Moi dziadkowie ciągle we wspomnieniach
wracali do rodzinnych stron, przyjechali wraz z moimi rodzicami z Rudziszek
koło Trok w lutym 1946 roku dużym transportem wraz z innymi repatriantami z
powiatu wileńsko - trockiego. Przeżyli wiele, ale wciąż tęsknili za swoimi
stronami…Ja mam podobne odczucia, mieszkałam w cudownym miasteczku na Mazurach,
ale wyruszyłam w drogę za miłością mojego życia do najbrzydszego miasta (wg
mnie). Mieszkam tu już wiele lat, ale tęsknota za rodzinnym miastem jest
powalająca, bo "Najlepszym miejscem pod słońcem jest dom, do
którego możesz wrócić ciepłą pamięcią i wspomnieniami..."I ja widzę...
nasz skromny, rodzinny dom w pobliżu wówczas polnej drogi, zarośniętej
krzewami, trawami i kwiatami polnymi - idealnej na spacery. I na zawsze
pozostał mi w pamięci zapach i smak chleba, który babcia piekła w olbrzymim
piecu chlebowym i lekko słone masło, jakie ubijała ręcznie w drewnianej
maselnicy. Pamiętam smak poziomek ze świeżym mlekiem i wyjątkowo smaczne, duże
jabłka papierówki, którym obsypane było drzewo w przydomowym ogródku, a także powroty z pola na furze pełnej snopów zboża, które dziadek zwoził do stodoły.

Moi dziadkowie ciągle we wspomnieniach
wracali do rodzinnych stron, przyjechali wraz z moimi rodzicami z Rudziszek
koło Trok w lutym 1946 roku dużym transportem wraz z innymi repatriantami z
powiatu wileńsko - trockiego. Przeżyli wiele, ale wciąż tęsknili za swoimi
stronami…Ja mam podobne odczucia, mieszkałam w cudownym miasteczku na Mazurach,
ale wyruszyłam w drogę za...

Bardzo kochałam moją wieś, spokój, ciszę, pewność tego co będzie następnego dnia. Niestety życie pisze własne scenariusze. Nie dostałam się na wymarzone studia, rzucił mnie chłopak, a później nie dostałam pracy mimo, że wszystko już było ustalone... nie zostało nic z moich marzeń więc wybrałam dwa miasta, w których postanowiłam szukać szczęścia. Jedno gdzie mieszkał mój brat, a drugie zupełnie przypadkowe, gdzie nie znałam nikogo. Rzuciłam monetą i padło na to drugie miasto, a w nim znalazłam swoje miejsce na Ziemi, przyjaciół i poznałam ukochanego mężczyznę.

Bardzo kochałam moją wieś, spokój, ciszę, pewność tego co będzie następnego dnia. Niestety życie pisze własne scenariusze. Nie dostałam się na wymarzone studia, rzucił mnie chłopak, a później nie dostałam pracy mimo, że wszystko już było ustalone... nie zostało nic z moich marzeń więc wybrałam dwa miasta, w których postanowiłam szukać szczęścia. Jedno gdzie mieszkał mój...

Zacząłem życie w nowym miejscu. Jeszcze półtora roku temu
mieszkałem w innej części miasta Dąbrowa Górnicza. Z rodzicami jeszcze, ale
później sam uzbierałem sobie na własne mieszkanie i nie byłem uwikłany w
kredyty. Chciałem wyprowadzić się, odciąć od ojca alkoholika, którego wręcz
nienawidzę. Mało tego, przeżywałem też romantyczną miłość do kogoś, kogo serce
jest zimniejsze od lodowców Antarktydy. Była randka w ciemno, były liściki od
tajemniczego wielbiciela, były też praliny Rafaello. No i romantyczny, a
zarazem urodzinowy wypad do kina na Mayday. (Miała urodziny dwa dni przed
14.02). Było wariactwo, wszystko na opak, Ja miałem ją zawieźć i odwieźć, ale wyszło
inaczej, pewnie się bała. Wieczór był jednym z najlepszych, jakich miałem w
życiu, ale jutro rano kubeł zimnej wody na głowę. Oceniła mnie po jednym dniu,
nie podobam się, i uznała, że jestem za poważny. Śmieszne, bo któż poważny przed
świtem wrzuca kartkę urodzinową do skrzynki kogoś, kogo ledwie zna? Pamiętam tę
noc, jak tylko usłyszałem dźwięk psów to uciekłem, aby nikogo nie pobudzić. Nie
mieszkam już w jej pobliżu, i mam święty spokój, od feralnego zauroczenia i
ojca, którym gardzę… bo skrzywdził wielu ludzi.

Zacząłem życie w nowym miejscu. Jeszcze półtora roku temu
mieszkałem w innej części miasta Dąbrowa Górnicza. Z rodzicami jeszcze, ale
później sam uzbierałem sobie na własne mieszkanie i nie byłem uwikłany w
kredyty. Chciałem wyprowadzić się, odciąć od ojca alkoholika, którego wręcz
nienawidzę. Mało tego, przeżywałem też romantyczną miłość do kogoś, kogo serce
jest...

Początki są zawsze trudne. Nieważne, czy to nowa szkoła, praca, a może przeprowadzka. Jesteśmy przyzwyczajeni do starych nawyków i naszego mniej czy bardziej poukładanego życia – dlatego niełatwo jest o jakiekolwiek zmiany. Samo rozpoczęcie diety, czy chodzenia na siłownię wymaga niemałej dyscypliny i chęci. W moim przypadku podjęcie decyzji o zmianie nigdy nie było prostsze. Chęć opuszczenia toksycznego środowiska i rozpoczęcia nowego życia od dawna była dla mnie kusząca, a wręcz czekałam na ten moment już od dłuższego czasu. Tuż po maturze – 3 dni po ostatnim egzaminie – opuściłam dom rodzinny, przyjaciół i tak naprawdę wszystko. Przez ponad rok błąkałam się po innych krajach, szukając własnej siebie, przeżywając swoją młodość, zbierając życiowe doświadczenia. To był czas, w którym chyba najbardziej się rozwinęłam. Nie mogę powiedzieć, że już siebie odnalazłam, nadal jestem na poszukiwaniach samej siebie i idealnego dla mnie miejsca czy życia. Droga przede mną jeszcze całkiem długa, ale właśnie dzięki moim doświadczeniom, wcale się jej nie boję. Wręcz czekam niecierpliwie na zmiany, jakie ze sobą przyniesie. Dlatego, jeśli ktoś nadal się zastanawia, czy jest gotowy na zmianę – nie wiem, na co czekacie. :)

Początki są zawsze trudne. Nieważne, czy to nowa szkoła, praca, a może przeprowadzka. Jesteśmy przyzwyczajeni do starych nawyków i naszego mniej czy bardziej poukładanego życia – dlatego niełatwo jest o jakiekolwiek zmiany. Samo rozpoczęcie diety, czy chodzenia na siłownię wymaga niemałej dyscypliny i chęci. W moim przypadku podjęcie decyzji o zmianie nigdy nie było...

Studiując przez pięć lat we Wrocławiu zachłysnęłam się dużym miastem i postanowiłam, że po skończeniu studiów zostanę we Wrocławiu. Wynajęłam pokój w domku jednorodzinnym, znalazłam pracę i ... szybko stwierdziłam, że to jednak była pomyłka.  Dlaczego? Wszędzie miałam daleko, musiałam się przesiadać z tramwaju na tramwaj, w pewnym momencie zaczął mnie męczyć gwar i tłok, szybkie tempo życia. Po mniej więcej roku wróciłam do dużo mniejszej Legnicy i odetchnęłam z ulgą. Czasami nadal tęsknię za Wrocławiem, lubię tam wracać, ale stwierdziłam, że jednak zdecydowanie wolę życie w mniejszym mieście, gdzie wszystko ma nieco wolniejszy rytm, który bardziej mi odpowiada.

Studiując przez pięć lat we Wrocławiu zachłysnęłam się dużym miastem i postanowiłam, że po skończeniu studiów zostanę we Wrocławiu. Wynajęłam pokój w domku jednorodzinnym, znalazłam pracę i ... szybko stwierdziłam, że to jednak była pomyłka.  Dlaczego? Wszędzie miałam daleko, musiałam się przesiadać z tramwaju na tramwaj, w pewnym momencie zaczął mnie męczyć gwar i tłok,...

Zaraz po maturze wyprowadziłam się z rodzinnego domu. Wzięlam regał książek i komodę ubrań,  wyszłam i mimo ogromnego strachu postanowiłam,  że dam radę. Przez pierwsze ... 5 lat? Nie mogłam się nacieszyć faktem samostanowienia o sobie. Pełna wolność. Dzień po wyprowadzce kupiłam chleb wiejski,  masło i pomidora. Fundusze miałam skromne. Przysięgam,  że nic tak nie smakowało jak świeży chleb z masłem i pomidorem. Zjadlam od piętki do piętki. W pokoju było zimno,  stara kamienica że starymi oknami i piecem kaflowym. A mnie uśmiech nie schodził z ust. Jeśli można zakochać się w swoim życiu to to był ten moment  :)

Zaraz po maturze wyprowadziłam się z rodzinnego domu. Wzięlam regał książek i komodę ubrań,  wyszłam i mimo ogromnego strachu postanowiłam,  że dam radę. Przez pierwsze ... 5 lat? Nie mogłam się nacieszyć faktem samostanowienia o sobie. Pełna wolność. Dzień po wyprowadzce kupiłam chleb wiejski,  masło i pomidora. Fundusze miałam skromne. Przysięgam,  że nic tak nie...

Trudna radość[bookLink]5027303|Trudna radość[/bookLink]

Trudna radość[bookLink]5027303|Trudna radość[/bookLink]

 [bookCover]5027303|Trudna radość[/bookCover]