Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zło jest zawsze brakiem jakiegoś dobra, które w danym bycie powinno się znajdować, jest niedostatkiem. Nigdy nie jest jednak całkowitą nieobecnością dobra.

Każde ludzkie cierpienie, każdy ból, każda słabość kryje w sobie obietnicę radości: "teraz raduję się w cierpieniach za was" - pisze św. Paweł (Kol, 1, 24). Odnosi się to do każdego cierpienia wywołanego przez zło. Odnosi się także do ogromnego zła społecznego i politycznego, jakie wstrząsa współczesnym światem i rozdziera go: zła wojen, zniewolenia jednostek i narodów, zła niesprawiedliwości społecznej, deptania godności ludzkiej, dyskryminacji rasowej i religijnej, zła przemocy, terroryzmu, tortur i zbrojeń - całe to cierpienie jest w świecie również po to, żeby wyzwolić w nas miłość, ów hojny i bezinteresowny dar z własnego "ja" na rzecz tych, których dotyka cierpienie.

W miłości, która ma swoje źródło w Sercu Chrystusa, jest nadzieja na przyszłość świata.

Kultura jest tym, przez co człowiek jako człowiek staje się bardziej człowiekiem: bardziej »jest«.

Dzieje ludzkości są widownią koegzystencji dobra i zła.

Człowiek we wszystkim znajduje Boga, we wszystkim i poprzez wszystko z Nim obcuje.

Jeżeli jestem wolny, to znaczy, że mogę używać własnej wolności dobrze albo źle.

Wolność stale trzeba zdobywać, nie można jej tylko posiadać.

Nie ma wolności bez prawdy.

Sprawiedliwość warunkuje ład społeczny.

Wolność jest dana człowiekowi przez Stwórcę i jest równocześnie zadana.

Prawo jest to rozporządzenie rozumu dla dobra wspólnego nadane i publicznie obwieszczone przez tego, kto ma pieczę nad wspólnotą.

Człowiek może czynić dobrze lub źle, ponieważ jego wola jest wolna, ale także omylna.

Człowiek żyje prawdziwie ludzkim życiem dzięki kulturze.

Kultura jest właściwym sposobem istnienia i bytowania człowieka.