Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie mamy odwagi na coś nie dlatego, że jest to trudne, lecz jest to trudne, ponieważ nie mamy na to odwagi.

Szczęście poznaje się po hałasie, jaki robi, odchodząc.

Szczęście nie polega na skromnym życiu bez zawirowań, bez błędów i bez ruchu. Szczęście to akceptacja walki, wysiłku, wątpliwości i podążanie naprzód, pokonywanie każdej przeszkody.

Aby w pełni żyć, trzeba rzucić się w wir życia, gubić się i znajdować, znowu się gubić, rezygnować i zaczynać na nowo, ale nigdy, nigdy nie wolno myśleć, że pewnego dnia będzie można odpocząć, bo to nigdy się nie skończy.

Naucz się zachowywać. Nigdy nie okazywać uczuć. Zachować dystans. To zasada numer jeden, żeby mieć klasę. Lekceważenie. Patrzysz na ludzi z góry i oni cię szanują.

Życie zawsze toczy się dalej. Daje ci powody do płaczu i powody do śmiechu. Zaufaj mu. Życie to osoba, którą trzeba zaakceptować jak partnera. Wejść w rytm jego walca, w jego wiry. Nieraz zmusza cię do wypicia litrów wody, myślisz, że umrzesz, a potem chwyta cię za włosy i wyrzuca dalej. Nieraz depcze ci po nogach, nieraz daje ci tańczyć walca. Trzeba żyć tak, jak tańczy się walca. Nie przerywać. Pokonywać próby, które na ciebie zsyła, aby uczynić cię silniejszą, bardziej zdecydowaną. Będą kolejne fale, lecz będziesz mieć siłę, aby je pokonać, zawsze ktoś wyciągnie cię z wody. To właśnie jest życie. Trzeba traktować je jak przyjaciela, tańczyć z nim, dawać, dawać, nie kalkując, a potem ono ci odpowie. Trzeba wziąć się w garść, pracować nad sobą, akceptować błędy, naprawiać je, inicjować ruch. Wówczas ono włącza się do twojego tańca. I tańczy z tobą walca.

Szczęście składa się z drobiazgów. Ciągle czekamy na szczęście pisane dużą literą, ale ono przychodzi do nas na swoich cienkich nóżkach, może przejść nam koło nosa i nawet go nie zauważymy.

Szczęście to akceptacja walki, wysiłku, wątpliwości i podążanie naprzód, pokonywanie każdej przeszkody".