Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na wyższych szczeblach drabiny społecznej częste były małżeństwa zawierane przez osoby blisko ze sobą spokrewnione.

Mąż i żona nazywani tam są "bratem" i "siostrą", co uwypukla ich partnerską równość.

Małżeństwo uważano za instytucję, w której dokonuje się wymiana świadczeń między partnerami.

Trudno byłoby oddzielić życie emocjonalne i współżycie płciowe starożytnych Egipcjan od ich religii, obecnej w każdej sytuacji, w każdym niemal momencie, choćby tylko przez magię.

W sprawach małżeńskich kobieta egipska była równoprawnym partnerem mężczyzny, mogła stanowić o swoim losie, stawiać mężczyźnie warunki, a nawet górować nad mężem majątkiem i pozycją społeczną.

Starożytni Egipcjanie nie byli pruderyjni. Nagość uważano za jeden z naturalnych sposobów prezentacji ciała ludzkiego.

Funkcją ubioru było nie tyle wstydliwe zakrywanie ciała, co podkreślanie rangi społecznej postaci.

Mądrości egipskie wszystkich okresów sprzyjały małżeństwu, m.in. jako instytucji zapobiegającej rozpuście, natomiast surowo potępiały nieuporządkowane, pochopne uleganie własnym zmysłom.