Jesteśmy społecznością, która kocha książki

O czym najwięcej myślimy - tym będziemy.

Najzdrowszy chleb spożywany w goryczy działa na krew jak trucizna.

Ani ja po twej drodze szczęścia dojść nie mogę,ani ty po mojej,przychodzimy bowiem z dwu zupełnie innych okolic wieczności.Gdzie niedźwiedź polarny w najlepsze używa życia i pławi się w rozkoszy,tam tygrys odmraża sobie łapy.

Ludzie ostrożni, wszystko przewidujący i lękający się wszystkiego, narażeni są ciągle na
niepowodzenia, gdyż ten, kto się wiecznie liczy z trudnościami, ten sam je sobie stwarza.

Dla siły, wrodzonej pewnemu szczególnemu mężczyźnie, może istnieć tylko jedno kobiece,
jasnowidzące oko lub umysł, co go nauczy, jak i gdzie użyć tej siły; kobiece oko jest wybrane dla
jednej tworzącej ręki męskiej i tylko dla tej ręki; skoro tych dwoje zejdzie się razem i działa razem, tam jest prawdziwe małżeństwo.
Są oni dla siebie tak przeznaczeni, jak planeta dla słońca, wokoło którego się obraca.

Co innego jest stworzyć jakąś nową wartość
artystyczną albo dokonać jakiegoś wynalazku technicznego, a co innego - znaleźć
dla nich uznanie u ludzi. Kto chce mieć powodzenie, ten obie te umiejętności
posiadać powinien. Sztuki pozyskiwania uznania ludzkiego można się nauczyć,
trzeba tylko zająć w wyobraźni własnej należne sobie miejsce odważnie, uczciwie
i z nieugiętością wobec zakusów ludzkich, nie kłócąc się z nikim, nie sprzeczając i
nie prowadząc wojny na argumenty. Tak postępując, nawet człowiek niepewny
siebie i przygnębiony już po niedługim czasie zauważy, iż tego rodzaju ćwiczenie
duchowe dodaje mu męstwa i sił nerwowych, a i kształci jego takt w
postępowaniu oraz potęguje skłonność do nawiązywania stosunków z
najrozmaitszymi ludźmi, do brania się po prostu za bary ze światem i do
zdobywania na nim tego, co nam się należy. W świecie jest bowiem zawsze popyt
na lepszy towar, na trafniejszy pogląd, na większą umiejętność; kto więc jest
przekonany, że z tym czymś lepszym do ludzi przychodzi, ten ma zarazem
obowiązek uznanie sobie u nich zdobyć.

Co jest
prawdziwą "kobiecością", tego dopiero wtedy się dowiemy, gdy kobiety zaczną
być wreszcie same sobą; świat stanie się wówczas nagle dwa razy bogatszy, niż
jest dzisiaj, kiedy to mężczyzna - ten mężczyzna, który miałby przecież co
najwyżej prawo określać tylko własny ideał "męskości" - według swojego
widzimisie rozstrzyga również bezapelacyjnie o tym, co jest prawdziwą
"kobiecością" i ten swój kiepski ideał kobiety narzuca kobietom samym.

Kto jedząc, ubierając się, spacerując, jest myślą gdzie indziej, ten robi z tych czynności coś, co go krępuje i jest mu nieprzyjemne - w
końcu nieprzyjemnością musi się stać dla niego wszystko, gdy tak się będzie dłużej
ćwiczył i trenował w stawianiu woli swojej w poprzek rzeczywistości.

Każdy staje się takim, jakim siebie samego
zwykł najczęściej widzieć.

Ubóstwo pochodzi przeważnie z dwóch przyczyn:
z lęku przed ludźmi i z obawy odpowiedzialności.

Oddać się we władzę rozdrażnionemu, bezradnemu nastrojowi, znaczy to samo, co otworzyć na oścież drzwi dla myślowych fluidów każcego rozdrażnionego, bezradnego człowieka - znaczy to samo, co naładować swój wielki magnes - swego ducha - szkodliwymi, przeciwnymi prądami i połączyć baterię myślową ze wszystkimi prądami tego samego gatunku!

Nosić odwagę zawsze przed sobą jak pochodnię.
Niczego się nie bać i nic nie nazywać niemożliwym.
Do żadnego człowieka nie pałać nienawiścią, tylko błędów jego unikać!
Wszystkich kochać - ale zaufaniem obdarzać przezornie i mądrze!

Wszystko co nas spotyka, jest skutkiem długo pielęgnowanego nastroju.

Każde cierpienie jest wskazówką natury, że nasze siły poszły na manowce.

Ludzie śmiali się z mojego płóciennego dachu. Mówili: czemu nie blacha lub dachówka? Dlatego, że płótno woskowane jest o połowę tańsze, a i tak wytrzyma tyle czasu, na ile ja tego dachu potrzebuję. Lecz ludzie mówili dalej: to nie jest we zwyczaju. Cóż, być może, lecz ktoś początek zrobić musi. Ja właśnie tym kimś jestem. Nie było to również zwyczajną ani powszechną rzeczą Amerykę odkryć. Wszyscy wy jak ognia się boicie najmniejszej rzeczy niezwyczajnej, a w rok potem wszyscy ją naśladujecie, zwłaszcza wtedy, gdy możecie na niej choćby dwa centy zarobić.

Życie jest ciągłym dążeniem naprzód.

Życie jest nauką, która nie ma końca.

Nie żyjemy jedynie chlebem i mięsem- żyjemy ideami.

Jest to osobna moc ducha. Jest bowiem wrodzonym naturze ludzkiej uciekać przed lekcją wymuszoną. Jest to zawsze oznaką, iż nie jest ona pociągającą - że ktoś naucza mechanicznie, warsztatowo, raczej z przywiązania do zapłaty niż do przedmiotu. Włóż zamiłowanie do pewnej sztuki lub do metody nauczania, a uczniowie będą się uczyć z przyjemnością.

Tylko ci są krewnymi, którzy myślą tak samo jak my, wierzą w to samo, co my. Mogą być nimi ludzie, których nigdy nie widzieliśmy, z innych krajów i odmiennej rasy.

Sympatia jest siłą. Istnieje
przysłuchiwanie się czynne temu, co ktoś mówi, które na mówiącego działa
zapładniająco; a życzliwość jednego jedynego człowieka bez cienia szyderstwa ni
zazdrości jest prądem, niepowstrzymanie naprzód popychającym naszą sprawę,
a którego wartości na pieniądze określić się nie da.