Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Być może to właśnie było powodem,że nigdy dotąd nie miałam przyjaciela ani przyjaciółki; za dużo się napatrzyłam-w liceum i gdzie indziej-na doczepianie szlachetnego miana przyjaźni do różnych ponurych,na siłę narzuconych zależności,systematycznego upokarzania,ciągłych zamachów stanu,obrzydliwego ciemiężenia,nie mówiąc już o robieniu z innych kozłów ofiarnych.

Gdy w pokoju jest okno, ma się swój własny kawałek nieba. Po co człowiekowi więcej?

Marzyłam o zintegrowaniu się z kimkolwiek,już choćby po to,by potem mieć komfort oderwania się od niego.

Byłam żałosnym,grzecznym dzieckiem,niemającym na tyle sprytu,by swoimi wyskokami,ucieczkami,impertynencjami i zniewagami sygnalizować,że w pełni zasługuję na miłość ojca i matki.

Ludzie, którzy uważają, że książka jest ucieczką, są w błędzie. Czytanie oznacza stanięcie oko w oko z rzeczywistością w jej najbadziej skondensowanej postaci.

Nikt mnie nie znał od środka, nikt nie wiedział że nie ma powodu mi współczuć.

Każda istota ludzka ma prawo do swojego małego szczęścia

Prawdziwe spojrzenie wolne jest od uprzedzeń.

Jeśli mnie oszukano, to dlatego, że przez krótką chwilę kochałam.

Wszędzie piętrzyły się góry książek: to one zaświadczały o mojej tożsamości