Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Teraz kilka słów uwalnia burzę. Dwie burze, głaskane w sobie przez lata, jak dwa elektryczne koty.

Może ty nawet wiesz, jak bolą te wszystkie rodzinne miasta przed świtem. Jak puchną te godziny z zamglonymi horyzontami, przetykanymi światłem, zanim ruszy świat. Kiedy wszystkie drogi, których jest tak wiele, są zbyt daleko i nic naprawdę nie jest tak, jak w filmach i w książkach. Kiedy to, co jest, wyje w środku bezgłośnie, a to, co mogło być, dławi w gardle.

Wierzę w Twoją samotność.