Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słonko, na wszystkie księżyce, przestań współczuć smokom, które chcą cię porwać i sprzedać.

Tsunami prowadziła z Deszczoskrzydłymi manewry wymijające, chociaż w rzeczywistości sprowadzało się to do nieustannych wrzasków w rodzaju "Uważaj!", "Zostaw w spokoju tego tukana!", "Dlaczego jesteś różowy? Przestań być różowy!" oraz "NA TRZY KSIĘŻYCE, CO TY ZNOWU JESZ?!".

- A jednak kometa odleciała i wcale na nas nie spadła - wytknął jej Gwiezdny Lotnik. - To cię nie przekonało?
Profetka miała przynajmniej dość przyzwoitości, żeby trochę się zakłopotać.
- No wiesz - bąknęła - ZAWSZE JESZCZE MOŻE WRÓCIĆ!

- Co za szczęście, że żyjesz. Bo teraz mogę ci wreszcie ściąć głowę. Gwiezdny Lotniku, jaka jest nasza oficjalna polityka w kwestii ścinania głów?
- Nasza konstytucja mówi, że nie wolno ścinać głowy Słonku - odrzekł lojalnie.
- Wprowadźmy poprawkę - powiedziała Gloria, machaj ogonem - zgodnie z którą mogę ściąć głowę każdemu, przez kogo zamartwiam się na śmierć.

Te małe, kruche wyskrobki były dostatecznie odważne, żeby walczyć albo latać na smoku, który mógłby je pożreć trzema kłapnięciami paszczy.

The NightWings are your dragons, too, now,” Deathbringer pointed out. Sunny caught the way he
looked at Glory and thought, What he really means is: I am yours, now and forever.

Scavengers are so crazy,” Tsunami said. She ducked her head to sniff at Flower. “Look at her, just
standing here in the middle of all these dragons. Where’s her survival instinct? This is the one who stole
the treasure, right? Hey, squish-face, this is all your fault, you know.

To ta chwila, pomyślała ze zdumieniem Słonko. To ta chwila, o której wszyscy marzyliśmy przez wszystkie te lata pod górą. [...] Nie marzyliśmy o wypełnieniu proroctwa... ale o odnalezieniu naszych rodziców.

To naprawdę słodkie - uznała Gloria. - Wielki zły zabójca boi się małych wyskrobków.