Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiesz, rano robisz jedno, po południu drugie, a wieczorem idziesz spać. I codziennie to samo. Tyle że przecież nie ma to nic wspólnego z rzeczywistością, jest po prostu konstruktem, który sami sobie narzuciliśmy.

Zrobiło się cicho. Jedynie od czasu do czasu docierały do recepcji warkot silników aut jadących międzystanową szóstką i szum drzew, które rosły za budynkiem. Była dwudziesta trzecia dwanaście. Klik. Wskazówka zegara na ścianie przeskoczył o kolejną minut.

Wiatr smagał mnie po karku, a niebiesko-żółty znak, pod którym stałam, dziwnie buczał ... Mimo że motel sprawiał wrażenie pogrążonego we śnie, znów, tak jak wtedy, kiedy przyjechałam tu pierwszy raz, poczułam ten dziwny dreszcz.