Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Życie nie było po to, by rozpaczać nad tym, co się straciło. Było po to, by się cieszyć tym, co się miał,o niezależnie od tego, jak długo miało się to mieć. O ile zawsze straszne było stracić kogoś drogiego, daleko bardziej straszne, było nigdy go nie mieć.

Nie da się przewidzieć,jakie karty rozda człowiekowi los,ale podobnie jak w grze, tak i w życiu,to,co człowiek uczyni z tymi kartami,może wszystko odmienić.

- W jaki sposób na niego patrzę? - zapytała.
- Jakby był z marcepana, a ty chciałabyś odgryźć kawałek.