagę Czarnego Kaptura, jej wiarę w sens dążenia do celu z uśmiechem na ustach, mimo niesprzyjających warunków.

Kiedy byłam małą dziewczynką, często powracał do mnie sen, w którym byłam Czarnym Kapturkiem. Beztrosko przemierzałam ciemny las, w którym życie jakby zamarło. Jedynie gdzieś wysoko w górze, między koronami drzew latały ptaki, ale nie wydawały żadnych dźwięków, rzucały tylko niewielkie cienie na piaszczystej drodze. Niczym niezrażona pokonywałam odległość do miejsca,...