Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- W sensie… naprawdę dobrze się tu bawisz? Tak jak mówiłaś wcześniej?
Addy odłożyła mopa. Odwróciła się do Marco i położyła mu dłonie na ramionach.
- Marco, jestem, kurwa, przerażona, okej? W kosmosie jest około miliona wijców. One tylko czekają, żeby nas zabić, a my właśnie spędziliśmy kilka godzin z kapralem, którego prawie wybebeszyły. Poza tym nie mogę przestać myśleć o swoich rodzicach i chcę już wrócić do domu. Chcę do domu, Marco - nagle po policzkach Addy popłynęły łzy. - Boję się, tęsknię za domem i nienaidzę tego miejsca. Ale… – pociągnęła nosem. - Ale chcę walczyć. Tak, nadal trego pragnę. Marzę o tym, żeby zabić wszystkie wijce. Dlatego cieszę się, że tu jestem.

Wiedzieli, że świat jest piękny, ale stoi na barkach tych, którzy przelali za niego krew wyjąc z bólu, żeby inni mogli się śmiać, kochać, dać nam coś za co warto walczyć.