Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli chcesz coś zmienić, wejdź tak wysoko, jak tylko jesteś w stanie, a potem zapal światło.

Yousef i ja przeżyliśmy coś, co przytrafia się tylko raz w życiu. To jakby zobaczyć po raz pierwszy piękny zachód słońca. Kolejnych nie doświadcza się już w ten sam sposób.

Świat bywa okrutny. Życie potrafi zadać ciosy tak silne, że człowiekowi się wydaje, iż nigdy się po nich nie podniesie. Ale (...) nasze umysły potrafią nas uwalniać, bez względu na to, w jakim tkwimy więzieniu. (...) Życie wdepcze cię w ziemię, jeśli mu na to pozwolisz. Ale musisz się nauczyć podnosić po każdym ciosie. Tak właśnie robią zwycięzcy. Nie poddawaj się. Jesteś na to zbyt silny. Masz naszą miłość i wsparcie, jednak nie odniesiesz sukcesu, jeśli nie zdecydujesz się powstawać po każdym nokaucie.

Życie wdepcze cię w ziemię, jeśli mu na to pozwolisz. Ale musisz się nauczyć podnosić po każdym ciosie. Tak właśnie robią zwycięzcy.

No i jest jeszcze kwestia myśli. Są magnetyczne i mają częstotliwość. Coś jak przekaźnik radiowy. Nadajemy na tej samej częstotliwości.

-Pamiętasz, co ci powiedziałem o marzeniach, kiedy się wahałeś, czy kontynuować naukę? Jeśli chcesz coś zmienić, wejdź tak wysoko, jak tylko jesteś w stanie, a potem zapal światło.

-Przyznał się, że początkowo opierał się temu uczuciu, ale jesteśmy dla siebie stworzeni. Żadne z nas nie potrafiłoby z tym walczyć, nawet gdybyśmy chcieli.

Przed wyjazdem generalnie mało wiedziałam o świecie, o życiu poza moim bogatym amerykańskim podwórkiem. Teraz lepiej rozumiem, jak wygląda codzienność w innych częściach świata. Byłam świadkiem niesprawiedliwości, cierpienia, widziałam ofiary konfliktu. Potrzebujemy pokoju. Całe to cierpienie musi się wreszcie skończyć. Powinniśmy działać razem na rzecz postępu ludzkości, a nie dzielić się i niszczyć nawzajem.

-Nie chodzi mi o pieniądze, ale o doświadczenia, o przeszłość, która ukształtowała mój charakter, i o wydarzenia, które ukształtowały ją. Czy potrafilibyśmy być ze sobą?
Wzruszył ramionami.
-Istnieje tylko jeden sposób, żeby się tego dowiedzieć.
-Nie chcę cierpieć. I nie chcę skrzywdzić Rebeki.
-Lepiej kochać i stracić niż nigdy nie doświadczyć tego uczucia. -Akurat George doskonale o tym wiedział.

Pochodzimy z dwóch różnych światów, Ameer wychował się w obozie dla uchodźców w Libanie, ale te różnice nie mają znaczenia. Jeśli już, to jesteśmy dzięki nim jeszcze bardziej dopasowani.

-Zaślepiała nas nazistowska nienawiść, nie dostrzegaliśmy tego, co robimy innym ludziom. Uważaliśmy, że wszyscy są tacy sami, czy w to nazistowskich Niemczech, czy Palestynie. Albo my, albo oni. -Prawdę mówiąc, były to ostatnie słowa, jakie usłyszałam od swojego ojca, kiedy zabronił mi być z Yousefem. (...)-Wiedziałam, że to nie jest satysfakcjonująca odpowiedź, ale innej nie miałam.

Przytuliłam Rebekę. Odetchnęłam głęboko i pogładziłam jej włosy. Yousef i ja przeżyliśmy coś, co przytrafia się tylko raz w życiu. To jakby zobaczyć po raz pierwszy piękny zachód słońca. Kolejnych nie doświadcza się już w ten sam sposób.

-Twoje szczęście jest tam, gdzie serce. Jeśli ty i Ameer naprawdę się kochacie, musicie walczyć o wspólną przyszłość. Wielu będzie wam ją próbowało odebrać, ale uwierz mi na słowo, żal nigdy cię nie opuści, bez względu na to, jakie szczęście uda ci się znaleźć w późniejszym życiu.

-Jeśli nie będą jej chcieli dlatego, że zakochała się w Ameerze, to może lepiej, że poszuka sobie innej społeczności, która nie ma problemu z tym, że Rebeka znalazła miłość i szczęście.

(....)- a z powodu nieobecności tej miłości moje życie było uboższe. (....)Ale nie zamierzałam poświęcać kolejnego życia z powodu ich nienawiści i bigoterii.

Nauczyła mnie, że jeśli chodzi o wspólne gotowanie, to kobiety mówią uniwersalnym językiem, pokonującym bariery kultury czy historii.

-Nie zamierzam upiększać rzeczywistości. Świat bywa okrutny. Życie potrafi zadać ciosy tak silne, że człowiekowi się wydaje, iż nigdy się po nich nie podniesie. Ale (...) nasze umysły potrafią nas uwalniać, bez względu na to, w jakim tkwimy więzieniu.

Dziadek uścisnął mi ramię. Życie wdepcze cię w ziemię, jeśli mu na to pozwolisz. Ale musisz się nauczyć podnosić po każdym ciosie. Tak właśnie robią zwycięzcy. Nie poddawaj się. Jesteś na to zbyt silny. Masz naszą miłość i wsparcie, jednak nie odniesiesz sukcesu, jeśli nie zdecydujesz się powstawać po każdym nokaucie.

Dopóki jesteś w stanie zapalić tę żarówkę, nie odpadasz z gry. Liczy się pomyślunek stojący za projektem, a nie to, jak ładnie się on prezentuje. Musisz wierzyć w swoją pracę, swoją pomysłowość i swoje umiejętności jako wynalazcy. Zrobisz to, co trzeba, aby wygrać?

Jafa to Oblubienica Morza, a mój kraj jest niczym raj - oświadczyła. - Nigdy go nie opuścimy. To nasza ojczyzna. - Wypowiadając słowo "nasza", wycelowała palcem wskazującym w swoją klatkę piersiową, sugerując, że ja się do tej ojczyzny nie załapuję.

Zanim będziesz próbował przekonać mnie, najpierw przekonaj samego siebie. Podstawowa zasada psychologii, Ameer.

Jedyną osobą, którą krzywdzisz, nienawidząc ich, jesteś ty sam. (...) Nie pozwól, aby nienawiść zdeterminowała twoją przyszłość. Obiecaj mi, że nie pozwolisz, aby zniszczyła twoje marzenia.

-Po tym, jak zamordowano twoją babcię, a twojego ojca i mnie wypędzono z naszych domów i skazano na obóz dla uchodźców, przez wiele lat dusiłem w sobie gniew. Początkowo jedyne, o czym byłem w stanie myśleć, to zemsta. Ta nienawiść by mnie zabiła. W końcu dotarło do mnie, że są dobrzy Żydzi i źli Żydzi, tak samo jak są dobrzy Palestyńczycy i źli, tak jak wszyscy inni ludzie-oświadczył.-Jedyną osobą, którą krzywdzisz, nienawidząc ich, jesteś ty sam. Zrób coś ze swoim życiem, tak żeby pomóc w poprawieniu warunków życia naszych ludzi w obozach.

Proszę, Ameer, nie pozwól, aby nienawiść zdeterminowała twoją przyszłość. Obiecaj mi, że nie pozwolisz, aby zniszczyła twoje marzenia. Ja nie miałem wyboru. Ty masz.

Dla twojej edukacji pójdziemy na kraj świata. To nasz priorytet.