Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ludzie mieszczą się w spektrum od najbardziej zbytecznych do najbardziej elastycznych. Ci drudzy, o ile nie zostali dokładnie wyszkoleni w psychodynamice, w społecznych interakcjach znajdują się zawsze na straconej pozycji względem tych pierwszych. Zbyteczni nie zmieniają swojego scenariusza, elastyczni stale dokonują zmiany, starając się znaleźć sposób na nawiązywanie konstruktywnych związków. Ostatecznie ci elastyczni znajdują „właściwy" gambit i możliwe jest swoiste porozumienie. W tym momencie znajdują się na planie stworzonym przez osobę zbyteczną i odgrywają jej rolę.

Kiedy gwiżdżesz podczas sikania, wówczas korzystasz z dwóch umysłów, mimo że w zupełności wystarcza ci jeden. Kiedy korzystasz z dwóch umysłów, wówczas toczysz wojnę z samym sobą. Kiedy toczysz wojnę z samym sobą, wówczas jakiejś zewnętrznej sile łatwo cię będzie pokonać. Dlatego Mong-tse napisał: „Człowiek musi zniszczyć samego siebie, zanim zniszczą go inni."
("Nigdy nie gwiżdż, kiedy sikasz" - Hagbard Celine, H.M., S.H.)

Z wszystkich Przeklętych Rzeczy najdogłębniej i najbezlitośniej wyklętą, zakazaną, wykluczoną, potępioną,
przepędzoną, odepchniętą, zignorowaną, poskromioną, zrepresjonowaną, obrabowaną, pobitą i zniesławioną jest
człowiek jako jednostka. Inżynierowie społeczni, statystycy, psychologowie, socjologowie, badacze rynku, właściciele
nieruchomości, biurokraci, rekiny przemysłu, bankierzy, gubernatorzy, komisarze, królowie i prezydenci
wiecznie wciskają tę Wyklętą Rzecz do starannie opracowanych planów i wiecznie się wściekają, Ŝe nie pasuje
ona do przypisanego jej otworu. Teolodzy nazywają ją grzesznikiem i próbują zreformować. Gubernator nazywa
ją przestępcą i próbuje ukarać. Psychoterapeuta nazywa ją neurotykiem i próbuje wyleczyć. A mimo to ta Przeklęta
Rzecz nadal nie pasuje do ich otworów.

(...) życie to bitwa między Dobrem i Złem, i że cały współczesny świat jest splugawiony, ponieważ ludzie widzą wszystko w odcieniach czerwieni, pomarańczu, żółci, zieleni, błękitu, indygo i fioletu, zamiast w czystej czerni i bieli.