Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Obudził się, jakby ktoś uderzył go pięścią w piersi. Zdawało mu się, że w pokoju stoi mgła. Serce uspokoiło się, poczuł, że jest zimno, i schował się pod kołdrą. Powinien wstać, ale nie mógł, nie miał siły. Tylko łóżko wydawało mu się bezpieczne. Wszystkie myśli były przykre lub tragiczne. Nie ma pracy, jest nikim. Chciał wrócić do snu, nie potrafił. Zwlókł się z łóżka, ciągnąc z mozołem swe życie, podreptał do łazienki. Strumienie wody sprawiały mu ból. Był bez skóry. Gdy się wycierał, trząsł się z zimna. Miał ochotę wrócić do łóżka. I zrobił to. W oknie widział nagie, pobielone lodem ramię drzewa, a na nim dwie wrony, jakby zamarznięte. Wszystko było zamarznięte, także jego serce.

- Wszędzie się ludzie męczą, tylko w różnych dekoracjach.