Gdyby tak zebrać piosenki, które byłyby tłem mojego życia, to byłaby jedna wielka rozmaitość, ponieważ jestem osobą uczuciową i emocjonalną i tak też odbieram piosenki. Piosenki te są adekwatne nie tylko do stanów emocjonalnych, ale zdarzeń, przeżyć. Te, które przychodzą mi na myśl, bo w jakimś sensie miały znaczenie i szczególnie wpasowały się w melodię mojego życia to:
Michael Jackson: Thriller, Smooth Criminal
Linkin Park: Papercut, Runaway, Faint, Somewhere I belong
Metallica: Enter sandman, The Unforgiven
Fort Minor: Remember the name
The Prodigy: Mindfields
Beegees: Stayin' alive
Seether: Words as weapons
Muzyka z Władcy Pierścieni
Rudimental: Waiting all night

Gdyby tak zebrać piosenki, które byłyby tłem mojego życia, to byłaby jedna wielka rozmaitość, ponieważ jestem osobą uczuciową i emocjonalną i tak też odbieram piosenki. Piosenki te są adekwatne nie tylko do stanów emocjonalnych, ale zdarzeń, przeżyć. Te, które przychodzą mi na myśl, bo w jakimś sensie miały znaczenie i szczególnie wpasowały się w melodię mojego życia to:
...

Na ścieżkę dźwiękową mojego życia wybrałbym Bacha. Bynajmniej nie ze względu na tę luzerską onomatopeję w nazwisku Jana Sebastiana, która sama w sobie wiele w niejednym życiu mogłaby zilustrować. Bo ja nie chcę żadnej ilustracji dla mojego życia: chcę, by muzyka nadawała mu rytm i by rytm mego życia był muzyką, by ten rytm oznaczał, tak jak u Bacha, dążenie przed siebie, dążenie w górę. A jego muzyka zawsze kroczy, podąża - bez pośpiechu ale nieustępliwie - w stronę jakiegoś odległego celu, do jakiejś kulminacji i jeszcze dalej, poza nią. Ale potrafi też być żartobliwa, potrafi śmiać się i cieszyć się życiem, jak w "Kantacie kawowej" (Kaffeekantate). Łatwo i wdzięcznie poddaje się również rozmaitym przeróbkom i interpretacjom, nie staczając się jednak i nie stając się przy tym pustą rozrywkę - wystarczy posłuchać Jethro Tull (Bourée ale i inne utwory), Collegium Musicum - Hommage à J. S. Bach czy młodych ludzi, jak Alaa Faqir. Muzyka ta kroczy więc, ale potrafi też zatańczyć. Wie również, jak ratować przed zwątpieniem, jak pocieszać upadłych na duchu, zgnębionych ludzi, także tych, którzy stracili kogoś najbliższego, jak czyni to choćby Pasja św.Jana. Muzyka Bacha jest skupiona i pozwala się skupić. Nie przeszkadza w ciszy - jest harmonią, czyli kosmiczną ciszą, ale nigdy nie pozostaje w bezruchu. Jest pulsem życia. I jako nieustający puls chciałbym ją w moim życiu czuć i słyszeć.

Na ścieżkę dźwiękową mojego życia wybrałbym Bacha. Bynajmniej nie ze względu na tę luzerską onomatopeję w nazwisku Jana Sebastiana, która sama w sobie wiele w niejednym życiu mogłaby zilustrować. Bo ja nie chcę żadnej ilustracji dla mojego życia: chcę, by muzyka nadawała mu rytm i by rytm mego życia był muzyką, by ten rytm oznaczał, tak jak u Bacha, dążenie przed siebie,...

Oczywiście to zależy od okoliczności, ale chyba najczęściej najlepszym tłem dla mojej życiowej nieporadności, niezgrabnych ruchów i ogólnego roztrzepania byłaby muzyka z czeskiej animacji Sąsiedzi :)

https://www.youtube.com/watch?v=rcXWDDYFFS0

Oczywiście to zależy od okoliczności, ale chyba najczęściej najlepszym tłem dla mojej życiowej nieporadności, niezgrabnych ruchów i ogólnego roztrzepania byłaby muzyka z czeskiej animacji Sąsiedzi :)

https://www.youtube.com/watch?v=rcXWDDYFFS0

When she was just a girl
She expected the world
But it flew away from her reach, so
She ran away in her sleep
And dreamed of
Para-para-paradise, Para-para-paradise, Para-para-paradise
Every time she closed her eyes

They tell me I'm too young to understand
They say I'm caught up in a dream
Well life will pass me by if I don't open up my eyes
Well that's fine by me

Runnin', runnin', runnin'
Runnin' from myself no more
I'm ready to face it all
If I lose myself, I lose it all

Gdybym miał urodzić się na nowo
Gdyby drugą szansę los mi dał
Poszedłbym tą samą ślepą drogą
Będę taki sam, zawsze taki sam


I've taken my bows
And my curtain calls
You've brought me fame and fortune
And everything that goes with it
I thank you all
But it's been no bed of roses no pleasure cruise
I consider it a challenge before the whole human race
And I ain't gonna lose

Don't stop, thinking about tomorrow,
Don't stop, it'll soon be here,
It'll be, better than before,
Yesterday's gone, yesterday's gone.

When she was just a girl
She expected the world
But it flew away from her reach, so
She ran away in her sleep
And dreamed of
Para-para-paradise, Para-para-paradise, Para-para-paradise
Every time she closed her eyes

They tell me I'm too young to understand
They say I'm caught up in a dream
Well life will pass me by if I don't open up my eyes
Well that's fine by me

...

U mnie z pewnością byłby to motyw dźwiękowy z filmu "Szczęki". Ten kawałek gdy nadpływał krwiożerczy rekin. Drżyjcie!
Ty-ty ty-ty ty-ty ty-ty

U mnie z pewnością byłby to motyw dźwiękowy z filmu "Szczęki". Ten kawałek gdy nadpływał krwiożerczy rekin. Drżyjcie!
Ty-ty ty-ty ty-ty ty-ty

Myślę, że do mojego życiowego "soundtracku" na pewno należałoby umieścić piosenkę "Voices" jako przewodnią, kilka mocniejszych brzmień, jak "The Game", dla podkreślenia walki oraz trudnych momentów i parę ulubionych utworów k-popowych, bo stanowiły przez kilka lat tło mojego życia w weselsze dni.

Myślę, że do mojego życiowego "soundtracku" na pewno należałoby umieścić piosenkę "Voices" jako przewodnią, kilka mocniejszych brzmień, jak "The Game", dla podkreślenia walki oraz trudnych momentów i parę ulubionych utworów k-popowych, bo stanowiły przez kilka lat tło mojego życia w weselsze dni.

Kelthuzzar - Wszechświat się rozpada

Ponieważ wszechświat się rozpada.
Ponieważ wszyscy tak samo umrzemy.
I wcale nie będzie nam fajnie, ale życie wieczne też nie przyniosłoby niczego dobrego.

I ja to wszystko wiem, a tekst i brzmienie utworu pasują do stanu mojego umysłu, który znajduje się w równowadze między optymizmem a pesymizmem.

Kelthuzzar - Wszechświat się rozpada

Ponieważ wszechświat się rozpada.
Ponieważ wszyscy tak samo umrzemy.
I wcale nie będzie nam fajnie, ale życie wieczne też nie przyniosłoby niczego dobrego.

I ja to wszystko wiem, a tekst i brzmienie utworu pasują do stanu mojego umysłu, który znajduje się w równowadze między optymizmem a pesymizmem.

Utwory stworzone przez kogoś nie byłby nigdy dokładnym odzwierciedleniem mojego życia. Ktoś kiedyś wyraził swoje uczucia przelewając je w nuty i być może są one zbliżone do moich emocji, pasujące do moich zdarzeń, mogę rozumieć czyjąś muzykę, ale nie będą to moje brzmienia, a jednie pasujące do wzoru. Zatem ścieżką dźwiękową mojego życia były odgłosy nas otaczające – to przecież również muzyka. Szum wiatru, ptaków śpiew to moje spokojne dni, pełne melancholii i przemyśleń, może też rutyna życia. Czasem jest huragan, świszczący z każdej strony – burzy on harmonię codzienności. Wielkie szczęście to chichot dziecka – nie ma nic czystszego i bardziej szczerego, a wyznanie miłości od Ukochanej osoby - nieważne ciche czy głośne – koi. Tragiczne wydarzenia, niezależne od nas to burza z piorunami – zastaje nas z zaskoczenia i z nadzieją czekamy aż to się uspokoi, bo ile można znieść i ten strach co będzie dalej, jakie będą zniszczenia… Pęd życia, stres, ciągła pogoń za czymś to wielka metropolia z klaksonami na skrzyżowaniach, syrenami karetek, krzykami sąsiadów z wieżowca – na dłuższą metę męczy, ale niektórzy nie mogą bez tego żyć, pogrążając się w otchłani lub wybijając ponad jednostki. A na końcu przychodzi nicość – totalna cisza, przez jednych wyczekiwana, a przez niektórych znienawidzona… jednak zawsze nadchodzi.

Utwory stworzone przez kogoś nie byłby nigdy dokładnym odzwierciedleniem mojego życia. Ktoś kiedyś wyraził swoje uczucia przelewając je w nuty i być może są one zbliżone do moich emocji, pasujące do moich zdarzeń, mogę rozumieć czyjąś muzykę, ale nie będą to moje brzmienia, a jednie pasujące do wzoru. Zatem ścieżką dźwiękową mojego życia były odgłosy nas otaczające – to...

Moje życie nie upływa przy jednym muzycznym gatunku. Radościom towarzyszą utwory pop, trudom i wyzwaniom utwory klasyczne, sukcesy celebruje przy piosenkach z musicali, a smutek zatapiam w starych, polskich, kinowych przebojach. Moja dniowa ścieżka dźwiękowa mogłaby by wyglądać tak:
Budzę się z piosenką "Radość o poranku" na ustach. Kiedy uświadomię sobie, która jest godzina i, że już jestem spóźniona w mojej głowie rozbrzmiewa "He's a Pirate" Klausa Badelta. Moja droga do pracy i czas w niej spędzony upływają przy dźwiękach "Marszu tureckiego" A. Mozarta, natomiast powrót do domu to "Wiosna" A. Vivaldiego. Odniesiony sukces świętuje odśpiewaniem i odtańczeniem "Time of my Life". Przygotowując obiad towarzyszę Meghan Trainor w wykonaniu "Dear Future Husband". W chwilach smutku i nostalgii Edyta Gepert odśpiewuje dla mnie "Szukaj mnie". Po kilku łzach podnoszę się by "Iść w stronę słońca" z Dwa Plus Jeden. Do snu zaś kołysze mnie ZAZ nucąc "Si jamais j'oublie".

Moje życie nie upływa przy jednym muzycznym gatunku. Radościom towarzyszą utwory pop, trudom i wyzwaniom utwory klasyczne, sukcesy celebruje przy piosenkach z musicali, a smutek zatapiam w starych, polskich, kinowych przebojach. Moja dniowa ścieżka dźwiękowa mogłaby by wyglądać tak:
Budzę się z piosenką "Radość o poranku" na ustach. Kiedy uświadomię sobie, która jest...