Najnowsze artykuły
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński26
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać402
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Rob Sanders
12
6,4/10
Pisze książki: fantasy, science fiction
Urodzony: 09.04.1975
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.plhttp://rob-sanders.blogspot.co.uk/
6,4/10średnia ocena książek autora
116 przeczytało książki autora
277 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Prymarchowie
Graham McNeill, Rob Sanders
Cykl: Herezja Horusa (tom 20)
6,4 z 53 ocen
162 czytelników 8 opinii
2019
Najnowsze opinie o książkach autora
Era mroku Dan Abnett
6,8
Cenię sobie szczególnie te antologie opowiadań, które uzupełniają moją wiedzą na temat uniwersum, o którym traktują. Gdy spojrzałem na listę autorów tworzących Erę Mroku wiedziałem, że będzie dobrze.
Graham McNeill, James Swallow, Nick Kyme, John French, Chris Wraight, Gav Thorpe, Dan Abnett, Rob Sanders, Aaron Dembski-Bowden. Dziewięciu autorów i tyle samo świetnych opowiadań. Era Mroku, pod redakcją Christiana Dunn, jest antologią, która zwyczajnie musi pojawić się w Twoim księgozbiorze.
Poszczególne opowiadania przedstawiają wydarzenia, które możesz znać z innych książek z uniwersum Warhammer 40 000. Co jednak ważne, autorzy postarali się o wplecenie swoich historii w tak umiejętny sposób, aby stanowiły uzupełnienie tego, co już wiesz o zupełnie nowe fakty.
Tym sposobem możesz podziwiać Ultramarines w boju, ale także zrozumieć, jak przemyślane były plany Horusa Luperkala, który wysłał swoich agentów nawet na najmniejsze planety, aby zasiać wśród ich mieszkańców ziarna herezji. Powrócisz też na zrujnowane wojną Prospero oraz poznasz historię Aksymanda, zwanego Małym Horusem. Każde z opowiadań to zupełnie inna historia, ale tworzą one ciekawe połączenie.
Szczególnie dobre, w mojej opinii, są opowiadania „Ostatni Upamiętniacz” oraz „Bestialska Broń”, napisane przez, odpowiednio, Johna Frencha oraz Aarona Dembskiego-Bowdena. Pierwsze jest wzruszającą historią Solomona Vossa, wsławionego upamiętniacza, który ostatecznie podzielił tragiczny los skazanych na zagładę przez Horusa ludzi. Drugie opowiadanie przedstawia spotkanie dwóch Prymarchów – Liona El’Jonsona z Konradem Curze – na planecie Tsagualsa. Starcie tytanów i ich najlepszych wojowników, jak na Dambskiego-Bowdena przystało, było epickie.
Era Mroku dostarcza niezapomnianych emocji. Znajdziesz tu krwawe batalie, lojalność, zdradę, intrygę. Jest tu więc wszystko to, za co można kochać Warhammer 40 000. Odpowiedzialny za tłumaczenie Krzysztof Kowalczyk stanął na wysokości zadania, zachowując niezwykły klimat Herezji Horusa. Co równie ważne – korekta również poradziła sobie bardzo dobrze, wyłapując niemalże wszystkie błędy.
Antologia Era Mroku, dzięki niezwykle mocnemu składowi autorskiemu, wypada wyjątkowo dobrze w porównaniu z pełnowymiarowymi publikacjami. Jeśli jesteś fanem Warhammer 40 000, nie możesz obok niej przejść obojętnie!
źródło: https://ustatkowanygracz.pl/recenzja-ksiazki-era-mroku/
Piętno Calth Graham McNeill
6,6
Piętno Calth rozszerza wydarzenia znane nam z 19. tomu. Wszystkie opowiadania skupiają się na bitwie o Calth, w której Ultramarines bronili się przed zdradzieckimi Głosicielami Słowa.
Pod względem jakości oraz długości poziom opowiadań nie jest jednolity. Jest to typowe dla antologii opowiadań. Najczęściej nie jest to ani zaletą, ani wadą. W tym przypadku, kiedy treść jest ściśle powiązana z tomem „…I nie poznają co to strach”, wypada to na niekorzyść książki. Niewielu autorom udało się utrzymać klimat stworzony przez Dana Abnetta. W niektórych momentach wizje pisarzy są sprzeczne ze sobą. Więcej o tym w części ze spoilerami.
SPOILERY:
W „…I nie poznają co to strach” Dan Abnett przedstawił bardzo sensowne prawidła rządzące zmaganiami z demonami. Opierały się one na tym, że broń biała odnosiła lepsze efekty od dystansowej. Wynikało to z faktu, że broń biała była pierwotniejsza, wykorzystywana do składania ofiar na przestrzeni wieków. Graham McNeill odszedł od tego całkowicie. W jego opowiadaniu - Calth jakim był kiedyś -, broń dystansowa królowała w walce z bytami Empireum.
Dan Abnett nie zawiódł również w motywie podróży przez Osnowę. W odpowiednich miejscach można było przeciąć ścianę rzeczywistości, aby przenieść się do obszarów z nimi połączonymi. Utrzymał tę wizję w opowiadaniu Niezapisane. Perspektywa Guy Haleya ukazana w opowiadaniu Osiem noży Erebusa była naiwniejsza. Umożliwiała przemieszczanie się tytułowemu bohaterowi bez ograniczeń, odjąwszy te wynikające z jego percepcji.
KONIEC SPOILERÓW:
Pozycja obowiązkowa dla tych, których interesują wydarzenia przed i po bitwie o Calth. Wszyscy pozostali, którzy czytają Herezję Horusa wybiórczo, mogą ominąć tę pozycję. W przeciwieństwie do wcześniejszej antologii opowiadań – Cienie zdrady – nie przedstawia wydarzeń kluczowych dla uniwersum.