Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Obudziłem się. Chcę wstać.
Chcę wstać. Co to znaczy. Jest taki czas, że chcę wstać, a nie wstaję. Bo skoro wstaję, to nie "chcę"; ot, wstaję. Wstałem.
A tu nie.
Chcę.
Co to za granica? Co takiego oddziela "chcę" od "robię"?
Co za dziwny bufor intencji?
Nie ciało.
Nie niemoc fizyczna.
Nie niedowład woli. (BO CHCĘ!)
Dlaczego zatem chcę, a nie wstaję?

Miliony ludzi (...) zanim cokolwiek zrobią - napięcie, nacisk, parcie. Jak przekłucie przez niewidzialną błonę. Żeby czyn się ziścił. Podniosła się ręka.
Z roku na rok - trzeba na to więcej i więcej siły woli.
Nolensum gęstnieje.
Grzęźniemy. Jak w miodzie. W płynnej gumie.
Chcemy chcemy chcemy, ale nas nie puszcza.
Leżymy, patrząc w sufit. Wola wykrwawia się na podłogę po liniach najmniejszego oporu.