Jeże tuptają do krainy snów,
co noc idą tam znów i znów.
Wędrują pół dnia by zobaczyć świat,
w którym nie ma ludzi, zmartwień i wad.
Tam są już wolne,
bez stresu spotykają się,
jak koniki polne,
równy z równym traktuję się.
Lecz gdy świt już puka do bram,
one wracają właśnie tam,
gdzie lęk i obawa spotyka je,
czekając z wytchnieniem aż dzień skończy się…

Jeże tuptają do krainy snów,
co noc idą tam znów i znów.
Wędrują pół dnia by zobaczyć świat,
w którym nie ma ludzi, zmartwień i wad.
Tam są już wolne,
bez stresu spotykają się,
jak koniki polne,
równy z równym traktuję się.
Lecz gdy świt już puka do bram,
one wracają właśnie tam,
gdzie lęk i obawa spotyka je,
czekając z wytchnieniem aż dzień skończy się…

Moi dziadkowie mieszkają na wsi, gdzie wieczorem od czasu do czasu na uliczki wychodzą jeże. Gdy miałam jakieś 6, 7 lat, dziadek mówił, że one skradają się do piwnic i zostawiają w nich jabłka, jakie noszą na kolcach, żeby je zmagazynować na zimę, stąd mamy w piwnicach tyle owoców. Za to trzeba im zostawiać miseczkę z mlekiem, żeby się odwdzięczyć.Potem oczywiście się okazało, że jeże wcale nie przychodzą, a miska z mlekiem była dla kota.

Moi dziadkowie mieszkają na wsi, gdzie wieczorem od czasu do czasu na uliczki wychodzą jeże. Gdy miałam jakieś 6, 7 lat, dziadek mówił, że one skradają się do piwnic i zostawiają w nich jabłka, jakie noszą na kolcach, żeby je zmagazynować na zimę, stąd mamy w piwnicach tyle owoców. Za to trzeba im zostawiać miseczkę z mlekiem, żeby się odwdzięczyć.Potem oczywiście się...

Tylko cicho-sza! Nikomu nie mówcie! Niech to pozostanie między nami.
Jeż nocą wykrada się ze swojej kryjówki i tupta prosto na KURS STEPOWANIA - przecież tuptać trzeba umieć. Profesjonalnie!

Tylko cicho-sza! Nikomu nie mówcie! Niech to pozostanie między nami.
Jeż nocą wykrada się ze swojej kryjówki i tupta prosto na KURS STEPOWANIA - przecież tuptać trzeba umieć. Profesjonalnie!

Gdy na skraju lasu doszło do wypadku ciężarówki załadowanej dziwną substancją na miejscu pierwszy pojawił się jeż. Powąchał, liznął kwaśnego płynu, po czym wzdrygnął się, jakby zobaczył samego diabła. Za sekundę jednak uczucie przeszło, a uśmiechnięty jeż zawrócił w stronę puszczy, podkręcając przedtem zadziornie krótki wąsik. Wkrótce wieść o znalezisku rozniosła się po jeżowej wiosce. Każdy tuptał dzielnie i smakował magicznego eliksiru, który dodawał siły, śmiałości i, najogólniej, umilał wolno płynący pośród dębów i topól czas. Powstawały coraz nowsze i smaczniejsze wariacje napoju. Orzechówka, granatówka, porzeczka, i rzecz jasna, owoce leśne. Tajemnicą jednak pozostawały skutki jakie towarzyszyły konsumpcji na drugi dzień. Jeże były zmęczone, ospałe, często nie pamiętały, co działo się poprzedniego wieczoru. Gdy pewnego razu gruchnęła wieść o zniknięciu jeża 'założyciela', tego, który odnalazł ciężarówkę, wszyscy udali się na poszukiwania. Ponoć, jak podawano w innych zwierzęcych królestwach, jeż założyciel przeholował z substancją, przekroczył nieprzekraczalną granicę lasu, minął niebezpieczną ulicę, doszedł do miasta, po czym wdrapał się sam na wieżę i zasnął. Legenda głosi, że był to największy znany akt odwagi jakiego dopuścił się jeż. Nocą, gdy wszyscy śpią, jeszcze nieraz widzi się śmiałków, którzy próbują powtórzyć wyczyn mistrza. Niestety, wielu z nich kończy pod kołami pędzących aut. Niektórzy tylko docierają do granic miasta. Tam jednak ich ślad się urywa.

Gdy na skraju lasu doszło do wypadku ciężarówki załadowanej dziwną substancją na miejscu pierwszy pojawił się jeż. Powąchał, liznął kwaśnego płynu, po czym wzdrygnął się, jakby zobaczył samego diabła. Za sekundę jednak uczucie przeszło, a uśmiechnięty jeż zawrócił w stronę puszczy, podkręcając przedtem zadziornie krótki wąsik. Wkrótce wieść o znalezisku rozniosła się po...

Już od kilku godzin umazany błotem, oblepiony liśćmi leżę przyczajony w poszyciu i czekam. Mam misję. Zlecenie od mojego czteroletniego synka Huberta. Mam za zadanie odkryć dokąd nocą tupta jeż. No i jestem. Małego kolczastego stworka widziano już kilkukrotnie w okolicach placu zabaw. Przyczajony, w nocnej ciszy nasłuchuję. O! słyszę. Miarowe tup, tup tup...idzie.Zostałem niezauważony i nasz obiekt szybko przemieszcza się dalej. Obserwuję przez noktowizor jak zmierza w kierunku huśtawki. Gdy skręca w stronę ogrodzenia czołgam się za nim. Podążam za nim krok w krok, i widzę ... coś niesamowitego. Jeż pracowicie z całego placu zabaw znosi pozostawione przez dzieci zabaweczki i wrzuca je do piaskownicy. Małe samochodziki, kolorowe foremki, piłeczka a nawet okulary przeciwsłoneczne jakiegoś brzdąca. Wszystko zostało odnalezione, zgromadzone w jednym miejscu i dokładnie przysypane piaskiem! Ten niezwykły zwierzak znalazł nawet zagubionego małego misia sąsiadki i teraz ustawił go na samym czubku piaskowej kopuły, po czym znów tuptając maleńkimi nóżkami pośpieszne udał się tam, skąd przyszedł. Teraz i ja mogę udać się do domu i zdać raport Hubercikowi. Myślę, że będzie zadowolony, gdy dowie się co robi nocą jeż. Tak wiec misja wykonana.

Już od kilku godzin umazany błotem, oblepiony liśćmi leżę przyczajony w poszyciu i czekam. Mam misję. Zlecenie od mojego czteroletniego synka Huberta. Mam za zadanie odkryć dokąd nocą tupta jeż. No i jestem. Małego kolczastego stworka widziano już kilkukrotnie w okolicach placu zabaw. Przyczajony, w nocnej ciszy nasłuchuję. O! słyszę. Miarowe tup, tup tup...idzie.Zostałem...

Dokąd nocą tupta jeż?
Może ty to mamo wiesz?
Może stuka do borsuka,
gdzie łóżeczka sobie szuka?
Może ze świerszczem co tak cyka
radosnego tańczy walczyka?
A więc dokąd nocą tupta jeż?
Kiedy mi to mamo powiesz?!
No więc moje dziecko drogie,
niech Ci wyobraźnia podpowie.
Oczka senne zmruż,
tak jak jeżyk zaśnij już.
Niech Ci się przyśni kraina szczęśliwa,
gdzie tupta jeż i… przemówi ryba.

Dokąd nocą tupta jeż?
Może ty to mamo wiesz?
Może stuka do borsuka,
gdzie łóżeczka sobie szuka?
Może ze świerszczem co tak cyka
radosnego tańczy walczyka?
A więc dokąd nocą tupta jeż?
Kiedy mi to mamo powiesz?!
No więc moje dziecko drogie,
niech Ci wyobraźnia podpowie.
Oczka senne zmruż,
tak jak jeżyk zaśnij już.
Niech Ci się przyśni kraina szczęśliwa,
gdzie tupta jeż i…...

Tup, tup, tup...
Kap.. Kap... Kap...
Tup, tup, tup...
Rozejrzałem się wokół, w obawie przed spotkaniem mojego najgorszego wroga. Ta duże, niedobre stworzenie całe popołudnie niszczyło moje legowisko, więc tylko teraz, pod osłoną nocy, mogę szukać kolejnego domu. Tuptam z nadzieją, na trafienie na cieplutki, bezpieczny domek pośród liści w jakimś opuszczonym ogrodzie. Mam tylko nadzieję, że gdzieś w pobliżu znajdę jakąś bogatą stołówkę. No, przynajmniej kopiec mrówek, albo jakąś dużą mysią dziurę.
Zima już niedługo, więc trzeba szukać miejsca by odsapnąć po całym ciężkim roku.
Tup, tup, tup...
Kap... Kap... Kap...
Tup, tup, tup...
Deszcz nadal pada, a ja - JEŻ - szukam bezpiecznego miejsca by zapaść w zimowy odpoczynek. I tak co noc, od kiedy spadły pierwsze listki...

Tup, tup, tup...
Kap.. Kap... Kap...
Tup, tup, tup...
Rozejrzałem się wokół, w obawie przed spotkaniem mojego najgorszego wroga. Ta duże, niedobre stworzenie całe popołudnie niszczyło moje legowisko, więc tylko teraz, pod osłoną nocy, mogę szukać kolejnego domu. Tuptam z nadzieją, na trafienie na cieplutki, bezpieczny domek pośród liści w jakimś opuszczonym ogrodzie. Mam...

Ja wiem gdzie on tupta. Do swojej ukrytej norki. Chce po prostu najeść się z dala od wścibskich oczu i stworzeń, które będą mu mówiły "Nie jedz tyle, będziesz gruby" .

Ja wiem gdzie on tupta. Do swojej ukrytej norki. Chce po prostu najeść się z dala od wścibskich oczu i stworzeń, które będą mu mówiły "Nie jedz tyle, będziesz gruby" .

Każdy, kto ogląda Pingwiny z Madagaskaru wie, że najbardziej niepozorne zwierzęta mają najwięcej do ukrycia. Taki jeż już na wstępie jest podejrzany. Dlaczego? Jeż TUPTA. Nie CHODZI, tylko TUPTA. Słodki wyraz, słodka czynność, ogrom słodyczy zalewa dużych i małych, gdy patrzą, jak on wędruje tymi swoimi małymi nóżkami przez trawę. I po buźce nigdy nie widać, czy jest zły, czy przestraszony - jeże się ciągle uśmiechają. A wiecie, kto się często uśmiecha? (nie, nie czerwony wiewiór) Ci, co mają przerażające tajemnice!
Otóż... jeż nocą tupta w ciemne miejsca. Czeka na odpowiednią porę, kiedy większość zwierząt tymczasowo nie zwraca uwagi na to, co się dookoła nich dzieje, i czmycha gdzieś w krzaczki, a za górami, za krzaczkami... (chciałabym napisać, że z zimną krwią morduje małe żyjątka, śpiące po modlitwie w swoich norach w piasku, ale się powstrzymam)... wraz z innymi jeżami w tajnej bazie szyją szaliki Lecha Poznań na akord. Od czegoś te igły przecież mają, no a ceny takich szalików nie bez powodu są AŻ tak wysokie.
Tylko to mi przyszło do głowy. Jedyny jeż, którego w życiu spotkałam, nie chciał nic mówić, gardził jabłkami (choć świetnie wychodził z nimi na zdjęciach) i prawdopodobnie przebywał poza domem bez wiedzy rodziców.

Każdy, kto ogląda Pingwiny z Madagaskaru wie, że najbardziej niepozorne zwierzęta mają najwięcej do ukrycia. Taki jeż już na wstępie jest podejrzany. Dlaczego? Jeż TUPTA. Nie CHODZI, tylko TUPTA. Słodki wyraz, słodka czynność, ogrom słodyczy zalewa dużych i małych, gdy patrzą, jak on wędruje tymi swoimi małymi nóżkami przez trawę. I po buźce nigdy nie widać, czy jest zły,...