Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czym jest życie kobiety? Można by pomyśleć, że skoro nie jest mężczyzną, to nie walczy. Ona staje w szranki w sypialni, gdzie pokazuje swoje barwy; teatrem jej działań wojennych jest zamknięty pokój, w którym rodzi.

Śmierć dziecka to poważna strata(...); jakbyśmy całymi dniami ciągnęli za sobą jego zwłoki.

Ciężar królowania(...) Nikt nie potrafi go sobie wyobrazić. Jak to jest przez całe życie być księciem, być postrzeganym jako książę; czuć na sobie oczy wszystkich; wiedzieć, że jest się wzorem cnoty, taktu, doskonałości w zdobywaniu wiedzy; mieć umysł żwawy i młody, a mimo to salomonowy; czerpać przyjemność z tego, co zaplanowali dla mnie inni, albo zostać uznanym za niewdzięcznika; powstrzymywać wszystkie apetyty, zrezygnować z bycia człowiekiem, żeby być królem; nie tracić ani minuty, bo jeszcze ktoś by zobaczył, że je straciłem; żadnych wymówek dla bezczynności; zawsze gotów udowadniać, zawsze okazywać, że jestem wart miejsca, w którym Bóg mnie postawił...

Bije od niego aura wrogości, na którą nie potrafi nic poradzić, tak samo jak kupa gnoju nic na to nie poradzi, że śmierdzi.

Czasem potrzeba długich lat, żeby określić, kto jest bohaterem zdarzeń, a kto ofiarą.

Czy człowiek, który sam wchodzi na nóż, jest ofiarą? Czy jest się niewinnym, jeśli się zaplanuje zniszczenie samego siebie?

Większość z nas źle czyni, świadomie lub nie. Wystarczy zbadać dowolny życiorys, a jakiś zarzut się znajdzie.

Zdaje się, że na tym świecie nie ma miłosierdzia, jest za to przypadkowa sprawiedliwość: ludzie odpowiadają za przestępstwa, ale niekoniecznie własne.