Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Anna była pewna jednego: kiedy patrzyła w lustro, prosto w swoje zielone oczy, widziała w nich oczy swojej babci Neli, widziała oczy swojej prababci Heleny i widziała oczy swojej mamy. Te trzy kobiety dodawały jej teraz siły, aby uwierzyć, że warto nieustannie próbować zapomnieć to, co złe i cieszyć się każdą szczęśliwą chwilą.

Podobno w niebie zdziwiamy się trzy razy. Na początku, że nie spotkaliśmy tam ludzi, których spodziewaliśmy się spotkać. Po raz drugi, że przed nami weszli ci, których w ogóle nie spodziewaliśmy tam zobaczyć. I po raz trzeci, że sami tam jesteśmy.

Każdy człowiek jest jedyny i wyjątkowy w swoim rodzaju. Każdy jest niczym wielka księga, w której zapisano wyjątkową historię, bo tę jedną jedyną. Naszą.

Starajmy się tak żyć, aby nie żałować ani jednej minuty, abyśmy mieli pewność, że bez względu na to, jaką decyzje podjęliśmy, była ona przemyślana i rozsądna.