Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie szukam miłości, od której robi się ciepło na sercu. Szukam kogoś, kto stanie ze mną do bitwy, nie po to, by mnie skrzywdzić, tylko po to, by udowodnić, że spotkałam godnego siebie rywala.

Nie możemy pisać scenariusza rzeczywistości. Każdy chciałby cofnąć się w czasie i przepisać kilka stron, niestety atrament na stałe wżarł się w stronnice naszej przeszłości.

To zawsze byliśmy my. Mały potwór i pilnujący jej cień. Mężczyzna, który ją pożera. Demon, który od lat zabawia się jej życiem".

W moim umyśle zdarzają się całe światy, ale muszę to tłumić być uprzejma. Muszę się ukrywać, żeby ludzie nie pomyśleli, że mi odbiło. Nikt nie widzi prawdziwej mnie, bo świat oczekuje, bym zakładała maskę.

Nikt jej już nie tknie. Nikt już jej nie skrzywdzi. Nie gdy ja jej pilnuje.

Może właśnie na tym polega dorastanie. Musisz zapomnieć o idealizmie i pogodzić się z miażdżącą klęską tego, co prawdziwe, co realnie dostępne, co masz w zasięgu ręki, bo tęsknota za całą resztą może co najwyżej doprowadzić cię do obłędu.

Na tle marzeń, które wszyscy w sobie nosimy, rzeczywistość jest taka paskudna. Uciążliwa i bezlitosna, tak koszmarnie przyziemna i nudna, że czasami samo istnienie przynosi ból.

Byłem od niej dziesięć lat starszy.

Byłem zawodowym zabójcą.

Byłem znakomitym zabójcą.

Ale tamtej nocy stałem się kimś jeszcze.

Prześladowcą.

Nieniknącym cieniem.

Mężczyzną, który zamierzał bronić ją przed światem.

Jest wolnym duchem, promieniem światła, który potrafi przebić się przez mroczny krajobraz mojego wycofanego życia.

Nie należy się bać zagrożenia, które czai się w cieniu, najniebezpieczniejsze jest to, które człowiek dobrze zna. Groźni są ludzie, którzy bez wysiłku potrafią wywrócić twoje życie do góry nogami.

Zmieniła mnie w sposób, którego nawet nie byłem w stanie sobie wyobrazić. Natchnęła ciepłem duszę, która wcześniej znała wyłącznie zimno...

Ari jest cie­niem, który przy­no­si mi uko­je­nie. De­mo­nem, który po­siadł mnie na wła­sność, ale nie­sie ogień kary wszyst­kim pra­gną­cym mnie skrzyw­dzić.

Jestem stracona. Całkowicie. Zbrukana, bo nie powinnam tego robić. Jestem brudna, ponieważ naprawdę czerpię przyjemność z tego jakie to jest złe".

Niektóre kobiety potrzebują demona.

Nie należy się bać zagrożenia, które czai się w cieniu, najniebezpieczniejsze jest to, które człowiek dobrze zna.

Nasze pocałunki były poezją, miłością wykutą w ogniu, dwoma sercami bijącym w jednym rytmie, zwycięstwem nad przeciwnościami losu.”.

Miłość to ból. Nie ma znaczenia, kim jesteś, skąd pochodziszm jak żyjesz i po co żyjesz; kiedy kochasz drugą osobę, stajesz się nią. I nie w przenośni, stajesz się nią dosłownie. Kiedy kochasz drugą osobę, wślizgujesz się pod jej skórę. Jeśli cierpi, to ty też cierpisz. Jeśli ktoś ją zaatakuje, ty też tego doświadczas. Jeśli tonie, ty też zostajesz wciągnięty pod wodę. A kiedy umiera, równie dobrze morzesz zacząć kopać własny grób, ponieważ jakaś część ciebie została już pogrzebana w ziemi. Tym właśnie jest miłość.

Dlaczego dobrzy ludzie umierają młodo ? Nie rozumiałam, dlaczego na tym świecie jasne światełka gasły, a mroczne cienie mogły trwać wiecznie.

Nie rozumie zagrożenia, które ją schwytało, nie słyszy szeptu śmierci.

...Nie mam wyrzutów, że ją krzywdzę, bo właśnie tak świat postępuje z ludźmi, którzy zbaczają z własnej ścieżki...

...Mężczyzna zrobi wszystko dla kobiety, którą kocha. Gdy ona powie "skacz" to uwierz mi, spytam ją, jak wysoko tylko po to, żeby zobaczyć jej uśmiech..

"Lu­dzie nie po­win­ni skła­dać obiet­nic, któ­rych nie mogą do­trzy­mać".

Wiem, że jest piekielna odchłania, która pochłonie cie, zanim wogole się zorientujesz, co się dzieje.

Ciepło jej dłoni przenikało przez moją koszulę, mięśnie napięły się w reakcji na dotyk. Zdziwiło mnie to, jak bardzo chciałem ją chronić, jak tej kobiecie w ciągu zaledwie kilku krótkich dni udało się naruszyć wszystkie moje zasady. Była niebezpieczna pod tyloma względami”.

Nasza historia miłosna była kolejną bestia,której towarzyszyły szaleństwo, ból i nieszczęście”.

Nie należy się bać zagrożenia, które czai się w cieniu, najniebezpieczniejsze jest to, które człowiek dobrze zna. Groźni są ludzie, którzy bez wysiłku potrafią wywrocić twoje życie do góry nogami. Przerażające potwory podkradajace się w najmniej oczekiwanym momencie, kradnące ci serce i doprowadzające cię do obłędu".

Przez całe życie po­wta­rza się nam, że mamy mie­rzyć wyso­ko. Się­gać gwiazd. Wspi­nać się po szcze­blach ka­rie­ry. Zdo­by­wać naj­wyż­sze szczy­ty. Po­ko­ny­wać wszel­kie przeszkody.
Temat wał­ko­wa­ny jest w każ­dej szko­le. W każ­dym inspirującym fil­mie, a nawet w każ­dej podnoszącej na duchu re­klamie, co nie za wiele ma wspól­ne­go z jej tre­ścią, bo przecież cho­dzi w niej głów­nie o re­kla­mo­wa­ny pro­dukt.
Ga­da­li tak, jak­by­śmy mieli skrzy­dła i mogli je roz­wi­nąć. Jakby to było takie pro­ste. Jakby każdy, przy odro­bi­nie dobrej woli, de­ter­mi­na­cji czy szczę­ścia, mógł wziąć spra­wy w swoje ręce i stać się kimś.