Do tej pory pamiętam książeczkę o Wigilii, którą dostałam pod choinkę. Miałam wtedy ok 7 lat, a na Wigilii byliśmy z rodzicami u mojej babci. Do dziś pamiętam jak wracając samochodem odczytywałam kolejne zdania i oglądałam ilustracje w świetle mijanych lamp, na które trzeba było czasami długo czekać. Książeczkę mam do dziś, o czym przekonałam się kiedy otworzyłam pudło z moimi i mojej siostry książeczkami dla dzieci, aby przekazać je teraz mojej córeczce. Było to niesamowicie miłe, wziąć ją po tylu latach w dłonie i oglądać te same ilustracje.
Życzę wszystkim Świąt spędzonych w gronie najbliższych

Do tej pory pamiętam książeczkę o Wigilii, którą dostałam pod choinkę. Miałam wtedy ok 7 lat, a na Wigilii byliśmy z rodzicami u mojej babci. Do dziś pamiętam jak wracając samochodem odczytywałam kolejne zdania i oglądałam ilustracje w świetle mijanych lamp, na które trzeba było czasami długo czekać. Książeczkę mam do dziś, o czym przekonałam się kiedy otworzyłam pudło z...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Kiedy byłam taka sobie,
nie duża nie mała
Dostałam pod choinkę
pralkę, która sama prała
To było marzenie każdej dziewczynki,
kiedy zbliżał się czas świąt
i…choinki
Może dobrze o tym wiecie,
że pralek automatycznych
kiedyś nie było na świecie
Ubranka,bieliznę i wszelkie pościele
prało się we Frani, która tylko miele
Potem się to wszystko rekami wykręcało
i na sznurku przed domem równiutko wieszało
Moja pralka była mała
bateriami zasilana
czasem nie upilnowałam,
wtedy wyciekała piana
Prałam tam sukienki moich lalek
gdy się ubrudziły
i chusteczki, bo nie zawsze
higieniczne były
Kiedy mamę poprosiłam
bardzo, bardzo ładnie
nasypała trochę proszku
do praleczki na dnie
Cudna była ta moja praleczka
do dziś ją pamiętam
Zawsze mi się przypomina
kiedy ida Święta
Teraz chyba takich pralek się nie produkuje,
bo automat wszystko pierze
no i odwiruje

Kiedy byłam taka sobie,
nie duża nie mała
Dostałam pod choinkę
pralkę, która sama prała
To było marzenie każdej dziewczynki,
kiedy zbliżał się czas świąt
i…choinki
Może dobrze o tym wiecie,
że pralek automatycznych
kiedyś nie było na świecie
Ubranka,bieliznę i wszelkie pościele
prało się we Frani, która tylko miele
Potem się to wszystko rekami wykręcało
i na sznurku przed...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Będąc jedynaczką zawsze obracałam się w świecie dorosłych. Świecie ich rozmów, problemów i radości. Szczególnie utkwiły mi w pamięci jedne ze świąt, kiedy to mogłam mieć około 6-7 lat. Oglądaliśmy reportaż w telewizji jak różne organizacje starają się pomóc bezdomnym i biednym organizując im wieczerze, spotkania opłatkowe czy dostarczając paczki z podstawowymi produktami. Pamiętam, że widok tylu osób w potrzebie mną wstrząsnął, a tak trudna rzeczywistość innych przemalowała moją, kolorową, na bardziej szarą. Przepłakałam cały wieczór i oznajmiłam rodzicom, że skoro inni nie mają co jeść nawet w święta, to ja też nie będę, nie chcę żadnych prezentów (choć niejedno mi się marzyło) i koniec. Na nic zdały się tłumaczenia taty, że osobom tym się pomaga i że często sami są winni swojej sytuacji materialnej, itd...
Od tamtej pory, będąc coraz bardziej świadoma - coraz mniej lubię święta. I naprawdę nie oczekuję upominków. Niesprawiedliwość losu nie daje cieszyć się tym czasem "pełnym ciepłej, rodzinnej atmosfery i prezentów"...

Będąc jedynaczką zawsze obracałam się w świecie dorosłych. Świecie ich rozmów, problemów i radości. Szczególnie utkwiły mi w pamięci jedne ze świąt, kiedy to mogłam mieć około 6-7 lat. Oglądaliśmy reportaż w telewizji jak różne organizacje starają się pomóc bezdomnym i biednym organizując im wieczerze, spotkania opłatkowe czy dostarczając paczki z podstawowymi produktami....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Moim najlepszym prezentem gwiazdkowym był globus z puzzli, całą rodziną układaliśmy go kilka kolejnych dni. Globus do dziś stoi u mnie w pokoju na biurku i ułatwia miłe wspomnienia z świąt. Bardzo lubię na nim szukać różnych miejsc i sprawdzać odległość oraz planować które miejsca odwiedzę.

Moim najlepszym prezentem gwiazdkowym był globus z puzzli, całą rodziną układaliśmy go kilka kolejnych dni. Globus do dziś stoi u mnie w pokoju na biurku i ułatwia miłe wspomnienia z świąt. Bardzo lubię na nim szukać różnych miejsc i sprawdzać odległość oraz planować które miejsca odwiedzę.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Moje najwcześniejsze wspomnienia z dzieciństwa związane z tradycją prezentów to czas gdy już wiedzieliśmy z rodzeństwem że Mikołaja nie ma. Tygodnie spędzaliśmy na poszukiwaniu prezentów które schowali nasi rodzice. Z prezentów natomiast pamiętam wyczekiwanie na paczkę od wujka, w niej zawsze była książka! Nie pamiętam tytułu pierwszej książki, ale to na te paczki najbardziej czekałam i wielkim zawodem były dla mnie święta gdy wujek postanowił że jesteśmy na tyle duzi, że czas dać nam pieniądze. Oczekiwanie na nową historię to było wiele lepsze niż jakiekolwiek pieniądze

Moje najwcześniejsze wspomnienia z dzieciństwa związane z tradycją prezentów to czas gdy już wiedzieliśmy z rodzeństwem że Mikołaja nie ma. Tygodnie spędzaliśmy na poszukiwaniu prezentów które schowali nasi rodzice. Z prezentów natomiast pamiętam wyczekiwanie na paczkę od wujka, w niej zawsze była książka! Nie pamiętam tytułu pierwszej książki, ale to na te paczki...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ja pamiętam pierwszego walkmana, takiego na kasety magnetofonowe, dzisiaj już antyk, a kiedyś szał miniaturyzacji i mobilności. Heh, ale ta technika gna...

Ja pamiętam pierwszego walkmana, takiego na kasety magnetofonowe, dzisiaj już antyk, a kiedyś szał miniaturyzacji i mobilności. Heh, ale ta technika gna...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Bez wahania powiem, że tak, mam taki prezent z dzieciństwa, który zawsze wspominam z uśmiechem.
Kiedy miałam 6 lat przeżywałam wielka fascynację psami. Uwielbiałam te zwierzęta i nigdy nie miałam dość zabaw z naszym kochanym Maxem. Zbierałam naklejki z psami, rysowałam pieski, śpiewałam na okrągło piosenkę „Kundel bury”, a moją ulubioną bajką był „Reksio”. Więc św. Mikołaja zapewne nie zdziwiło, że pod choinkę zapragnęłam dostać pluszowego kundelka. Marzył mi się dalmatyńczyk, ale prawda jest taka, że zadowoliłby mnie każdy pies-przytulanka. Do zabaw, do tulenia, do zasypiania z nim… Malutki mięciutki piesek.
I tak oto przychodzi wyczekiwana Gwiazdka. Pod choinką piętrzą się prezenty. Mój prezent błyszczy zapakowany w srebrny papier. Z drżeniem otwieram paczkę a tam maskotka. Czarny sierściuch z niebieskimi oczkami. Biorę ją w ręce i biegnę do Mamy.
-Mamo! – wołam - Mamo, dlaczego ten pies jest taki dziwny?
-Dziwny? Czemu, pokaż go… No tak! Bo to… kot Kochanie. – Spogląda ze zmarszczonymi brwiami na ojca i mówi – widocznie Mikołaj nigdy psa nie widział.
I tak oto zaczęła się moja wielka fascynacja kotami. A maskotkę kotopsa mam do dzisiaj.

Bez wahania powiem, że tak, mam taki prezent z dzieciństwa, który zawsze wspominam z uśmiechem.
Kiedy miałam 6 lat przeżywałam wielka fascynację psami. Uwielbiałam te zwierzęta i nigdy nie miałam dość zabaw z naszym kochanym Maxem. Zbierałam naklejki z psami, rysowałam pieski, śpiewałam na okrągło piosenkę „Kundel bury”, a moją ulubioną bajką był „Reksio”. Więc św....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Pamiętam, że moja mama pod choinkę, jak miałam 7 lat, zrobiła mi mega paczkę z książek - wtedy to jeszcze nie było takiego wyboru, tylko klasyka...Tak więc dostałam ogromną pakę Wojny i Pokój, Trylogii Sienkiewicza I nie pamiętam reszty, ale wszystkie były w twardych okładkach i było ich około 20... Wyobraźcie sobie taką pakę pod choinką teraz...:-)

Pamiętam, że moja mama pod choinkę, jak miałam 7 lat, zrobiła mi mega paczkę z książek - wtedy to jeszcze nie było takiego wyboru, tylko klasyka...Tak więc dostałam ogromną pakę Wojny i Pokój, Trylogii Sienkiewicza I nie pamiętam reszty, ale wszystkie były w twardych okładkach i było ich około 20... Wyobraźcie sobie taką pakę pod choinką teraz...:-)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Owszem, był taki jeden. A mianowicie... słownik do języka francuskiego. :-) Miałam wtedy bodajże 15 lat. Akurat uczyłam się dodatkowo języka francuskiego. Zapałałam do niego wielką miłością. I pamiętam, że wtedy bardzo chciałam mieć słownik wraz z rozmówkami. I takowy dostałam. Moja radość była wielka! :-)

Owszem, był taki jeden. A mianowicie... słownik do języka francuskiego. :-) Miałam wtedy bodajże 15 lat. Akurat uczyłam się dodatkowo języka francuskiego. Zapałałam do niego wielką miłością. I pamiętam, że wtedy bardzo chciałam mieć słownik wraz z rozmówkami. I takowy dostałam. Moja radość była wielka! :-)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

U nas każdego roku na wigilię zbiera się cała rodzina, do dziś pamiętam rodzinną atmosferę. Składanie sobie życzeń, czytanie fragmentu biblii, wspólna wieczerza. Jednak wtedy najlepsze były prezenty, dopiero z czasem człowiek dostrzega, że spotkania w rodzinnym gronie to coś co jest priorytetem tego wieczoru. Pamiętam, że zawsze trzeba było najpierw zjeść posiłek, a dopiero potem przechodziliśmy do prezentów. Lecz to nie było takie łatwe zadanie, gdyż rodzice musieli je jakoś podłożyć. Dlatego parę razy jako dziecko dałam się nabrać na sztuczkę "Chodź pójdziemy zobaczyć do twojego pokoju, czy idzie Mikołaj" jednak jego nie było, a gdy wracaliśmy do drugiego pokoju prezenty leżały pod choinką. Wtedy zawsze słyszałam "Mikołaj wszedł przez balkon, ale już poszedł" jakie kiedyś dziecko potrafiło być naiwne :) Lecz pamiętam też czasy kiedy Mikołaj zawitał u nas w domu, zawsze było zabawnie :) Nawet raz pytał mi się czy wszyscy domownicy w domu byli grzeczni i pozwolił mi, pogrozić rózgą tym, którzy byli w tym roku niegrzeczni. Oczywiście nie mogłam się powstrzymać :D Ale moi bliscy nie byli na mnie źli, w końcu miałam przyzwolenie świętego :) Prezent, który najbardziej wspominam to chyba wózek sklepowy i kasa, zawsze lubiłam bawić się w sklep :) Dzisiaj już jako dorosła, moje poglądy się zmieniły. Teraz wolę dawać, zamiast brać, dlatego właśnie jeśli uda mi się wygrać książkę trafi ona do mojej kuzynki Ines :D Żeby mógł to być prezent, który miejmy nadzieję zapamięta na długo :)

U nas każdego roku na wigilię zbiera się cała rodzina, do dziś pamiętam rodzinną atmosferę. Składanie sobie życzeń, czytanie fragmentu biblii, wspólna wieczerza. Jednak wtedy najlepsze były prezenty, dopiero z czasem człowiek dostrzega, że spotkania w rodzinnym gronie to coś co jest priorytetem tego wieczoru. Pamiętam, że zawsze trzeba było najpierw zjeść posiłek, a dopiero...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej