Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Późnym popołudniem wędrowiec natknął się na rozrzucone kości znaczące miejsce, gdzie wilki dopadły łupu. Szczątko te jeszcze przed godziną były pełnym życia cielęciem karibu, które biegało i porykiwało. Człowiek przyglądał się kościom obnażonym do czysta i gładkim, zabarwionym na różowo przez nie wygasłe w nich jeszcze życie. Czyż to prawda, że i on może obrócić się w to samo, zanim dzień się skończy?
Więc życie to tylko to? Przelotna marność. A przecież jedynie życie boli. W śmierci nie ma cierpienia. Śmierć — to sen. Oznacza kres wszystkiego, odpoczynek. Dlaczegóż więc nierad jest śmierci?
Nie filozofował jednak długo.

...mężczyzna, który nie umie sobie dać rady ze swoim babińcem, jest kpem.