Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Airain
BartłomiejNieBartosz
mmizi
Martensia
Larysa

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Airain
BartłomiejNieBartosz
mmizi
Martensia
Larysa

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Czy były już wyniki?

Czy były już wyniki?

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Uważam, że jesteśmy z mężem w najgorszym możliwym miejscu jeśli chodzi o rodzinę. Mamy już dorosłe dzieci, które ciągle czegoś od nas chcą. Jest takie powiedzenie: małe dzieci spać nie dają, duże dzieci żyć nie dają. To powiedzenie sprawdza się u nas w stu procentach.
Oczywiście walczymy. Próbujemy żyć swoim życiem, zwłaszcza że pracujemy na etacie i dorywczo prowadzimy firmę, mamy też dom, przy którym jest sporo pracy, ale ciężko jest. Postawa dzieci to regularny koncert życzeń. Niestety nie ma nic w zamian. Po ich wejściu w dorosłość pomagaliśmy jak mogliśmy, ale przychodzi taki czas, kiedy należy dzieciom pozwolić żyć samodzielnie, wypuścić je z gniazda, zwłaszcza gdy dobiegają 30-ki. Cóż kiedy ta samodzielność polega na tym, że nie życzą sobie żadnych rad, za to chętnie przyjmują pieniądze. Wszystko na ich zasadach. Dajcie, ale się nie wtrącajcie. Nie to, żebyśmy chcieli wściubiać nosy w nieswoje sprawy...
Oprócz dzieci mamy też rodziców wciąż sprawnych umysłowo i fizycznie (jeżdżących samochodami, korzystających z Internetu), którzy jednak oczekują, że będziemy zgadywać ich życzenia i rozwiązywać ich problemy. Oni nigdy nie proszą. Na przykład: mama pisze sms, że w jej aucie nie świeci się żadna kontrolka, kiedy przekręca kluczyk. Kropka. Potem czeka na reakcję. Czy nie powinna po prostu poprosić, by mój mąż przyjechał i sprawdził, co się dzieje?
Jestem zmęczona. Wcale za nimi nie tęsknię. Nie potrzebuję kontaktu, bo zawsze wtedy coś muszę. Chciałabym wyprowadzić się na drugi koniec Polski i naprawdę robić sobie z dziećmi i rodzicami okazjonalne zdjęcia raz na rok.
Nas nikt nie pyta, czy czegoś nie potrzebujemy. Owszem! Potrzebujemy! Świętego spokoju!!!

Uważam, że jesteśmy z mężem w najgorszym możliwym miejscu jeśli chodzi o rodzinę. Mamy już dorosłe dzieci, które ciągle czegoś od nas chcą. Jest takie powiedzenie: małe dzieci spać nie dają, duże dzieci żyć nie dają. To powiedzenie sprawdza się u nas w stu procentach.
Oczywiście walczymy. Próbujemy żyć swoim życiem, zwłaszcza że pracujemy na etacie i dorywczo prowadzimy...

dla mnie rodzina jest kanciapką szczęścia duszy!

dla mnie rodzina jest kanciapką szczęścia duszy!

Rodziny są różne. Często poddając je analizie opartej na wizualnym wrażeniu możemy stworzyć sobie ich mylny obraz. Tyczy się to ludzi ze środowiska jak i oczywiście z poza. Prostym przykładem mogą być ludzie, w których kulturze zakorzeniona jest religia i to, że powinno się być wierzącym, przyjmować sakramenty i żyć według zasad ustanowionych przez kośćiół. Coraz częściej dochodzi do takich sytuacji, kiedy ludzie zaczynają robić to na pokaz. Istnieje nawet przysłowie "Modli się pod najświętszą figurą, a diabła ma pod skórą". Chodzenie na msze nie definiuje człowieka. Definiują go jego czyny i to jaki potrafi byś w stosunku do innych osób i samego siebie. Najsmutniejszym momentem jest przyznanie się do własnej religii. Członkowie rodziny, którzy są z tradycji blisko Bogu, bardzo często czują niechęć i toksyczny stosunek do osób "innych niż oni". Z tego względu nie można liczyć na pomoc, a reputacje rodziny buduje się po fałszywych uśmiechach na zdjęciach.

Rodziny są różne. Często poddając je analizie opartej na wizualnym wrażeniu możemy stworzyć sobie ich mylny obraz. Tyczy się to ludzi ze środowiska jak i oczywiście z poza. Prostym przykładem mogą być ludzie, w których kulturze zakorzeniona jest religia i to, że powinno się być wierzącym, przyjmować sakramenty i żyć według zasad ustanowionych przez kośćiół. Coraz częściej...

Bywa tak, że to właśnie na zdjęciach z rodziną wychodzi się najgorzej. Odkąd nasza córka za dotarła do finału popularnego telewizyjnego talent show i stała się osobą rozpoznawalną nikt z rodziny nie chce z nią robić wspólnych zdjęć. Początkowo każdy chciał. Ciocie, kuzyni, siostrzenice, a zwłaszcza wujkowie ustawiali się w kolejce. Wydawało im się, że wspólna fotografia z kimś aktualne znanym nada im splendoru i znaczenia. Stało się zupełnie odwrotnie. Wszyscy oglądający te zdjęcia nie zwracają najmniejszej uwagi na kreacje, fryzury czy wybielone uzębienie osób postronnych. Stanowią niezauważalny dodatek dla naszej córki, która skupia na sobie całą i natychmiastową uwagę. Wszelkie pytania jakie się wówczas pojawiają dotyczą wyłącznie jej. Zdjęcia, na których pojawia się w towarzystwie kogoś z rodziny stały się przekleństwem dla tych osób. W prosty i dobitny sposób pozbawiły ich złudzeń co do swej atrakcyjności. Zredukowani do bezbarwnego tła poczuli się nijacy, nieciekawi, wyzbyci charakteru i wizerunku. Ich starania by zostać zauważonym zostały całkowicie zignorowane. Poczucie nie wartej sekundy uwagi pospolitości jest dołujące i bolesne. Nie na to liczyli pozując do rodzinnego zdjęcia. Teraz w popłochu znikają z planu gdy ktoś chce zrobić zdjęcie naszej córce. Nie żywią jednak z tego powodu żadnej urazy na każdym kroku ze śmiechem podkreślając, że z naszą rodziną najgorzej wychodzi się na zdjęciu.

Bywa tak, że to właśnie na zdjęciach z rodziną wychodzi się najgorzej. Odkąd nasza córka za dotarła do finału popularnego telewizyjnego talent show i stała się osobą rozpoznawalną nikt z rodziny nie chce z nią robić wspólnych zdjęć. Początkowo każdy chciał. Ciocie, kuzyni, siostrzenice, a zwłaszcza wujkowie ustawiali się w kolejce. Wydawało im się, że wspólna fotografia z...

Każda rodzina jest mieszanką wielu osób o różnych charakterach. Różnimy się też wiekiem, wykształceniem, pozycją społeczną czy zainteresowaniami. Jednak to, co nas łączy to więzi krwi i pokrewieństwo. Powiedzenie, że „z rodziną najlepiej wychodzi się tylko na zdjęciu” jest bardzo ogólne. Z mojego punktu widzenia jest trafne odnośnie do osób, za którymi nie przepadamy bądź nie mamy z nimi dobrych relacji. Oczywiste jest to, że w każdej rodzinie znajdzie się czarna owca, czy krewni, którzy z jakichś względów nie są naszymi ulubieńcami. Jednak uważam, że i tak na samym końcu, to rodzina jest dla nas największym wsparciem. Nie ważne, jakim człowiekiem jesteśmy i jakie błędy popełniliśmy w naszym życiu to i tak rodzina zawsze wyciągnie do nas pomocną dłoń. Dlatego też uważam, że powinniśmy umieć wzajemnie sobie wybaczać i akceptować wady drugiego człowieka oraz wzajemnie obdarowywać się wsparciem. Rodziną jest się w tych dobrych, a zwłaszcza w tych złych i ciężkich chwilach, bo wtedy widać jak ogromna jest jej siła i wartość, o którą trzeba troszczyć się i pielęgnować ją pokoleniami.

Każda rodzina jest mieszanką wielu osób o różnych charakterach. Różnimy się też wiekiem, wykształceniem, pozycją społeczną czy zainteresowaniami. Jednak to, co nas łączy to więzi krwi i pokrewieństwo. Powiedzenie, że „z rodziną najlepiej wychodzi się tylko na zdjęciu” jest bardzo ogólne. Z mojego punktu widzenia jest trafne odnośnie do osób, za którymi nie przepadamy bądź...

Rodzina jest dla mnie jak kotwica. Gdy w moim życiu nie dzieje się za dobrze, gdy za bardzo się zadręczam i zamykam w swoim małym świecie, zawsze jest przy mnie, aby sprowadzić mnie na ziemię. Nie potrafię podać jednej sytuacji, w której szczególnie czułam wsparcie płynące od moich bliskich, gdyż czuję ich troskę zawsze. To jak cichy szum za moim uchem, niezauważalny w zwykłej codziennosci, ale zawsze obecny. Kiedy mam kłopoty, wiem, że zawsze mogę na nich liczyć. Szanują mnie, kochają rozumieją i wspierają jak tylko mogą. Moja rodzina jest dla mnie największym autorytetem, wzorem, uosobieniem dobra i akceptacji. Myślę, że posiadanie takich bliskich jest wręcz błogosławieństwem i z całego serca pragnę, aby każdy człowiek miał w swoim życiu kogoś, kto jest dla nich takim oparciem, jak dla mnie moja rodzina.

Rodzina jest dla mnie jak kotwica. Gdy w moim życiu nie dzieje się za dobrze, gdy za bardzo się zadręczam i zamykam w swoim małym świecie, zawsze jest przy mnie, aby sprowadzić mnie na ziemię. Nie potrafię podać jednej sytuacji, w której szczególnie czułam wsparcie płynące od moich bliskich, gdyż czuję ich troskę zawsze. To jak cichy szum za moim uchem, niezauważalny w...

Z tym jest różnie, w najcięższych problemach mogę liczyć na mamę albo brata, nie ma kłopotu jeśli chodzi o wsparcie z ich strony. Natomiast jeśli chodzi o dalszych członków rodziny to przeważnie najlepiej się wychodzi na fotografii albo na niezobowiązującej finansowo imprezie.

Z tym jest różnie, w najcięższych problemach mogę liczyć na mamę albo brata, nie ma kłopotu jeśli chodzi o wsparcie z ich strony. Natomiast jeśli chodzi o dalszych członków rodziny to przeważnie najlepiej się wychodzi na fotografii albo na niezobowiązującej finansowo imprezie.