Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nic nie może być bardziej bezproduktywne niż utrata nadziei.

Ale natura nigdy nie cofa się raz na zawsze. Chwilowo pokonana, powraca ze złem, które potrafi czynić, i to za każdym razem silniejsza. Na koniec to ona zawsze wygrywa.

Może to jest właśnie istotą instynktu śmierci… Wcale nie polega on na zmierzaniu do śmierci na wprost, ale na mierzeniu się z brutalnością, nieubłagana świadomością, że śmierć odtrąca życie, wypycha je na bok, aż w końcu ono po prostu gaśnie.

Co jest źródłem cudownie powracającej nadziei? Co sprawia, że nadzieja pojawia się na nowo? Na pewno nie promienie Roentgena, na pewno nie rezonans magnetyczny, na pewno nie odnajduje jej tomografia komputerowa. Przecież nadzieja tkwiła w nich głęboko i chociaż zapomniana, nieobecna, towarzyszyła im w każdej chwili zwątpienia, w każdej chwili oczekiwania i bólu.