Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Prawdziwa miłość trwa lata. Rani i trwa mimo bólu.

Kosiarz wie, że jest potworem. Gdyby miał jeszcze duszę, płakałby z tego powodu.

Doskonałością jest panowanie nad uczuciami.

Cierpienie to część życia. Wszystko w życiu jest z sobą splecione, nie możesz oddzielić tylko jednej rzeczy.

-[...]I teraz wiesz: miłość nie jest niczym wstydliwym.
Mimo woli uśmiechnął się z goryczą.
-Nie. Ale jest bardziej bolesna, niż się spodziewałem. I nie wiedziałem, że trzeba tyle siły, żeby ją znieść.

Nauczył go piękna bólu i że miłość oznacza robienie tego, co dla innych jest najlepsze. Czy tego chcą, czy nie.

-Pamiętam te same lekcje co ty. Ale pamiętam też, że nie zawsze dotyczyły tego, co trzeba. Wszystkie uczyły jak ratować siebie, jak stać się tak silnym, żeby przeżyć jako służący. Nikt nam nie wyjaśnił, jak kochać w bezpieczny sposób lub co zrobić, jeśli to ci się nie udało.

-Niewiele osób pragnie śmierci- [...]. Ale tak to już jest, że jedni muszą umrzeć, by inni mogli żyć.

Jeśli te wspomnienia mam zachować na wieczność, chcę ich mieć jak najwięcej.

-Zgadza się. Tylko prawda go uwolni. Ale w tym przypadku prawdę można odkryć, posługując się naszymi metodami.

Tylko miłość potrafi uleczyć takie rany.

Nie pragnął podbojów. Jednak pożądał spokoju i dawno temu uwiadomił sobie, ze spokój jest naturalną konsekwencją porządku. Ten wspaniały sen, jakim był Gujaareh, udowadniał to raz po raz. (…) Reszta świata nadal zmagała się z nieporządkiem, więc na dłuższą metę na jaki spokój mógł liczyć Gujaareh z tak słabymi i małodusznymi sąsiadami? A oto rozwiązanie problemu: podbić świat, ale po to, by zaprowadzić spokój, nie aby zyskać władzę.

Potem dotarło do niego, że to jest rozmowa i że powinien odpowiedzieć, a nie stać z otwartymi ustami jak idiota.

Ty dałeś mi pierwszą lekcję: miłość oznacza poświęcenie. Decyzje podejmowane dla dobra innych, nawet własnym kosztem.

Ty dałeś mi pierwszą lekcję: miłość oznacza poświęcenie. Decyzje podejmowane dla dobra innych, nawet własnym kosztem. To potrafię. Ale nie widzę powodu, żeby robić to bez potrzeby.