Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podobno ludzie nie mają pojęcia, kiedy w ich życiu dochodzi do przełomu. Są na to zbyt nieuważni, pochłonięci codziennością. Pędzą jak bydło ku przepaści. On wiedział dokładnie. Od razu zrozumiał, że otrzymał od losu szansę. Jak wygrany los na loterii.

Zło triumfuje w wielu miejscach. Trzeba się z tym pogodzić - tak po prostu jest.

Dramatyczne wydarzenia mają to do siebie, że przyciągają się wzajemnie. Potrafią miesiącami wegetować gdzieś pod skorupą codzienności, pozornie senne i pozbawione życia. Ale wystarczy jeden impuls, jedna tajemna komenda, aby ruszyły ku sobie jak dwa namagnetyzowane opiłki żelaza. To właśnie był taki naznaczony złem dzień, to był ten fatalistyczny moment.

Ludzie przeceniają istniejący ład. Gloryfikują zastaną rzeczywistość. Wydaje im się ona stanem trwałym, bezpiecznym i niewzruszalnym. A ona jest zawsze tylko pozorem, humbugiem, tłukliwą porcelaną, źdźbłem trawy podtrzymującym chybotliwą budowlę. Wystarczy jedno zdanie, aby unieważnić ten sztuczny świat, przenicować go do góry nogami i dotychczasowy pewnik zastąpić nowym porządkiem.

Zło ma to do siebie, że nie poprzedzają jego nadejścia znaki na niebie ani fanfary. Czasami czai się za ścianą, tam gdzie nikt się go nie spodziewa. Ma zbanalizowaną, nijaką twarz, z której nie można wyczytać nic więcej ponad zwyczajną do bólu przeciętność.