Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Or­ga­ni­zu­ję we­se­la. Uro­czy­sto­ści ro­dzin­ne na trzy­sta osób, które widzą się raz do roku, ale pa­mię­ta­ją, kto w sie­dem­dzie­sią­tym szó­stym zbił ta­lerz od kom­ple­tu ślub­ne­go pra­bab­ci, kto sfra­je­ro­wał ży­ran­tów w dzie­więć­dzie­sią­tym ósmym i komu ku­zyn­ka obie­ca­ła wkład miesz­ka­nio­wy. Przed­wiecz­ny to niech się przy czymś takim scho­wa.

Nie martw się, moja droga, sprawami, które są niczym wobec wieczności.