Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Byliśmy ogniem i wodą, nocą i dniem, śmiercią
i życiem. Nie było żadnego powodu, dla którego mielibyśmy się zakochać - a jednak.

-Gdy idziesz na wystawę do galerii sztuki, to z całej kolekcji poruszy cię jeden, maksymalnie dwa obrazy. Podobnie jest z wierszami, musisz trafić na ten, który poruszy twoje serce - powiedział - Z obrazami jest o tyle łatwiej, że wystarczy na nie spojrzeć i od razu możesz stwierdzić, czy ci się podoba, czy nie. Wiersz musisz przeczytać do końca i jeszcze go zrozumieć.

- Efe, co "Duma i uprzedzenie" robi na dziale z wierzeniami i religiami? - znajomy głos oderwał nas od rozmowy.
[...] -Nie sądzisz, że pan Darcy ma w sobie coś boskiego? - zażartował Efe
[...] - Odłożyć je do działu z literaturą piękną? - zapytał Henry, ale Efe pokręcił głową.
-Odłóż ją do działu z fantastyką.
[...] - Tacy mężczyźni jak Darcy nie istnieją.

Byłam w stu procentach przekonana, że nic nie ma sensu, żeby dziesięć minut później przypomnieć sobie zachód słońca i uświadomić sobie, że jego piękno polegało właśnie na jego przemijaniu.

Nadzieja - że mimo wszystko uda nam się znów siebie odnaleźć - była ulotna i choć starałem się ją w sobie pielęgnować, w końcu zaczęła powoli znikać.

To mnie kiedyś zabije...

Prawdziwe życie boleśnie kilkukrotnie udowodniło mi jednak, że nie jest ani tragiczną historią miłosną, ani antycznym dramatem, ani nawet kilkusezonową meksykańską telenowelą. Otóż prawdziwe życie przypomina co najwyżej sztukę Becketta - jest głupim żartem, zwykłą farsą, w której bohaterowie zabijają czas, czekając na tajemniczą przyszłość, i nim się zorientują, kurtyna opada, kończąc przedstawienie w najmniej oczekiwanym momencie.

Pewnie pomyślicie, że przesadzam, ale zapewniam was, że w tamtym momencie bicie jej serca brzmiało dla mnie jak najpiękniejsza melodia tego świata. Czemu? Przypomniało mi życie.

-Lubię myśleć, że jest inaczej, ale to ty sprawiasz, że żyję.
-Nie mów tak.
-Ale to prawda - wyznał - Nie istnieje rzeczywistość,
w której zasługiwałbym na kogoś takiego jak ty.

-Pierwszą lekcją, jakiej uczysz się podczas długich podróży, jest to, że domem stają się ludzie. Moim domem była mama.

Byliśmy ogniem i wodą, nocą i dniem, śmiercią i życiem. Nie było żadnego powodu, dla którego mielibyśmy się w sobie zakochać - a jednak .

...człowiek oprócz jedzenia i zaspokajania podstawowych potrzeb ma też pragnienia i marzenia".

W takim razie poradziłbym im, żeby nie przestawali szukać tego jednego wiersza, który poruszy ich serce. (...)A gdy już taki znajdą, odnajdywanie reszty będzie czystą przyjemnością." .?!