Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdyby ludzie mieli takie opory do robienia innym przykrości, jakie mają do przepraszania ich, na świecie panowałaby idealna zgoda.

Zaczęłam pisać. Nie wiem, co z tego wyjdzie, ale muszę pisać, bo pisanie najskuteczniej odrywa mnie od rzeczywistości i w dodatku jest realizacją moich dawnych marzeń. Pragnęłam być literatką. Wierzyłam, że będę.

Kobieta powinna tylko pozwalać się kochać, a nie zatracać się w miłości.

Dostałam od losu taką szkołę, że mogłabym być profesorem nadzwyczajnym czy zwyczajnym, tym ważniejszym!
Doświadczenie życiowe. To jest argument! Ale tylko pozorny. W naukach ścisłych, owszem, doświadczenie jest bazą i odskocznią do dalszych osiągnięć, ale w życiu codziennym? Coraz to nowe sytuacje, inne konflikty, i ten sam człowiek jest przecież coraz inny. Może się mylę, ale jeszcze dziś wydaje mi się, że życie każdego z nas jest eksperymentem, który trzeba przeprowadzić samodzielnie. Bo czy można posłuchać cudzych rad, jeśli chodzi o zakochanie i podobne sprawy? Nawet własnego rozsądku czasem nie sposób wysłuchać, bo chęć ryzyka jest większa niż wszystkie racje rozumu.