Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najsubtelniejszym wyrazem pogardy jest milczenie.

Bywa, że pies nie strzeże domu, lecz samotności ludzi, którzy w tym domu mieszkają.

Milczenie potrafi być bardziej wymowne niż jakiekolwiek słowa, tym bardziej wymowne, gdy brakuje słów.

Wystarczy zamknąć oczy, żeby ujrzeć wszystko, za czym się tak tęskni.

Lepiej się żyje, gdy mamy kogoś, kogo lubimy. Nawet jeśli przez to czasami jest nam trudno, ten trud nadaje sens naszemu życiu.

Dużo trudniej jest porzucić nadzieję, niż ją żywić.

Im więcej przeszkód na drodze do miłości, tym większa scala ją siła.

Czas wszystko pochłania, przemija i nigdy nie wraca.

Jin uśmiechnęła się do siebie. Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie "Co by się stało?", wyobrażanie sobie różnych scenariuszy byłio źródłem przyjemności, jaką dawało czytanie.

... obojętność wobec własnego losu oznacza utratę nadziei, a obojętność wobec losu innych oznacza degenerację.

Splecione dłonie rodzą jakąś tajemniczą nić porozumienia.

Tylko ten pojmie istotę miłości, kto umiłuje wbrew wszystkim przeciwnościom.

Ci, co kochają, skazani są na czekanie.

Serce człowieka przypomina kłębek nici. Gdy go na siłę rozwinąć, jeszcze bardziej się splącze.

Kogo przepełnia radość, skłonny jest złożyć dozgonne przyrzeczenie.

Żarliwe przyrzeczenia odchodzą w niepamięć, gdy tylko żar zgaśnie.

Młodość wie, że ma przed sobą przyszłość, i już sama ta świadomość wystarcza jej do szczęścia.

Szczere wyznanie potrafi zniszczyć więź.

Każda rana zaboli, nawet wtedy, gdy przyłoży się do niej plaster słodkiego miodu.

Złamane przyrzeczenia rodzą nowe przyrzeczenia.

Bezsenność rodzi takie samo cierpienie, jakie rodzi daremne oczekiwanie.

Serce zapłaci cierpieniem, gdy się zbyt późno ocknie.

Piękno zawiesza na moment wszystkie słowa.

Musisz kochać, skoro widzisz wspólny cel podróży.

Tylko łódź, która przetrwa sztorm, dopłynie do przystani.

Kto nosi w sobie muzykę, doświadczy samotności, nawet gdy nie słucha jej sam. Bo ona wyraża się nie poprzez bliskość ciał, lecz poprzez bliskość duszy.

Człowiek zaczyna chorować, gdy jest sam.

Bywa, że jakieś spotkanie odciśnie się na zawsze, choć było ulotne jak kropla rosy, która znika w promieniach porannego słońca.

Możność porozumienia się bez pomocy tłumacza jest tak ożywcza, jak odnalezienie wody na pustyni.

Czasami jedno życzliwe słowo może obudzić miłość jak ziemię budzi nasienie.