Jesteśmy społecznością, która kocha książki

zawsze kochałam język, był moim głównym bohaterem, a ja byłam jego wiecznie lojalną sługą.

...ale zaczęłam się po cichu martwić, bo od tamtej pory tyle się zmieniło i chociaż pozornie żyłam dalej jak gdyby nigdy nic, udając częściowo jak cała reszta, że wszystko jest w porządku, choć było beznadziejnie, w rzeczywistości tak wiele się zmieniło, że byłam całkiem pewna, że nie jestem tą samą osobą, którą byłam kiedyś.

sam Google nie jest do końca wiarygodny. Wszystko, co na ekranie i online, to jedynie najnowszy przykład czegoś, co pretenduje do prawdziwości, gdy tymczasem jest całkowicie wirtualne, w związku z czym nie jest rzeczywiste w żadnym prawdziwym sensie.

Ostatnio najdrobniejszy przejaw nieszczerości, udawania, egoizmu powoduje, że odlatuję jak motyl wyczuwający siatkę.

Pies ma ogólnie dotrzymywać towarzystwa. Najstarszy towarzysz człowieka.

Słyszałam o ludziach, odosobnionych, uwięzionych, samotnych itepe, którym towarzystwo zapewniały najróżniejsze, najbardziej zaskakujące miejsca i rzeczy.

Tak. Wiara.
Wiara bez wątpienia też jest towarzyszem człowieka.
Czasem jakaś melodia. Piosenka.

Książki.
Ludzie mówią, że książki to wspaniałe towarzystwo.
Zupełnie jak psy. Towarzyszki człowieka.

W niektórych miejscach jest dużo lepiej, gdy cię nie znają, niż gdy znają nazbyt dobrze.

Zabawa w myślenie. Zawsze się opłaca w ten czy inny sposób.

Takie życie. Wszystko podejrzane. Nie ma żadnych świętości.

To właśnie mam na myśli. Masz słowa - oznajmia. To siła, przy której żadna przemoc nie ma szans.

Rozmowa z kimś, kto milczy, lub czymś, co milczy, wciąż jest rozmową.

Shep, czy istnieje coś takiego jak zło?
O tak odpowiedziała Shep.
Jak wygląda? - spytałam.
Cóż, tak naprawdę jest czymś bardzo zwyczajnym - odparła. - I wszyscy jesteście do niego zdolni. Wy, ludzie. Tak samo jest z dobrem.

Kościoły lubią się popisywać swoją zamkniętością.

Bacz na to, co wytwarzasz. Piękno może cieszyć oko, ale i budzić gniew.