Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słowa są zbyt cenne, żeby beztrosko je rzucać. Nie muszę mieć nadnaturalnej władzy, by o tym wiedzieć, gdyż widziałam to na własne oczy. Słowa wymagają szacunku. Są cudowne. Są straszne. Są darem i przekleństwem. Nigdy nie zapomnę, co potrafią uczynić.
Ponieważ przez słowa straciłam wszystko.

- Ktoś powinien był już dawno przenieść cię do miejsca takiego jak to. Jednak nie potrafimy zmieniać przeszłości. Jedynie możemy zmieniać przyszłość.

On nie może wiedzieć, że słowa są wszystkim, czego zawsze jestem świadoma. One są życiem. One są śmiercią.

On nie może wiedzieć, że słowa są wszystkim, czego zawsze jestem świadoma. W każdej godzinie, w każdej minucie ważę je w umyśle. One są życiem. One są śmiercią. I wypełniają całą przestrzeń pomiędzy jednym a drugim.

Nie jestem już niewolnicą własnych słów.

Powinnaś usiąść wygonie. Ta książka to arcydzieło. Lektura pójdzie na marne, jeśli będziesz czytać, siedząc tak, jakby kolec wbijał ci się w pupę.

Ward podchodzi do mnie tak blisko, że muszę zadrzeć głowę, by spojrzeć mu w twarz. Wyciąga rękę i przesuwa palcem po moim policzku gestem lekkim i delikatnym niczym szept.

Nie rozumiem dlaczego ktoś taki, kto ponoć jest geniuszem, nie potrafi zapamiętać by kupić sobie szampon.

- Jesteśmy w tym razem Chip. Uwięzieni czy wolni.

Jego słowa wryły mi się na zawsze w umysł:
Nie.
Poddawaj.
Się.