Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Prorok to ten, który, gdy wszyscy naokoło rozpaczają, ma nadzieję. A gdy wszyscy mają nadzieję, on rozpacza.

Jakub pogodził się już ze śmiercią Mistrza i rozmyślał o tym, co zrobią, kiedy zostaną na ziemi bez niego.
– Nie możemy sprzeciwiać się woli Bożej, ani woli naszego Mistrza. Jak mówią prorocy, twoim obowiązkiem, Rabbi, jest umrzeć, naszym żyć. Żyć, aby słowa, które wypowiedziałeś nie zostały zapomniane. Spiszemy je w Nowym Piśmie Świętym, ustanowimy nasze prawa, zbudujemy nasze synagogi i wybierzemy naszych najwyższych kapłanów, uczonych w piśmie i faryzeuszy.
Jezus był przerażony.
– Ukrzyżujecie wówczas Ducha, Jakubie – krzyknął. – Nie chcę tego!
– Tylko w ten sposób Duch nie zaniknie – odparł Jakub.
– Lecz nie będzie już wolny. Nie będzie już Duchem!
– To nie ma znaczenia. Będzie wyglądał na Ducha. To wystarczy, Rabbi, dla naszych potrzeb.

Im więcej diabłów w sobie, tym większe mamy szanse, by stać się aniołami. Aniołem nazywamy skruszonego diabła, a wiec nie trać wiary...

Człowiekowi nie mogą wyrosnąć skrzydła, dopóki nie stanie nad samą krawędzią przepaści!

Nie, to nie był cud. Bóg odpowiada na każde pytanie, które mu stawiamy, ale ciała nasze są zbrukane i niemal głuche - nie słyszymy.

Nie, nie jestem prorokiem; jestem prostym, zwyczajnym człowiekiem, który boi się wszystkiego...

Oprawca cierpi bardziej niż ukrzyżowany.

Śmierć to nie drzwi, które się zamykają, lecz otwierają, A człowiek wchodzi w nie.

Ciało jest wielbłądem, którego dosiada dusza, aby przebyć pustynię. Zatem dbaj o nie, by trwało długo.

Obaj wiedzieli doskonale, że słowa nigdy nie są w stanie opróżnić serca człowieka i przynieś mu ulgi. Może to uczynić tylko cisza, dlatego milczeli.

Wydał z siebie triumfalny okrzyk: DOKONAŁO SIĘ! I zabrzmiało to tak, jakby powiedział: Wszystko się zaczęło.

Jestem kłamcą, hipokrytą, boję się własnego cienia, nigdy nie mówię prawdy - brak mi odwagi. Gdy widzę kobietę, rumienię się i schylam głowę, ale w moich oczach czai się pożądanie. Nie grabię, nie biję, nie zabijam - nie dlatego, że chcę, ale że się boję. Chcę się buntować przeciwko matce, centurionowi, Bogu - ale się boję. Boję! Boję! Jeśli zajrzysz do mego wnętrza, zobaczysz strach, siedzi tam jak rozdygotany królik. Strach, nic więcej. On jest moją matką, mym ojcem i Bogiem.

Milczenie jest dobre. Ono mówi wszystko.

Judasz kiwnął głową. Po chwili zapytał:
- Gdybyś ty musiał zdradzić swego pana, zrobiłbyś to?
Jezus długo się zastanawiał. W końcu rzekł:
- Nie, chyba nie potrafiłbym. Dlatego Bóg ulitował się nade mną i dał mi łatwiejsze zadanie: śmierć na krzyżu.