Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Najbliższym odpowiednikiem „smutku” jest dla nich słowo „fago”, choć oznacza ono coś odrobinę innego: umiejętność współodczuwania bólu drugiego człowieka. Nie stworzyli jednak żadnego słowa na opisanie bólu we własnym sercu… Najwyraźniej nie mieli takiej potrzeby. To muszą być wyjątkowo mili ludzie, nie sądzisz, Toko? No bo tylko pomyśl, wymyślili pojęcie na odczuwanie smutku bliźniego, a nie są w stanie opisać smutku własnego. Mimo że my, jako ludzie, mamy na punkcie smutku niemalże obsesję. Uważamy, że wszystko jest w porządku, dopóki to nam nic nie doskwiera.

- Kiedy jesteś zakochana, przyszłość przestaje dla ciebie istnieć, a czas się zatrzymuje.

Naprawdę sądzisz, że bycie silną kobietą polega na kopiowaniu wszystkich tych złych rzeczy, które robią faceci? To tak nie działa. Kompletnie nie tak.

Witaj. Witaj w pięknym świecie. W świecie niekończących się zmartwień. Od dziś wszyscy będziemy żyć wiecznie. Tak. Świat musi mieć w sobie choć odrobinę piękna.

Witaj. Witaj w pięknym świecie. W świecie niekończących się zmartwień. Od dziś wszyscy będziemy żyć wiecznie. Tak. Świat musi mieć w sobie choć odrobinę piękna.

Przyszłość Touko Akakuchiby zaczyna się dziś. Podobnie jak twoja. I właśnie dlatego liczę, że w tej przyszłości kraina, gdzie wszyscy się urodziliśmy, będzie tym samym osobliwym, tajemniczym i pięknym światem, co zawsze.

Synowie krewnych, którzy wracali ze stolicy z wątpliwymi planami szybkiego zbicia fortuny, pradali teraz przed Tatsu na kolana i tracili zdolnośc mowy, a ich ojcowie wywlekali ich z Sali reprezentacyjnej niemalże siła. Wystarczyło jedno słowo statecznej matrony, by rozwrzeszczane, wesoły dzieci natychmiast milskły. A Tatsu śmiała się z tych mężczyzn pozbawionych kręgosłupów i z ich dzieci o ustach zaciśniętych niczym muszle ostryg, śmiała się tak głośno, e aż trzęsło się jej okrągłe ciało. Wszyscy co do jednego bali się tej kobiety.

-Dawno temu zabiłam kogoś, ale nikt o tym nie wie.
-Słucham?
-Nie zrobiłam tego z nienawiści.

Człowiek to wyjątkowo niezdarna istota... Patrząc na samą siebie, za każdym razem zastanawiam się, jak to możliwe, że zrobiłam we własnym życiu taki bałagan. Mimo to nie jestem w stanie nad nim zapanować. Zmiana jest trudna, dojrzewanie niełatwe, ale powtarzam sobie, że muszę walczyć.

To ty jesteś dobra, babciu. Dużo lepsza ode mnie. Jesteś wspaniałą dobrą osobą i jasnowidzącą matroną Akakuchibów.