cytaty z książek autora "Immaculée Ilibagiza"
Jak to możliwe, że historia się powtarza? Jak to możliwe, że zło znowu wypływa tak na powierzchnie? Dlaczego wolno diabłu przechadzać się swobodnie między ludźmi zatruwając serca i umysły aż do chwili, gdy jest już za późno?
Nie wiem, skąd brałam siłę, aby mówić takie rzeczy, skoro sama byłam przerażona i nie miałam żadnej pewności, że w ogóle przeżyjemy. Ale musiałam wierzyć, że Bóg nam pomoże, bo inaczej jakże przetrwalibyśmy całe to cierpienie, udrękę i zdradę?
Miłość jednego serca może wiele zmienić,
może zmienić świat.
Ci ludzie, ci mordercy nie są liczni, a nas jest wielu. Nie są od nas silniejsi, nie są, jeżeli mamy miłość Boża w sercu. Jeżeli działają ze złej woli, jeżeli przyszli, by nas skrzywdzić tylko z tego powodu, że nas nienawidzą, to pokonamy ich. Miłość zawsze pokona nienawiść. Wiedzcie w siebie samych, wierzcie w siebie nawzajem, wierzcie w Boga!
Ale jesteście szczęśliwe, że urodziłyście się ptakami i że jesteście wolne — spójrzcie tylko, co my, ludzie, czynimy sobie nawzajem.
Tak wiele dusz idzie na zatracenie, że potrzebuję twojej pomocy. Pomóż mi zawrócić je z tej drogi, pomóż skierować z powrotem ku memu Synowi. Jak długo będziesz pozostawać na ziemi, tak długo będziesz pracować dla zbawienia dusz. Jeśli zechcesz ze mną współdziała, powierzę ci misję wyprowadzenia z ciemności dusz zagubionych. A ponieważ świat jest zły, ty, moje dziecko, będziesz cierpieć. Jeżeli więc przyjmiesz tę misję musisz także przyjąć cierpienie. Powinnaś przyjąć je radośnie, z miłością i cierpliwością.
Bóg nigdy nie ukazuje nam czegoś, czego jeszcze nie jesteśmy w stanie pojąć. Zamiast tego daje nam zobaczyć to, co zobaczyć potrzebujemy. Bóg czeka, aż nasze oczy i serca będą gotowe, by się na Niego otworzyć, a gdy już jesteśmy gotowi, stawia nasze stopy na ścieżce dla nas najlepszej... Wtedy to my musimy uczynić na niej krok.
Wiarą można poruszyć góry, Immaculée , więc gdyby wiara była czymś łatwym, po górach nie byłoby już śladu. Ufaj Mi i wiedz, że nigdy cię nie opuszczę. Ufaj Mi i już więcej się nie bój. Ufaj Mi, a Ja cię ocalę. Położę na te drzwi mój krzyż i nie dosięgną cię tutaj. Udaj Mi, a będziesz żyć.
Zdałam sobie sprawę, że moją walkę o przetrwanie tej wojny muszę stoczyć w swoim własnym wnętrzu.
Jeżeli macie okazję pomóc komuś w takim nieszczęściu, w jakim znalazły się te kobiety, dołóżcie wszelkich starań, byście pomocy udzielili — nawet jeśli będzie to oznaczać narażenie własnego życia. To właśnie tak Bóg chce, byśmy żyli.