Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kończąc studia z drugą lokatą na roku byłam przekonana, że mogę pracować w zawodzie i może nawet odnosić sukcesy MIMO TEGO, że jestem kobietą. (...) Architektura to przecież zawód merytokratyczny! Po 17 latach pracy - zarówno w roli architektki, nauczycielki akademickiej, urbanistki, jak i ekspertki - mam pełną świadomość, że kobietom jest w tym zawodzie trudniej, są w nim mniej doceniane i rzadziej nagradzane. I to nie dlatego, że są niewystarczająco dobre.

[Agata Twardoch} Szczególnie że właściwie kobiet uprawiających architekturę jest już praktycznie więcej niż mężczyzn. I w tej dyskusji co chwilę pada argument, że przecież w języku polskim liczba mnoga w formie męskiej obejmuje obie formy: męską i żeńską.
[Anna Chromik] No teoretycznie obejmuje, a praktycznie samo założenie, że to, co męskie, jest domyślnie neutralne, jest opresyjnym działaniem patriarchatu.

[Anna Chromik] Uogólniając, w wyniku tych zaszłości kobietom jest dużo łatwiej przyjąć cudzą perspektywę, bo do tego były przez wieki socjalizowane. W myśleniu o przestrzeni to się bardzo często wiąże z tym, na przykład, że kobietom jest łatwiej przyjąć perspektywę osób z grup nieuprzywilejowanych.

[Eva Kail] Dla przeciwwagi i odwrócenia trendu chciałyśmy zorganizować konkurs skierowany jedynie do kobiet, jednak radny miejski ds. planowania był sceptyczny. Powiedziałam mu więc, że w takim razie zaprosimy do tego konkursu tyle samo mężczyzn, ile do tej pory zapraszano kobiet. Czyli zero. To przekonało go, że taki pilotaż jest jednak konieczny. żeby docelowo zmniejszyć nierównowagę.

[Eva Kail] W projektowaniu inkluzywnym w ogóle dużą uwagę należy zwracać na otwarte przestrzenie publiczne i tereny zieleni, bo najsłabsze grupy właśnie na nich najbardziej polegają. Osoby starsze, małe dzieci, osoby z pewnymi niepełnosprawnościami oraz osoby sprawujące nad nimi opiekę są skazane na swoje najbliższe otoczenie w znacznie większym stopniu niż inne grupy. Dlatego każdy powinien w sąsiedztwie domu mieć wysokiej jakości zieleń i przestrzeń, która pozwoli mu na odpoczynek.

(...) tak naprawdę nie potrzebujemy więcej mieszkań. Należy zerwać z paradygmatem ilościowym w związku z depopulacją Polski. W 2050 roku jedna trzecia Polaków to będą staruszkowie i będzie nas o klika milionów mniej niż dziś.

(...) przykład recyklingu infrastruktury istniejących budynków, polegający na przerabianiu galerii handlowych na mieszkania. Już widzimy, jak handel podczas pandemii przeniósł się do Internetu.