Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli człowiek zdrowy psychicznie przez dłuższy czas daje więcej, niż otrzymuje, to czuje się w pewnym momencie wykorzystany".

Chodzi o to, by tu i teraz, najlepiej jak to możliwe, zadbać o siebie, wziąć samemu odpowiedzialność za własne życie, a innym zostawić odpowiedzialność za ich życie.

Energia traumy jako obciążenie dziedziczne może zostać przejęta w drodze traumy symbiotycznej od matki, czasami też od ojca".

Części służące przetrwaniu są uparte, niedostępne i zamknięte".

Straumatyzowane części są zazwyczaj wypierane ze świadomości. Są tłumione przez części służące przetrwaniu i ujawniają się tylko w stresujących i trudnych sytuacjach życiowych, gdy kontrola ze strony części służąca przetrwaniu już nie wystarcza, żeby utrzymać je w szachu. Ich główną cechą, jest to, że się nie starzeją. To znaczy, że pozostają na tym etapie rozwoju, na którym się znajdowały, gdy wydarzyła się trauma".

Żeby uwolnić się od traumatycznego doświadczenia, człowiek działa tak, jak gdyby nic szczególnie złego się nie stało".

Dzięki psychologii prenatalnej i perinatalnej obecnie jest jasne, że zarodek ludzki nie jest jedynie zbiorem biologicznych struktur komórkowych, lecz istotą, której funkcje psychiczne od samego początku są aktywne i rozwijają się równolegle ze strukturą fizyczną".

Kochać zdrową miłością oznacza postrzegać drugą osobę taką, jaka jest, przychylnie jej towarzyszyć, wyświadczać przysługi, wspomagać w rozwoju oraz dbać, by w odpowiednim zakresie zaspokojona była jej potrzeba wsparcia, bezpieczeństwa , przynależności, ciepła, bycia przyjętym, otoczonym opieką, zauważonym, dotykanym czy zrozumianym".

By przetrwać traumę, nasza ludzka psychika zostaje zmuszona do odcięcia się od rzeczywistości, do jej wyparcia, skrzywienia jej obrazu lub też upiększenia".

Ignorowanie i odwracanie uwagi: typowa strategia części służących przetrwaniu polega na ignorowaniu sygnałów ostrzegawczych wysyłanych przez części straumatyzowane jak długo, jak to możliwe".

Człowiek po przejściu traumy po to, by pamiętać o doświadczeniu traumatycznym utrzymać z dala od świadomości, rozszczepia swoją psychikę, w wyniku czego nie jest już w stanie normalnie podążać za wydarzeniami rzeczywistymi".

Osoba zdrowa psychicznie, kiedy dokonuje czynu wyrządzającego innym szkodę albo takiego, przez który inni przeżywają traumę, ma poczucie winy, czuje wstyd i lęk przed społecznym wykluczeniem".

Pamięć ukryta zapisuje się w układzie nerwowym reakcje na traumę, strach, ból. Stąd wniosek, że po wydarzeniach traumatycznych zawsze zostaje ślad nie do usunięcia, niezależnie od tego, czy ktoś może sobie przypomnieć to wydarzenia czy nie".

Traumy nie da się odstawić na bok. Jej następstwa muszą zostać rozpoznane i zrozumiane. Dopiero wtedy może nastąpić proces leczenia".

Informacje o wydarzeniach i faktach są przechowywane w pamięci jawnej. Niezbędne jest jednak, by umysł dziecka przeszedł już pewne stadia rozwoju i był w stanie przechowywać słowa i obrazy. Ogólnie rzecz biorąc, nie dzieje się to przed trzecim rokiem życia. Dlatego w pamięci jawnej nie są przechowywane żadne informacje dotyczące tego, co dany człowiek przeżył we wczesnym dzieciństwie".

Traumy wytwarzają poczucie bezsilności i bezradności. Niszczą pewność siebie i przekonanie, że można decydować o własnym życiu".

Ważne jest również zrozumienie, że sytuacje traumatyczne już w rzeczywistości nie istnieją. Tylko ślady pamięciowe traumy tkwią jeszcze w ciele, w duszy, w systemie nerwowym". Dalego konfrontacja z traumą nie jest wskrzeszeniem konkretnej sytuacji traumatycznej, lecz pojawieniem się przypomnianych uczuć i obrazów".

Gdy dziecko czuje, że rodzice są w potrzebie ze wszystkich sił pragnie im pomóc, ponieważ dziecko potrzebuje rodziców stabilnych psychicznie".

Informacje o wydarzeniach i faktach są przechowywane w pamięci jawnej. Niezbędne jest jednak, by umysł dziecka przeszedł już pewne stadia rozwoju i był w stanie przechowywać słowa i obrazy. Ogólnie rzecz biorąc, nie dzieje się to przed trzecim rokiem życia. Dlatego w pamięci jawnej nie są przechowywane żadne informacje dotyczące tego, co dany człowiek przeżył we wczesnym dzieciństwie".